بیش از سی غیر نظامی در غور، هفتۀ گذشته، قربانی قتل یک فرمانده گروهی از مخالفان مسلح توسط نیروهای امنیتی کشور شدند. این اولین باری نیست که چنین رخدادی برای شهروندان بی‌گناه غوری می‌افتد. سال گذشته نیز تعدادی از مسافران در مسیر راه این ولایت تیرباران شدند و مورد پیگرد جدی قرار نگرفت.
این گروه که مدعی وابستگی به داعش هستند، خشم صدها تن از شهروندان این ولایت را برانگیخته و موجب اعتراض خشونت‌آمیز آنان شد. معترضان غوری با اشاره به بی‌توجهی نهادهای امنیتی محلی در قبال این رخداد خونین و حرکت بی‌رحمانه‌یی که موجب ریختن خون افراد بی‌گناه در این ولایت شد، به دولت هشدار دادند که هرگاه رویکرد جدی مبارزه با گروه‌های مسلح این ولایت در پیش گرفته نشود، جوانان غوری برای دفاع از جان و مال‌شان دست به سلاح خواهند برد.
هرچند روشن نیست که قاتلان این غیرنظامیان به کدام حلقه از مخالفان مسلح وابسته‌اند و این قضیه به کجا ریشه دارد، ولی آنچه مشخص است اینکه هدف این مخالفان مسلح، چیزی جز گسترش نارضایتی از دولت در میان مردم نیست؛ زیرا هرچه اوضاع امنیتی نابسامان شده و شرایط زندگی امن و مصون برای مردم متزلزل گردد، شکاف‌های موجود میان دولت- ملت افزایش یافته و در نتیجه، وضعیت هرج و مرج در نقاط مختلف کشور حاکم خواهد شد.
تحقق چنین شرایط، مجال و زمینۀ سواستفاده را برای باندهای تبه‌کار، عناصر ماجراجو و کسانی که به دنبال گل‌آلود کردن آب و گرفتن ماهی مقصود خویشتن هستند، فراهم خواهد ساخت.
شکی نیست دست‌های پشت پرده‌یی که برای بدنام کردن دولت فعال هستند، بیش‌تر از گروه داعش به دنبال تقویت جو آشوب هستند تا شاید به رویای‌شان که رسیدن به قدرت، ثروت و منصب به قیمت جان مردم است برسند. از سوی دیگر، حلقه‌هایی در این ولایت و مسیری که قرار است پروژه‌هایی چون جاده گردن دیوال، جاده ابریشم و…. اجرایی شوند، فعال هستند تا جلو عملیاتی شدن آن‌ها را بگیرند. با این کار، روند بدنامی دولت و نارضایتی مردم سیر تصاعدی خواهد گرفت.
از سوی دیگر، ظرفیت و پتانسیل نارضایتی نیز در این ولایت وجود دارد؛ زیرا ولایت غور که از لحاظ توسعه‌یی مورد کم‌توجهی دولت در طول یک‌ونیم دهۀ گذشته قرار گرفته، به لحاظ امنیتی نیز خالی‌گاه‌های زیادی را شاهد است. به گونۀ مثال، این ولایت تنها در شهر فیروزکوه که مرکز آن است شاهد سه کیلومتر جاده اسفالت می‌باشد که آن هم علاوه بر غیر استندرد بودن آن به لحاظ وسعت و کیفیت، سالانه صدها قربانی می‌گیرد. نبود معیارهای ایمنی و عدم آشنایی رانندگان به قوانینی ترافیکی از یک سو و ضعف دستگاه‌های مجری قانون از جانب دیگر، موجب قربانی شدن صدها شهروند ولایت غور به دلیل حوادث ترافیکی می‌گردد.
به همین دلیل نیز، نمایندگان مردم غور خواهان افزایش نیروهای امنیتی در این ولایت محروم و ناامن شده‌اند. حقیقت این است که این خواسته، حداقل نیاز مردم محروم غور است که باید مورد توجه جدی و رسیدگی عاجل قرار گیرد. بنابراین، ضروری است تا زنگ خطر به صدا درآمده در غور جدی گرفته شده و برای بهبود وضعیت امنیتی این ولایت، اقدامات فوری و فراگیر صورت گیرد.
