بر اساس گزارش‌های متعدد، میزان سراسیمگی در میان رهبران طالبان، پس از پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا به‌شدت بالا رفته است.
آنها به صورت عمیقی نگران آیندهٔ خود هستند و می‌دانند که یک مواجههٔ سخت با ترامپ را در پیش دارند.
ترامپ به ماندن طالبان در قدرت راضی‌ست، اما انتظار دارد که توقعات خودش هم به خوبی برآورده شود. با این حال برآوردن تمام توقعات ترامپ، ممکن است خوشایند بخشی از حلقه رهبری طالبان نباشد.
در فاصله کوتاهی که تا در اختیار گرفتن قدرت آمریکا توسط ترامپ باقی مانده، سران طالبان تمام تلاش خود را خواهند کرد که آمادگی‌های لازم برای مذاکره با ترامپ را پیدا کنند.
استقبال بسیار خوب از سرگئی شویگو؛ دبیر شورای عالی امنیت ملی روسیه در کابل، یکی از همین اقدام‌هاست.
آنچه طالبان بدان می‌اندیشند این است که در صورت بروز مشکل جدی میان آنها و ترامپ، یک مسیر جانبی برای نجات خود باز کنند.
روسیه، همان‌طور که در سال‌های جنگ طالبان با حکومت جمهوری، در حمایت از بخشی از طالبان نقش داشت، در آینده هم می‌تواند به همان شکل منشأ اثر باشد.
اما اصلی‌ترین دلیل پذیرایی از مقام‌های روسی در کابل این بود که طالبان می‌خواهند در آستانهٔ مواجهه با ترامپ، نرخ خود را بالا ببرند.
پیام دیدار آقای شویگو از کابل برای واشنگتن این است که اگر آمریکا، دست از حمایت طالبان بردارد، آغوش‌های دیگری هم برای طالبان باز است.
مثل طالبان در این زمان، مثل تن‌فروشی است که خود را در میان دو رقیب به مزایده گذاشته باشد.
عشوه‌گری‌های گاه و بیگاه طالبان به دو طرف، صرفا به این منظور است که دو رقیب، برای جلب نظر این گروه، سر کیسه را بیشتر شل کنند و خدمات بیشتری ارائه دهند.
نگاه طالبان به طرف‌های ذیدخل در افغانستان، مبتنی بر مزدوری و کسب درآمد بیشتر است.
این روش، در سه‌سال گذشته به آنها این فرصت را داد که به‌طور هم‌زمان هم آمریکا را بچاپند و هم ایران، روسیه و چین را بدوشند.
بسیار بعید است که روس‌ها حتا اگر با چین و ایران هم یک‌دست شوند، در مجموع بتوانند خدماتی را که آمریکا به‌تنهایی به طالبان می‌دهد، تامین نمایند.
با این وصف، سفر مشاور عالی امنیت ملی روسیه به کابل، بیش از آنکه بتواند تامین منافع روسیه در افغانستان را تضمین کند، به افزایش نرخ اجارهٔ طالبان نزد آمریکایی‌ها منجر خواهد شد.
نکته آخر این‌که طالبان چه در اجارهٔ آمریکا باقی بمانند و چه کارفرمای جدید پیدا کنند، هم‌چنان در نقش یک مزدور بیزنسی ایفای نقش خواهند کرد و نه بیشتر.
این مزدوری تا زمانی ادامه خواهد یافت که این گروه بتواند منافع کارفرما را تامین کند. به‌طور قطع این رابطه، روزی به پایان خود خواهد رسید.
سید احمد موسوی مبلغ
