نهم حوت به نام «روز سرباز» مسما شده است؛ روزی‌که قرار است از فداکاری‌های نیروهای امنیتی قدردانی و ارجگذاری گردد. از این روز همه ساله با برگذاری مراسم نمادین و بیانیه‌های سمبولیک تجلیل شده و از ایثارگری‌های آنان توسط مردم، دولت و نهادهای غیردولتی به اشکال مختلف گرامی‌داشت میشود.
امسال اما این روز درحالی فرا می‌رسد که با گذشت هر روز میزان تلفات سربازان و نیروهای امنیتی؛ اعم از پولیس، امنیت و اردوی ملی درحال افزایش و مصونیت اجتماعی و حیاتی آنها نیز درحال تضعیف و تزلزل است.
روزی نیست که چندین تن از این سربازان به اشکال متفاوتی قربانی نشده و خانواده‌های آنان با سرنوشت سیاه گرفتار نگردند.
از سویی هم، چشم‌انداز جنگ جاری روشن نیست و همه روزه ابعاد پیچیده‌تری به خود می‌گیرد. به این معنا که معلوم نیست تا چه زمانی این وضعیت ادامه یافته و خون چندین یا حتی چندهزار سرباز دیگر بر زمین بریزد.
شکی نیست که دفاع از تمامیت ارضی، استقلال ملی و منافع مردمی، آرمان‌هایی هستند که نیروهای فداکار امنیتی برای آن مبارزه نموده و حاضرند جان شیرین‌شان را از دست دهند، اما مسأله اصلی این است که بسیاری از بازی‌های پشت پرده و عوامل داخلی و خارجی آن، آرمان‌ها و اهداف مقدس این سربازان را با ابهام مواجه ساخته و در مواردی نیز بی‌مهری‌های موجود، انگیزه و روحیۀ آنان را زیر سوال برده ارزش جان نثاری‌های‌شان را کاهش می‌دهد.
روایت‌ها، شواهد و مستندات تلخ زیادی از گیرماندن سربازان نیروهای امنیتی در محاصره‌های چندین‌روزه وجود دارد که اوج عدم تعهد را در قبال آنان به نمایش می‌گذارد.
هم اکنون، خانواده‌های بسیاری از سربازان فقید نیروهای امنیتی، در فقر، تنگدستی و بیچارگی به سر میبرند که هیچ پناهگاهی ندارند و نه هم چترهای مصونیتی و حمایتی برای‌شان وجود دارد.
با درک این شرایط و تحلیل وضعیت موجود سربازان، تجلیل از «روز سرباز»، نباید با ایراد بیانیه‌های نمادین خلاصه شود.
تجلیل از این روز باید فرصتی باشد برای پرداختن به مهم‌ترین مسایل و اساسی‌ترین فاکتورهایی که چنین وضعیت تلخ و موهومی را برای سربازان کشور رقم زده است.
عمده‌ترین مواردی که باید در این روز مورد توجه قرار گیرد این است که باید گره کور مذاکرات صلح باز شده و جلو قربانی شدن روزافزون سربازان کشور گرفته شود.
از جانبی نیز، میکانیزم‌های مصونیتی برای خانواده‌های سربازان و شهدای کشور مد نظر گرفته شود تا آنان با احساس اینکه تعهدات قوی در قبال فداکاریهایشان وجود دارد، احساس وفاداری‌شان به منافع ملی افزایش یافته و بالاترین روحیه و انگیزه را در راه مبارزه برای حفظ ارزش‌های ملی و میهنی‌شان داشته باشند.
ح. جاوید
