راه مدنیت: گیله‌من وزیر، شاعر و فعال جنبش تحفظ پشتون‌ها، پس از سه‌روز تلاش داکتران برای معالجه وی درگذشت. او که در اسلام‌آباد پاکستان پس از حمله‌ای با ضربات چاقو زخمی شده بود، در نهایت در شفاخانه جان باخت.
بر اساس گزارش‌های منابع اطلاعاتی پاکستانی، عوامل حمله به او افرادی ناشناس بوده‌اند.
منظور پشتین؛ رهبر جنبش تحفظ پشتون‌ها در سخنرانی خود در میان جمعی از هواداران، در مقابل شفاخانه پیمز در اسلام‌آباد گفت که گیله‌من وزیر دیگر در میان‌شان نیست.
«هرچند موضوع بسیار غمگین و گفتن آن برای من بسیار دشوار است، اما گیله‌من وزیر دیگر در میان ما نیست.»
گیله‌من وزیر پس از آن‌که از ناحیه سر شدیدا زخمی شد در هفتم جولای در شفاخانه پیمز اسلام‌آباد بستر شد. او به‌خاطر فعالیت‌هایش برای حقوق پشتون‌ها و شعرهای مهین‌پرستانه‌اش در میان جوانان محبوبیت دارد.
گیله‌من وزیر در برخی اشعارش به مسایل امنیتی پاکستان و انتقاد از حکومت آن کشور هم پرداخته است.
حمله به گیله‌من وزیر و مرگ او واکنش‌های زیادی در میان جوامع مختلف به‌خصوص روشنفکران و جامعه تحصیل‌کردهٔ پشتون‌ها در پی داشته است.
یونس نگاه؛ تحلیلگر و روزنامه‌نگار افغانستانی در صفحهٔ فیسبوک خود در این مورد نوشته است: «باید خوشحال باشیم که جامعهٔ پشتون، ظرفیت پرورش فرزندی چون گیله‌من را دارد. خوشحال باشیم که نام ملاعمر معرف این ملت بزرگ نیست و عکس ملاهبت‌الله به اندازهٔ منظور پشتین چه که، حتی به اندازه همرزم و دوست شاعرش گیله‌من مایهٔ افتخار شناخته نمی‌شود. استقبال مردم ما از گیله‌من و هم‌فکرانش نشانهٔ نفرت و انزجار آنان از طالبان و تروریستانی است که قدرت سیاسی را با حمایت جنرالان و جاسوسان منطقه و دورتر از منطقه دزدیده‌اند.»
آقای نگاه با اشاره به اینکه روزهای روشنی خواهد آمد و حامیان آزادی، تعلیم و ترقی نخست دل مردم و بعد عرصه سیاست را در دست خواهند گرفت، خطاب به پشتون‌های طرفدار او افزوده که «برخی مرگ‌ها نیروبخش‌اند. باید از داشتن گیله‌من نیرو گیرید و غم او را به انگیزه برای کار و مبارزه بدل کنید.»
به باور وی، «پشتون‌های آزادی‌خواه و ضد ارتجاع باید بیدار باشند تا در دام مراسم و تجلیل و عزاداری نیفتند. باید بیاموزیم که راه آزادی با اشک و آه و قهرمان‌بازی طی نمی‌شود. پیمودن این مسیر عرق‌ریزی، تلاش، قربانی و کار پی‌گیرانه زندگان را می‌خواهد. حس قهرمان‌سازی، عزاداری و واویلا را در خود کنترل کنیم. این نشانه قوت نیست، علامت زوال است. باید مثل گیله‌من استوار بایستید و کار کنید.»
