یونیسف از منابع بین‌المللی برای رسیدگی به 12.6میلیون کودک نیازمند افغانستان در سال 2024، مبلغ 1.4میلیارد دالر درخواست کرده است.
یونیسف در این درخواست که 26 اپریل سال روان میلادی منتشر شده، گفته که بیش از 23.3میلیون نفر در افغانستان در سال 2024 به کمک‌های بشری نیازمندند که از این رقم 12.6میلیون آن مشمول کودکان است.
در گزارش یونیسف آمده که طرد زنان و دختران از تمام حوزه‌های عمومی، آموزش و تحصیل وضعیت بشری در افغانستان را بدتر کرده و این وضعیت بر کودکان اثر نامطلوب مضاعف گذاشته است.
با این حال، سازمان ملل متحد در گزارش دیگری گفته که 45درصد از کودکان زیر پنج‌سال در افغانستان به علت تغذیه ناکافی، از رشد کامل بازمانده و دچار کوتاهی قد شده‌اند.
دانیل تیم، مسوول ارتباطات یونیسف گفته که افغانستان بالاترین نرخ کوتاهی قد کودکان زیر پنج سال را در جهان دارد.
او افزوده:«اگر در دو سال اول زندگی کودک، تشخیص داده نشود و درمان نشود، این وضعیت [کوتاهی] غیرقابل برگشت می‌شود و کودک آسیب‌دیده هرگز نمی‌تواند از نظر ذهنی و جسمی با ظرفیت کامل خود رشد کند.»
سازمان ملل متحد ابراز نگرانی کرده که این وضعیت غم‌انگیز کودکان، بر توسعه افغانستان نیز تاثیر منفی شدید خواهد گذاشت.
فرار کادرهای طبی، کاهش زیاد کمک‌های بین‌المللی، سیستم‌های ضعیف و آسیب‌پذیر صحی در افغانستان بیش از همه بر کودکان و زنان این کشور اثرات سوء و نامطلوب گذاشته است.
این درحالی است که با رسیدن تابستان و فصل گرما، بیماری‌ها در میان کودکان سوءتغذی گسترش می‌یابد و ضعیت بدتر نیز می‌شود. طبق آمارهای ملل متحد، 80درصد از مردم افغانستان به آب آشامیدنی صحی دسترسی ندارند.
بر اساس آمارهای سازمان‌های معتبر بین‌المللی بیش از نصف جمعیت افغانستان با فقر مزمن و کمبود غذا مواجه‌اند. طبق گزارش OCHA یا دفتر سازمان ملل متحد برای هماهنگی امور بشردوستانه که در ماه جنوری 2024 منتشر شده«23.7میلیون جمعیت در افغانستان دست کم برای زنده‌ماندن در سال 2024 به کمک‌های بشری نیازمندند.»
با توجه به سیاست زن‌ستیزانه طالبان و محرومیت کامل زنان از حوزه‌های عمومی در این گزارش آمده، خانواده‌های که توسط زنان سرپرستی می‌شوند بیش از همه تحت تاثیر این وضعیت نامطلوب قرار دارند و کودکان در چنین خانواده‌هایی به‌شدت در معرض گرسنگی و خطرهای ناشی از آن روبرو هستند.
طبق گزارش OCHA، سازمان‌های بین‌المللی از میان 23.7میلیون، 17.3میلیون را در اولویت قرار داده‌اند تا از کمک‌های نجات بهره‌مند شوند، اما این میزان جمعیت برای نیازهای ابتدایی‌شان به 3.6میلیارد دالر امریکایی نیاز دارند.
با توجه به چنین وضعیت نگران‌کننده، قابل یادآوری است که نزدیک به سه‌سال از حاکمیت طالبان می‌گذرد، اما این گروه را هنوز هیچ کشوری به عنوان حاکیمت مشروع افغانستان به رسمیت نشناخته است. گروه طالبان در این مدت نه‌تنها برای رفع نگرانی‌ها و ملاحظات بین‌المللی، اقدامی انجام نداده‌اند که رفتارهای زن‌ستیزانه و خلاف موازین حقوق بشری و بین‌المللی را نیز افزایش داده‌اند.
اکنون بیش از دو سال است که بالاتر از صنف/کلاس ششم مکتب، دورازه‌های مکاتب و دانشگاه‌ها بر روی زنان بسته است و حاکمیت طالبان، زنان را از تمامی حوزه‌های عمومی طرد کرده‌اند.
طی جنگ‌های گذشته، خانواده‌های زیادی مردان یعنی حامیان اصلی‌شان را از دست داده‌اند و زنان در چنین خانواده‌هایی سرپرست بودند و کار می‌کردند، اما با آمدن طالبان، این خانواده‌ها به‌صورت مطلق منابع امرار معاش‌شان را از دست داده‌اند.
