سلامتی مسالهیی فردی نیست
میزان سلامتی شما، با میزان سلامتی و خوشحالی همسرتان همبستگی قوی دارد
سلامتی مفهومی بسیار پیچیده است. کی و در چه شرایطی میتوان فردی را سالم دانست؟ به دلیل همین ابهام، سنجههای مختلفی برای ارزیابی میزان سلامتی افراد ساخته شده است. اما بیشتر این سنجهها «فردی» هستند. در حالی که تحقیقهای اخیر نشان میدهند سلامتی ممکن است مفهومی شبکهیی و نظاممند باشد که برای فهم آن میبایست سطحی گستردهتر از فرد را در نظر گرفت. مطالعهیی جدید رابطۀ سلامتی فرد را با همسرش سنجیده است.
اگر ازدواج کردهاید، خوشحالکردن همسرتان ممکن است نفعی هم عاید خودتان کند و سلامتیتان را افزایش دهد. ویلیام جی. چاپیک در دانشگاه ایالت میشیگان و ادوارد اوبراین در دانشگاه بوث شیکاگو طی تحقیقی دریافتند که داشتن همسری خوشحالتر به سالمتربودن یک شخص گره خورده است، کاملن فارغ از اینکه خود فرد چقدر خوشحال یا ناراحت است.
شماری از مطالعاتِ قبلیْ خوشحالی یک نفر را با سلامتی و طول عمرش مرتبط میدانستند. اما محققان پرسیدند که آیا بودن در کنار افرادِ خوشحال نیز ممکن است چنین تأثیر مشابهی بر ما داشته باشد یا خیر. برای بهآزمایشگذاشتن این نظریه، چاپیک و اوبراین سلامتی و خوشحالیِ قریب به دوهزار زوجِ پنجاه تا نودوچهارساله را طی شش سال سنجیدند. هر دوی زوجها به خوشحالی فردی و رضایت خاطر از زندگیشان نمره دادند و به پرسشهایی دربارة سلامت جسمانیِ شخصی نیز پاسخ گفتند. آن پرسشها شامل میزان فعالیتشان و همۀ مشکلهای مزمن سلامتی میشد.
نتیجۀ حاصل آن بود که خوشحالیِ همسرِ یک نفر قوین به این وابسته است که چقدر خود فرد، از لحاظ سلامت کلی و آسیبهای جسمانی و میزان فعالیت، سالم بوده است. ظاهرن این مطلب دربارۀ هر دو طرف صادق بود. فراتر از این، تأثیر خوشحالیِ همسر بر سلامت یک نفر از میزان خوشحالیِ خود او مستقل بود. چاپیک و اوبراین نوشتند: «این تحقیق اثبات کرد که گویا همسرِ خوشحال را میتوان نشانگر سلامتی خودِ فرد دانست.»
این ارتباط را میتوانیم با چند نظریه توضیح دهیم: یکی اینکه مراقبتی که یک همسر خوشحال (بهجای همسری ناراحت) از فرد میکند میتواند سلامت وی را افزایش دهد؛ دیگر اینکه داشتن همسری مثبتاندیشتر احتمالن به فرد این روحیه را میدهد که در جهت سلامتیاش کارهایی انجام دهد، همچون ورزشکردن، تغذیۀ سالم و خواب منظم؛ در نهایت زندگی با همسری خوشحالتر میتواند حس سعادت عاطفی را افزایش دهد و شاید میزان استرس و همچنین خطر مسایل استرسمحور را کاهش دهد.
این یافتهها همچنین نشان داد که مفهوم سلامتیِ جسمانی چگونه گستردهتر از آن چیزی است که فکرش را میکنیم، یعنی بیشترْ مفهومی نظاممند است تا مسالهیی فردی.
اوبراین میگوید: «یافتههای پیشین خالی از بستر اجتماعیاند. تصویری که ترسیم شده است عمدتن دربارۀ خودِ فرد جدا از دیگران است اما، در زندگی روزمره، سلامتی و خوشحالیِ ما ممکن است عمدتن از افراد اطرافمان تأثیر بپذیرد. ما یک جور اثر «انتقالی» را مشاهده کردهایم: همسرانِ خوشحالتر از خودهای شادتر خبر میدهند.»
پس اگر شما همسر خوشحالی داشته باشید، احتمالن عادات سالمِ وی تأثیرهای منفی ناشادمانی را خنثا میکند. اگر تحقیقهای آیندهْ این ارتباط را تأیید کند، خوشحالیِ همسر شاید روزی شاخص دیگری برای سلامت شود. اوبراین میافزاید: «این تحقیق راه جدیدی را پیش مینهد تا بلقوه کاهش سلامتی را در افراد تشخیص داده و درمان کنیم. همسری ناراحت ممکن است نشانۀ مشکلهای سلامتی در افراد باشد.»
نویسنده: آلیس جی. والتون
منبع: شیکاگو بوث ریویو/ ترجمان