«آپارتاید جنسیتی در افغانستان باید بهرسمیت شناخته شود»
خانم هدر بار؛ پژوهشگر ارشد حقوق بشر تاکید میکند که به رسمیت شناختهشدن جنایات طالبان علیه زنان افغانستان به عنوان آپارتاید جنسیتی فعلا تنها راهی است که طالبان را میتواند پاسخگو بسازد.
راه مدنیت: یکهزار و یکروز از سلب تمامی حقوق اولیه و انسانی زنان در افغانستان میگذرد. در این مدت هیچ کشور و سازمانی علیه سیاست زنستیزانه طالبان اقدام جدی نکرده است. اما گویا صبر گزارشگر ویژه سازمان ملل در نهایت لبریز شده و قرار است در روزهای آینده تازهترین گزارش خود از وضعیت اسفبار حقوق زنان در افغانستان را به شورای حقوق بشر سازمان ملل ارائه کند.
خانم هدر بار؛ پژوهشگر ارشد حقوق بشر تاکید میکند که به رسمیت شناختهشدن جنایات طالبان علیه زنان افغانستان به عنوان آپارتاید جنسیتی فعلا تنها راهی است که طالبان را میتواند پاسخگو بسازد.
وی در مطلبی که روز گذشته 12 جون در وبسایت دیدبان حقوق بشر منتشر کرده، گفته که وضعیت زنان افغانستان جدیترین بحران حقوق بشر در جهان است و هر روز وخیمتر نیز میشود.
«زنان و دختران افغان از تحصیل فراتر از صنف ششم، از تمامی کارها[در فضای عمومی]، از رفت و آمد آزاد، از اعتراض و زندگی عمومی منع شدهاند. آنها اغلب خود را به عنوان زندانی در خانههای خود توصیف میکنند. تعجبی ندارد که میزان خودکشی در حال افزایش است.»
او در این نوشته با اشاره به گزارش جدید ریچارد بنت؛ گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور افغانستان میگوید که قرار است به تاریخ 18جون آقای بنت تازهترین گزارش خود از وضعیت حقوق بشر در افغانستان را به شورای حقوق بشر سازمان ملل ارئه کند که در این گزارش قویا از طالبان خواسته شده که در برابر “جنایت” علیه زنان افغانستان پاسخگو باشد. خانم بار که صریحا از کلمه جنایت در مقاله خود استفاده کرده، اضافه میکند که در این گزارش «سیستم نهادینهشده تبعیض، جداسازی، بیاحترامی به کرامت انسانی و طرد زنان و دختران» مورد بررسی قرار گرفته است.
خانم بار در بخش پایانی مطلب مینویسد:«بنت سیستم تبعیض طالبان را جنایت علیه بشریت میخواند و میگوید که این به خودی خود یک حمله گسترده و سیستماتیک علیه کل جمعیت غیر نظامی افغانستان است.»
در راستای خواستههای فعالان حقوق زنان افغان، گزارشگر ویژه [سازمان ملل] خواستار اقداماتی از جمله؛ به رسمیت شناختن و تدوین آپارتاید جنسیتی به عنوان یک جنایت بر اساس قوانین بینالمللی است.»
به قول خانم بار، در این گزارش از دولتها خواسته شده که علیه طالبان در دادگاه کیفری بینالمللی، در رابطه با نقض کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان طرح دعوا صورت گیرد و از این دادگاه در بررسی جنایات طالبان و به صورت مشخص از جنایت آزار و اذیت جنسی زنان افغانستان، حمایت صورت گیرد.
در نوشته خانم بار همچنین تاکید شده که نباید به دولتها اجازه داده شود که روابط خود را با طالبان عادیسازی و مشروعیتسازی کنند تا زمانیکه پیشرفتهای قابل ملاحظه و مستقل در حوزه حقوق بشر و حقوق زنان از سوی طالبان تایید نشده باشد.
«زنان و دختران افغان احساس میکنند که توسط جهان فراموش شدهاند، اما گزارش جدید گزارشگر ویژه سازمان ملل هیچ شکی در مورد جدی بودن جنایات طالبان علیه زنان باقی نگذاشته است.»
به تاکید خانم بار، هر دولتی که خود را مدافع حقوق بشر میداند، باید طالبان را در قبال وضعیت جاری زنان افغانستان پاسخگو بسازد.