مراسم نماز جنازۀ پیر سید احمد گیلانی؛ رهبر حزب محاذ ملی اسلامی و رییس شورای عالی صلح، دیروز در ارگ ریاست جمهوری کشور برگزار گردید.
پیکر رییس شورای عالی صلح از سوی رییس‌جمهور، اعضای ارشد حکومت وحدت ملی و اکثر سیاسیون صاحب نام کشور مورد ادای احترام قرار گرفت و شماری از سفیران و دیپلوماتان کشورهای خارجی مقیم در کابل نیز در این مراسم اشتراک کرده در برابر پیکر گیلانی ادای احترام کردند.
رییس‌جمهور غنی درگذشت پیر سید احمد گیلانی را تسلیت گفته او را شخصیت دلسوز، مصلح و با تقوا تعریف کرد.
رییس‌جمهور خاطرنشان نمود که پیرصاحب گیلانی در بُعد ملی همیشه شخصیتی بود باعث اتحاد و نیز شخصیتی که هیچ‌گاه باعث نزاع نگردید و حتا یک کلمۀ منفی هم راجع به دیگران از وی شنیده نشده است.
رییس‌جمهور غنی افزود که من به‌طور خاص از جناب پیر صاحب سپاسگذار هستم که در این شرایط دشوار، دعوت حکومت وحدت ملی را برای پذیرفتن مسوولیت شورای عالی صلح قبول کرد و در مدت کوتاه تحت قیادت وی دستاورد امضای موافقتنامه صلح با حزب اسلامی حکمتیار صورت گرفت.
پیر سید احمد گیلانی از معدود شخصیت‌های جهادی بود که در تاریخ مبارزات و جهاد مردم افغانستان نقش بارز و قوی داشت، ولی پس از اتمام جهاد مسلحانه علیه شوری وقت و تشکیل دولت مجاهدین، تفنگ را کنار گذاشت و همیشه در جهت آوردن صلح و حل مشکلات سیاسی میان گروه‌های مختلف مجاهدین از راه دیپلوماتیک و مذاکره تلاش‌های زیادی به‌خرج داد.
به همه آشکار است که شخصیت پیر سید احمد گیلانی و تلاش‌های او در به ثمر نشاندن جهاد به‌دلیل پایگاه روحانی تصوفی وی موثریت منحصر به فرد داشت و در ختم مبارزه‌های مسلحانه مجاهدین او به‌خاطر رسیدن به قدرت، تفنگ نگرفت و بر روی برادران و ملت مجاهد خود آتش نگشود.
از این روی، وی در میان مردم افغانستان جایگاه خاصی داشت و تا آخرین لحظۀ حیات برای صلح و ثبات سیاسی در کشور از هیچ تلاشی دریغ نورزید.
گیلانی در حالی چشم از جهان فرو بست که به عنوان رییس شورای عالی صلح کشور، باب صلح و مذاکره با حزب اسلامی حکمتیار را کلید زد و مرحلۀ نخست برنامۀ صلح را با یک حزب موثر و قدرتمند جهادی که در عین حال ناراضی بود و دردسرهای زیادی را در ۱۶ سال اخیر برای حکومت‌های قبلی و مردم ایجاد کرده بود به موفقیت رسانید.
اگر توافق سیاسی حکومت وحدت ملی با حزب اسلامی گلبدین حکمتیار را یک دستاورد بشماریم، که در گفتمان‌های سیاسی دستاورد نیز تلقی می‌گردد، بخشی از آن مرهون تلاش‌های رسمی آقای گیلانی در ریاست شورای صلح کشور می‌باشد.
هرچند حزب اسلامی به لحاظ نظامی گروه قدرتمندی نیست که دولت مرکزی را به چالش‌های جدی امنیتی فرا خواند، ولی اگر از ریختن خون یک سرباز و یک فرد ملکی در این مملکت جلوگیری گردد، باز هم کار بس بزرگی انجام شده که این کار در زمان ریاست آقای گیلانی انجام گردید.
حضور همۀ رهبران جهادی و طرف‌های مختلف سیاسی از روی حسن نیت در مراسم احترام به پیکر گیلانی نیز بیانگر این واقعیت است که وی در حوزۀ سیاست افغانستان، جایگاه خوبی داشت و با همۀ جهت‌های مخالف و موافق همیشه توافق نظر داشت.
روی این مبنا، پیر گیلانی حق داشت که مراسم تشییع جنازه‌اش از سوی ارگ با قدردانی ویژه برگزار شود.
به باور نگارنده، برخورد رییس‌جمهور غنی با تشییع جنازۀ گیلانی نیز همان بود که از ارگ ریاست جمهوری، مردم افغانستان و خانواده گیلانی توقع داشت و عرف سیاسی هم چنین ایجاب می‌کرد.
افغانستان به عنوان کشور عرف و عنعنه البته انسان‌پسندانه، همچنان بر ایفای نقش‌های شخصیت‌هایی با جایگاه‌های سنتی، در معادلات سیاسی نیازمند است.
با این حساب، رفتار رییس‌جمهور با چنین شخصیت‌هایی، همیشه بر مبنای محاسبه‌های دقیق ملی و سیاسی استوار بوده و نتایج خوبی را عامل شده است.
توقع می‌رود مراسم کفن و دفن پیر سید احمد گیلانی با قدر و احترام تمام، همسان با شخصیت روحانی، سیاسی و تصوفی وی انجام گردد و نیز همان گونه که در مراسم احترام به پیکر او همۀ سیاسیون کشور حضور یافتند در موارد سیاسی- اجتماعی و … نیز سیاسیون کشور با روحیۀ احترام به همدیگر دست به دست هم برای آبادانی کشور آستین بالا زنند.
رووف صدیق
