تحلیل

اقامۀ همدلانه؛ مشت کوبنده بر دهان دشمن

حمله انتحاری در چهارشنبه شب گذشته در مسجد جوادیه در هرات، جان بیش از 40 تن نمازگزار را گرفت و ده‌ها تن دیگر را زخمی ساخت.

با اینکه کشت‌وخون درافغانستان به یک امر عادی مبدل شده، ولی حمله بر نمازگزاران در هرات، همه را در یک شوک روانی جدی برد. از آن روز به بعد فضاهای مجازی هنوز با این شوک درگیر است. تمام مردم افغانستان این حمله را نکوهش کردند و حتا طالبان مسوولیت آن را به عهده نگرفتند.

این اولین باری نیست که در اماکن مذهبی کشور حملات انتحاری انجام می‌شود. چنین حملاتی طی سال‌های اخیر یک امر معمول بوده است. البته با این تفاوت که در چند سال پیشتر، این حملات به هدف از بین بردن مولوی‌هایی صورت می‌گرفت که آنان در خطبه‌های امامت‌شان از دولت مرکزی حمایت می‌کردند. نمونه‌های زیاد در چند سال اخیر تکرار شده است، ولی از دو سال به این طرف علاوه بر آن، حمله بر مساجد و عبادت‌گاه‌ها در کشور نیز شدت گرفته است.

هرچند همه حملات بر اماکن مذهبی از آدرس داعش صورت گرفته‌اند، ولی دست کم این قلم به این اعتقاد نیست؛ زیرا اول داعش افغانستان با چنین باوری مجهز نیست و اگر هم باشد چنین فرصت‌ها و امکاناتی در اختیار ندارد. اصلا در افغانستان داعشی به مفهوم واقعی کلمه وجود ندارد. آنچه زیر عنوان داعش صورت می‌گیرد، تلاش‌هایی است که توسط سرویس‌های اطلاعاتی منطقه‌یی و به گمان اغلب سرویس‌های اطلاعاتی کشورهای همسایه ما صورت می‌گیرد.

اما با همه تلاش‌های خرابکارانه‌یی که همسایه‌های ما در طول یک‌ونیم دهه در کشور انجام دادند، توفیقی نداشتند و ناچار راه شیوه‌شان را عوض کردند و حالا می‌خواهند از عنوانی به‌نام داعش سود ببرند.

مردم افغانستان، نه مردم سوری است، نه ملت از هم‌گسسته عراقی و نه هم گسست اجتماعی ملی یمن را دارند. این ملت متعهد و متحد نه سوراخ‌های اجتماعی ایران را در بدن دارد و نه کینه‌توزی‌های مذهبی پاکستانی را که خوراک اهداف مدعیان منطقه‌یی و سوء اهداف همسایه‌های خودخواه ما شود.

ملت ما در امر یک‌دلی و یک‌رنگی حتا از کشورهای حوزۀ خلیج (کشورهای عربی) که خود را ام‌البلاد اسلامی می‌دانند نیز صدها قدم جلوتراند.

شام روز شنبه هزاران برادر سنی‌وشیعه در برابر مسجد به خون تپیده و زخمی جوادیه به رسم همدلی و برادری نماز شام را یکجا و در کنار هم به امامت یک ملای شیعه اقامه کردند.

این نهایت شجاعت، عزت، هوشیاری، بیداری و همدلی مردم ماست. جا دارد به این همدلی زیبا ببالیم. همدلی سنیان و شیعیان افغانستان در دنیا بی‌نظیر است. حتا می‌توان افتخارگونه اذعان کرد که اسلام واقعی را در همدلی میان شیعه‌وسنی فقط در افغانستان می‌توان مشاهده کرد.

هرچند بار بار مردم افغانستان همدلی‌وبرادری خود را به همگان ثابت کرده‌اند، ولی این بار با این جماعت سیاسی معنوی مشت محکمی به دهان آنانی کوبیدند که برای دست‌درازی به حریم ما هر سوراخی را جستجو می‌کنند.

کشورهای همسایه ما بدانند که مردم افغانستان، دچار فقر، نا امنی، کم‌سوادی، مهاجرت، مواد مخدر و ده‌ها مشکل دیگر هستند که البته ناشی از رهبری‌های سیاسی ضعیف بوده است، ولی به هیچ وجه بی‌تعهد به ارزش‌های ملی تاریخی و سنت‌های پسندیده‌شان نیستند.

همدلی یک اصل تاریخی اجتماعی حاکم در افغانستان و یک اصل انسانی است که مردم افغانستان به هر دوی‌شان باور دارند.

بدخواهان افغانستان، دست از تلاش‌های بی‌ثمر برای تضعیف ما بردارید و به جای آن سعی کنید از ما بیاموزید و با ما بیامیزید تا شما هم شاید از چنین بلاهایی نجات یابید.

ملت ما، همیشه همسایه خوب برای همسایگان، عضو مفید در جامعه منطقه‌یی و جهانی بوده، ولی متاسفانه به دلیل رهبری ضعیف سیاسی به‌خصوص در بیش از چهار دهه اخیر قربانی معادلات و معاملات منطقه‌یی و جهانی بوده‌اند که منفعت‌هایش را دیگران برده‌اند.

با این همه، حرکت نمادین معنوی-سیاسی مردم هرات باستان در خور ستایش است. حکومت نیز باید چنین ابزار قدرتمند تبلیغاتی علیه دشمنان ما را تقویت کند. رییس‌جمهور باید شخصا از برگزارکنندگان این نماز عبادی-سیاسی سپاس‌گذاری نماید.

امین بهراد؛ روزنامه‌نگار

نوشته‌های مشابه

دکمه بازگشت به بالا