تلاش‌های دولت در راستای برقراری صلح و امنیت در افغانستان در ماه‌های اخیر شدت گرفته است و سفرهای خارجی مشاور امنیت ملی نیز جزو همین تلاش‌هاست که برای تبیین سیاست‌های دولت و جلب حمایت‌های خارجی انجام شده و می‌شود. سفر حنیف اتمر، مشاور امنیت ملی به‌امریکا و شرکت در نشست انستیتوت صلح امریکا برای اعلام موضع دولت افغانستان، جزیی از پروژه صلح دولت افغانستان است.
حنیف اتمر در نشست انستیتویت صلح امریکا گفته که تاحال پاکستان برای مبارزه با هراس‌افگنی و روند صلح افغانستان هیچ اقدامی نکرده است.
اتمر افزوده که در منطقه اجماع به‌میان آمده است. نخست با تاسف که ما از پاکستان هیچ پاسخ مثبت دریافت نکرده‌ایم و در راهبرد آن‌ها هم کدام تغییری رونما نشده است. در بخش مبارزه با دهشت‌افگنی تفاوت بسیار زیاد موجود است و بدبختانه این یک حقیقت تلخ است.
در این‌که پاکستان جزیی از پروژه رشد تروریزم در افغانستان است برهیچ‌کس پوشیده نیست اما مجاب‌کردن حامیان خارجی دولت افغانستان برای همراه‌سازی آن‌ها در موضع‌گیری علیه این کشور کاری‌ست دشوار که دولت به‌ویژه مشاور امنیت ملی توانسته به‌خوبی از عهده آن برآید.
استراتژی دولت در مبارزه با نیروهای تروریستی در داخل افغانستان و هم‌چنین قطع حمایت‌های خارج از افغانستان از این نیروها و جلب حمایت نیروهای خارجی توانسته تا حد بسیاری موفقیت‌آمیز باشد.
زیر ذره‌بین‌بردن نقش پاکستان در گسترش نیروهای تروریستی از جمله راهبردهای استراتژیک دولت افغانستان است که در این مورد خاص دولت توانسته موفقیت‌های زیادی به‌دست بیاورد و فشارهایی بر دولت پاکستان برای دست‌برداشتن از حمایت نیروهای تروریستی و مبارزه با این نیروها وارد کرده است.
مشاور شورای امنیت ملی از هفت بخش مهم روند صلح افغانستان یاد کرده و مهم‌ترین آن را توانمند‌شدن نیروهای امنیتی افغان عنوان کرد.
او تصریح کرده که نخستین بخش مهمی که می‌تواند در روند صلح موثر باشد توانمند‌کردن نیروهای امنیتی افغانستان است. راهبرد جنوب آسیا زمینۀ خوب برای حمایت نیروهای امنیتی افغانستان است و بدون توانمند‌شدن این نیروها رسیدن به‌صلح ناممکن خواهد بود.
در هفده ساله اخیر هزینه‌های زیادی در بخش امنیتی و نظامی در افغانستان شده است اما متاسفانه به‌دلیل وجود فساد گسترده، این نیروها هنوز از کارایی لازم در مبارزه با نیروهای معارض برخوردار نیستند و لازم است که به‌این بخش توجه ویژه شود. همان‌طوری‌که آقای اتمر در صحبت‌های خود گفته است به‌توانمندسازی نیروهای امنیتی توجه بیشتری شود و این نهادها از فساد پاک شوند که اگر این اتفاق بیفتد، دولت می‌تواند در بخش چانه‌زنی با نیروهای مخالف برای کشاندن‌شان به‌پای میز مذاکره دست بالا داشته باشد.
حنیف اتمر افزوده که برای صلح موافقت وجود دارد که روند صلح به‌رهبری افغان‌ها به‌پیش برده شود و برای همکاری و هماهنگی منطقه‌یی تلاش شود. همچنان با حمایت امریکا روند صلح موفق خواهد بود. وی اضافه کرده که برای صلح میان امریکا و حکومت افغانستان اتحاد نیاز است و ما باید به‌این باور برسیم که هر دو کشور متحد است و روند صلح را حمایت می کنند.
امریکا دهه‌هاست که در بحران افغانستان نقش اساسی را دارد و یکی از طرف‌های درگیر بوده و است. پیمان امنیتی هم می‌تواند یکی از مهم‌ترین عوامل روابط هر چه نزدیک‌تر میان این دو کشور باشد.
به‌هرصورت در این‌که پروسه صلح به‌رهبری افغان‌ها پیش برده شود شکی نیست و دولت می‌تواند از ابزارهایی که در اختیار دارد برای پیش‌برد این هدف استفاده کند.
ضرورت ایجاد مذاکرات بین‌الافغانی و به‌دور از مداخاله‌های خارجی و استفاده از حمایت نیروهای خارجی در جهت ایجاد صلح و تسریع در روند مذاکرات، خواست همه مردم افغانستان است که به‌درستی از طرف دولت‌مردان افغانستان درک شده و این امیدواری وجود دارد که با شرایط جدید پیش‌آمده برای دولت، آمدن صلح هم ممکن به‌نظر می‌رسد.
به‌باور حنیف اتمر، عربستان سعودی می‌تواند در روند صلح افغانستان نقش مرکزی را داشته باشد و طالبان باید از دفتر قطر برای گفتگو‌های صلح استفاده کنند، نه برای جنگ.
حنیف اتمر یادآور شده که برخی کشورها از هراس‌افگنی هنوز هم تعریف دوگانه دارند و به‌همین دلیل در برابر داعش از طالبان پشتیبانی می‌کنند.
امریکا، پاکستان و عربستان جزو از اتحاد سه‌گانه‌یی هستند که دهه‌هاست در بحران افغانستان به‌صورت مشترک کار می‌کنند و تقریبن می‌توان گفت که هر کدام وظیفه خاصی را به‌عهده داشتند و دارند. در روی‌کرد جدید دولت‌های امریکا و عربستان نسبت به‌سیاست‌های‌شان در افغانستان تغییر جدی پیش‌آمده است.
نقش عربستان در بحران افغانستان انکار‌ناپذیر است و همراه‌سازی سیاست‌های عربستان با سیاست‌های دولت افغانستان نقشی است که مشاور امنیت ملی به‌عهده گرفته و توانسته که در همراه‌سازی دولت این کشور با سیاست‌های جدیدش تا حدی موفق نیز باشد. این مساله می‌تواند جهشی ویژه‌یی را برای دولت افغانستان در پیش‌برد طرح‌هایش داشته باشد.
در واقع طالبان و داعش دو روی یک سکه‌اند و نباید بین این دو گروه در مبارزه با آن‌ها تفکیکی ایجاد شود. بخش بزرگی از نیرویی به‌نام داعش از بدنه نیروهای طالبان به‌وجود آمده است و حملات تروریستی این گروه علیه مردم و دولت افغانستان به گونه‌یی‌ست که نشان می‌دهد این نیروها برای رسیدن به‌هدف‌شان از هر وسیله‌یی استفاده می‌کنند.
دولت می‌تواند با استفاده از اهرم‌های فشاری که به‌اختیار دارد در دو بخش علیه این نیروها استفاده کند. اول این‌که با قدرت‌بخشیدن به‌نیروهای نظامی و امنیتی به‌مبارزه گسترده با این نیروها بپردازد. و دوم با استفاده از سیاست خارجی و تحت فشار قراردادن دولت‌های حامی این نیروها حمایت خارجی از این نیروها را به‌صفر برساند. در این صورت است که دولت در راستای برقراری صلح و امنیت می‌تواند موفق باشد.
عباسی افغان؛ روزنامه‌نگار
