یافته‌های روزنامه راه مدنیت نشان می‌دهد که یک‌هزار (1000) معلم در شهر فیروزکوه مرکز ولایت غور نه سوانح تحصیلی و نه منظوری قانونی داشته‌اند.
بر اساس اسنادی که به دست‌مان رسیده، آمده که این وضع از چند سال بدین‌سو در معارف ولایت غور حکم‌فرما بوده و تا کنون برنامه‌یی برای بهبود این وضع چیده نشده است.
در این سند نگاشته شده، به تعداد 20 نفر به صنف دهم مقرر شده بودند، اما منظوری و سوانح تحصیلی نداشته‌اند.
به رویت این سند، برخی معلمین سه تا چهار سوانح داشته، اما هیچ منظوری نداشته‌اند.
بر اساس این سند تا کنون هیچ سندی جهت تبدیلی استادان مکاتب ولایت غور به وزارت معارف کشور ارسال نشده است.
طبق این مدرک، 1111 معلم در ولایت غور ارزیابی شده بوده، اما سوانح آنان در معارف این ولایت درج نبوده است.
در همین حال صبغت‌الله اکبری، رییس اداره معارف ولایت غور ضمن رد تمامی این اسناد گفت که تا کنون در این زمینه گزارشی در اداره‌اش به ثبت نرسیده است.
او می‌گوید: «هرچند مشکلات سد راه معارف ولایت غور زیاد است، اما به این منظور نیست که استادان در این ولایت به طور خیالی فعالیت کنند.»
آقای اکبری علاوه میکند تمامی معلمانی که در مکاتب ولایت غور درس میدهند، برنامه‌شان طبق قانون نافذه وزارت معارف افغانستان میباشد.
رییس معارف ولایت غور در بخشی از حرف‌هایش می‌افزاید: «کشوری که با مشکلات ناامنی و اقتصاد نامناسب مواجه باشد چنین مواردی امکان خواهد داشت.»
به گفته او، نگرانی اداره معارف ولایت غور از موجودیت استادان غیر مسلکی در مکتب‌های این ولایت عنوان شده است.
او از این که چند استاد در مکتب‌های ولایت غور غیر مسلکی هستند، چیزی را بیان نکرد.
در همین حال فضل‌الحق احسان، رییس شورای ولایتی غور در پیوند به حرف‌های رییس معارف ولایت غور می‌گوید: «اگر نگاه کنیم همه کارها در کشور خیالی است.»
به گفته او، با آن صورت که ولایت غور یکی از محروم‌ترین ولایات افغانستان میباشد، اما تا کنون برای شورای ولایتی غور در راستای فعالیت استادان خیالی خبری نرسیده است.
او می‌گوید شورای ولایتی غور با تمامی افرادی که به‌خاطر “بدنامی” معارف این ولایت تلاش می‌کنند مبارزه خواهد کرد.
همچنین شماری از والدین دانش‌آموزان در غرب کشور از موجودیت استادان خیالی و غیرمسکلی ابراز نگرانی کرده‌اند.
آنان می‌گویند عمده‌ترین معضلی که سد راه دانش‌آموزان در ولایت غور وجود دارد، نبود استادانی است که از معارف معاش می‌گیرند، اما به سر صنف‌های درسی حاضر نمی‌باشند.
به گفته آن‌ها، دیگر مشکلی که برای شاگردان در مکاتب قرار دارد، عدم کتاب‌های درسی عنوان شده است.
این افراد می‌گویند نقش دولت برای بیرون‌رفت از این وضع بسیار مهم است و رهبران این کشور باید توجه زیادی را برای قشر درس‌خوانده معارف به انجام برسانند.
والدین دانش‌آموزان می‌افزایند اگر دولت به این روند ادامه دهد امکان دارد فرزندان‌شان را دیگر به مکاتب روان نکنند.
از سویی هم محمود محسنی، کارشناس آموزشی در غرب کشور گفت که یکی از دستاوردهای کشور، خانه معارف است.
او می‌گوید: «معارف امروزی نسبت به معارف دیروزی بسیار فرق کرده، اما باید از سوی دولت‌مردان این قضیه حفظ و کنترول شود.»
آقای محسنی تصریح کرد: «هرچند حکومت وحدت ملی در راستای عموم مسایل کشور ناتوان بوده، اما در بخش معارف فرصت‌هایی دارد، تا این وضع را بهتر کند.»
این آگاه آموزشی می‌گوید: باید وزارت معارف کشور تمامی استادان خیالی و غیر مسکلی را از این دایره برچیند، تا این موضوع برای قشر دانش‌آموزان تبدیل به یک بحران نشود.
گفتنی است یکی از دلیل‌های که در مکاتب دولتی و خصوصی استادان خیالی وجود دارد، به‌خاطر عدم تفتیش و ارزیابی مناسب از مکتب‌ها عنوان شده است.
جمشید رحیمی/ راه مدنیت
این گزارش عاری ازواقعیت نیست؛
امامشکیل کلان سده رامعلمین دراین ولایت میباشد ندادن امتیازات معلمین به آنهامیباشد،
بخصوص درولسوالی لعل وسرجنگل این ولایت ؛اگرسرمعلم است اگرمعلم اصول صنفی است ومعلمین دیگر بالای سی وشش ساعت درسی درهفته دارد هیچ معاش اضافه کاری برایش داده نمیشود چندتانظارت که دراین اداره وجوددارد وظیفه شان هنگام دیدن مکاتب صرف غیرحاضرکردن شاگردان میباشد ودیگرهیچ گزارش ازوضعیت مکتب به اداره زیربط نمیدهد……..
هرسال دوسه مرحله ازمعلمین ارزیبای میکند امانتیجه اش هم معلوم نیست
اگریگان ورکشاپ های آموزشی دراین اداره بیاید کارمندان ارشداین اداره به عوض معلمین ازفامیل خود استفاده کرده وآنهاراروان میکندالبته شهرت راازمعلمین میدهند .