نمایندگان مردم پس از دو ماه رخصتی زمستانی بار دیگر به مجلس برمیگردند تا به مسوولیتهای کاری‌شان بپردازند که قانونگذاری، نظارت از کارکرد قوه مجریه و نمایندگی از مردم است.
این سه سرفصل مهم اما در سال جاری با شاخصهای اجرایی مهمی گره خورده و اولویت‌های حیاتی را فراروی اعضای مجلس نهاده است. پرسش از کارنامۀ امنیتی حکومت، تقاضا برای تکمیل کابینه و سایر ساختارهای اجرایی، بررسی شرایط عمومی حاکم بر کشور، تأکید بر برگزاری انتخابات و در نهایت طرح مشکل‌های مردم و گزارشهای موجود از سی روز رخصتی که قرار بود برای تهیه اوضاع جاری کشور و شرایط زندگی مردم اختصاص داده شود.
اگر این روند را مورد نگاه فشرده قرار دهیم، اولتر از همه باید سراغ دستاورد اعضای مجلس از دو ماه رخصتی را گرفت؛ زیرا شکایت موکلان به صورت گسترده از این موضوع وجود دارد که چرا نمایندگان محترم در اوقات رخصتی‌شان سری از مناطق تحت وکالت‌شان نزده و شرایط منطقه‌یی را که از ساکنان آن رأی گرفته‌اند، مورد ارزیابی قرار نمیدهند؟
فراتر از این شکایت، گزارشهایی وجود دارد که اعضای مجلس به جای رفتن به ولایتها در روزهای رخصتی زمستانی یا سایر اوقات فراغت‌شان، به سفرهای سیاحتی و گذراندن روزهای خوش‌شان در کشورهای خارجی میروند.
این همان واقعیتی است که ممکن است بسیاری از اعضای مجلس را در روز افتتاح پارلمان، دست خالی نشان دهد. اما اولویت‌های دیگر کاری پارلمان در سال جاری، پرداختن به مسایل امنیتی است. به نظر میرسد بهتر است نمایندگان مردم با ارزیابی دقیق مناطق تحت نفوذشان، با نهادهای امنیتی همکار بوده و در راستای طرح کامل و گسترده که مشارکت آنان را نیز در پی داشته باشد، دست یاری بلند نمایند.
بررسی اوضاع عمومی و مساعدت برای برگزاری انتخابات پارلمانی از اولویت‌های دیگری است که باید اعضای مجلس در روزهای آغازین کاری‌شان روی آن تأکید نمایند.
این درحالی است که گفته میشود ممکن است برخی از اعضای مجلس از فرصت جاری برای تداوم کارشان استفاده نمایند؛ امری که به‌دور از مسوولیت نمایندگی و خارج از دایرۀ نظارت بر قانون و قانونگذاری است؛ زیرا مجلس کنونی بر اساس یک دستور شفاهی و توافق سیاسی میان ریاست اجرایی و ریاست جمهوری به کارش ادامه میدهد؛ امری که به شدت مشروعیت آن را زیر سوال برده است.
بنابراین، بهتر است اعضای مجلس برای برگزاری انتخابات تلاش بیشتر از سایر نهادها به خرج داده و به مشروعیت این نهاد بیفزایند که حاصل کار و سعی و تلاش آنان است.
به هرحال، اگر پارلمان کشور با دقت روی محورهای فوق و با پرداختن و تمرکز روی شاخصهای اصلی کاری‌شان که برخاسته از مکلفیت و مسوولیت نمایندگی آنان است، به خوبی پرداخته و عمل کنند، خوشنامی و مقبولیت مردمی را از خود به یادگار خواهند گذاشت. اما اگر چنین نشود و بسان بسیاری از اعضای محترم این نهاد، صرف به دنبال امتیازگیری از این سمت حقوقی و مردمی باشند، پیامد و حاصل کار نمایندگی‌شان، سیاهی و بدنامی است که ثبت تاریخ کشور گردیده و ماندگار خواهد شد.
