راه مدنیت: سیدسعادت منصور نادری، وزیر دولت در امور صلح می‌گوید که هرچند این وزارت به گسترش صلح در سراسر کشور متعهد است، اما تا زمانی‌که مردم افغانستان مالکیت صلح را به عهده نگیرند، تامین صلح از طریق وارد کردن فشارها دشوار خواهد بود.
وزیر دولت در امور صلح، امروز یک‌شنبه (۱۰حوت) در برنامه حساب‌دهی دولت به ملت گفت: «ما متعهد هستیم که تلاش‌های صلح را در سراسر کشور گسترش دهیم، اما باید به یاد داشته باشیم، تا تمام افغان‌ها اعم از نهادها، ساختارهای سیاسی، اجتماعی و مردم عادی در محلات مالکیت روند صلح را به عهده نگیرند، رسیدن به صلح از طریق فشار مشکل خواهد بود.»
نادری همچنان در بخشی از سخنان خود تاکید ورزید که پیچیدگی ابعاد جنگ، جدید بودن وزارت دولت در امور صلح، نبود دانش کافی صلح، شیوع ویروس کرونا، سطح پایین آگاهی شهروندان در خصوص صلح و سطح بلند خشونت‌ها از جمله چالش‌های اساسی در روند گفتگوهای صلح افغانستان شمرده می‌شوند.
به گفتۀ سیدسعادت منصور نادری، در بیست سال گذشته، روند حکومت‌سازی در افغانستان تحت تاثیر سیاست‌های عمدۀ جنگ علیه ترور و شورشگری قرار داشت و هم‌اکنون، این کشور در یک مرحلۀ گذار از جنگ به طرف صلح است که از همین جهت، نیاز جدی پنداشته می‌شود تا ساختارهای صلح بیشتر تقویت شوند.
او در بخشی از سخنان خود تصریح نمود، با وجودی که وزارت دولت در امور صلح یک نهاد حکومتی است، اما در ذات خود یک نهاد سیاسی است، اما رهبری این وزارت می‌کوشد که در عملکرد خود غیرسیاسی رفتار کند.
نادری با بیان اینکه تلاش‌های صلح را وظیفۀ افغانی و ملی خود بشماریم، نه یک پروژۀ مقطعی، افزود: اشتباهات در بیست سال گذشته این بود که ارزش‌ها در حد فعالیت‌های انجویی تقلیل یافت و حالا نباید اشتباهات بیست سال گذشته بار دیگر در روند گفتگوهای صلح تکرار شود. «رسیدن به صلح، قیمت، حوصله و استقامت می‌خواهد. ما باید برای اتخاذ تصامیم بزرگ ملی آماده باشیم، با حوصله با قضایای صلح برخورد کنیم و برای دفاع از حقوق و ارزش‌های خود بیش از هرزمان دیگری پایداری نشان بدهیم.»
گفتنی است، در حال حاضر روند مذاکرات دوحه میان میان دولت افغانستان و طالبان متوقف است. دولت افغانستان به مناسبت یک سالگی امضای توافق‌نامه دوحه میان امریکا و طالبان، اعلام کرده که این گروه روند برگزاری دور دوم مذاکرات را مختل کرده است.
با سلام و عرض ادب
جناب آقای نادری!
اجازه دهید از شما بپرسم که مردم در کجا پروسه صلح قرار دارد، در کجای حکومت داری قرار دارد و در کجای تصمیم گیری قرار دارد ؟ لطف کرده سر مردم را شیره نمالید. از مردم سخن نگوئید به نام مردم سلیقه های شخصی و قومی و حکومتی را جا نزنید. تا جای که دیده و شنیده می شود مردم صرف ابزاری برای تحقق سلیقه های شخصی و قومی و حکومتی ارباب زور و زر اند. اگر قرار بود که مردم در متن سیاست های حکومتی قرار داشت که وضعیت کشور این گونه زار نبود و شما و همکاران در صدد گدایی صلح از اسلام آباد و واشنگتن نه می بودید. شما خود مسبب خراب شدن اوضاع هستید. لطفا خاک به چشم مردم نپاشید. بعد از سقوط رژیم طالبان مسئول احیا و بعث بعد الموت طالبان کی ها هستند ؟ صادقانه پاسخ بدهید. که حالا شما به عنوان حکومت از صلح جانبداری و به نام صلح بازاریابی می کنید؟! همه می دانند که کلید جنگ و صلح در دست امریکا است و امریکا هر دو جبهه را مدیریت می کند. مردم همواره در حاشیه قرار دارند نه در متن. حکومتی که شما از آن در باب صلح نمایندگی می کنید اصلا به صلح باورمند نیست، و نه برای صلح و ثبات کار می کند. اگر می کرد امروز ما شاهد چنین وضعیت فاجعه بار در کشور نه می بودیم. همه می دانند که این بحران مدیریت بوده که کشور را به بحران امنیت کشانده است. عاقلان را اشاره به کارست، یا هو…………..!