در شرایط کنونی که افغانستان با آن روبه‌روست و شرایط خاصی که بر منطقه حاکم است طرح استراتژی جدید و آینده‌نگرانه در برقراری صلح و امنیت افغانستان از اولویت‌هایی است که حکومت برای تحقق آن تلاش می‌کند.
می‌توان گفت اولویت روابط نیک با همسایگان و ایجاد منافع مشترک با آن‌ها به‌دور از هرگونه تنش و جنجال، شروع خوبی باشد برای سرآغاز فصل جدید در سیاست خارجی ما.
سفرهای خارجی مشاور امنیت ملی کشور در راستای همسان‌سازی منافع مشترک افغانستان با کشورهای منطقه و فرامنطقه جهت کسب حمایت آنان از پروسۀ صلح، دست‌برداشتن از حمایت مخالفان مسلح و وادارکردن پاکستان برای پیوستن به‌پروسه صلح را می‌توان از اهداف بلندمدتی دانست که شروع خوبی برای آینده افغانستان باشد.
تلاش‌های دیپلماتیک از یک‌سو و فشارهای سیاسی و نظامی بر نیروهای معارض داخلی از سوی دیگر در یک راستا توانسته نتایج خوبی در پی داشته باشد.
استفاده از ایجاد روابط حسنه با عربستان برای وادارکردن پاکستان به‌همکاری در برقراری امنیت در افغانستان بخشی از این تلاش‌ها بوده که نسبتن می‌توان آن را موفقیت‌آمیز توصیف کرد؛ چراکه عربستان هم توانایی مالی و سیاسی در سطح منطقه و جهان دارد و هم یکی از بازیگران اصلی در عرصه سیاسی چهار دهه اخیر تاریح معاصرافغانستان بوده است.
رویکرد جدید دولت عربستان در مبارزه با گروه‌های دهشت‌گر و ایجاد روابط حسنه بیشتر با افغانستان می‌تواند به‌نفع هر دو کشور باشد؛ چراکه در شرایط حاضر تصور می‌شود برقراری امنیت در افغانستان می‌تواند منافع بیشتری هم برای کشورهای همسایه و منطقه‌یی داشته باشد تا عدم امنیت.
افغانستان سال‌هاست با همسایه جنوبی‌اش، مشکلات جدی دارد. حمایت پاکستان از گروه‌های تروریستی واقعیتی است که برهیچ‌کس پوشیده نیست؛ اما سیاست جدید دولت افغانستان با امریکا و عربستان برای فشارآوردن بر پاکستان، توانسته دست این کشور را تا حدی از حمایت نیروهای تروریستی کوتاه کند.
رفت‌وآمد مقام‌های پاکستان و افغانستان برای مذاکره درباره مشکلات سیاسی‌شان را می‌توان از دستاوردهای این سیاست جدید دانست.
مجاب‌کردن پاکستان برای دوستی با افغانستان که می‌تواند منافع بیشتری برایش داشته باشد کار مشکلی است که در پروسه جدید سیاست خارجی افغانستان به‌آن اهمیت ویژه‌یی داده شده و این سیاست از دو جهت پی‌گیری می‌شود. از یک‌طرف استفاده دولت ما از دیگر حامیان خارجی‌اش برای فشار بر پاکستان و وادارکردن دولت آن کشور در راستای دست‌برداشتن از حمایت نیروهای تروریستی و از سوی دیگر، ایجاد این درک جدید میان سیاست‌مداران پاکستان که با ایجاد امنیت در افغانستان، پاکستان می‌تواند از موقعیت افغانستان در بهره‌برداری منافع اقتصادی سود بیشتری به‌دست آورد.
صلح با طالبان بهترین استراتژی در مبارزه با تروریزم است که دولت با تمام توان به‌دنبال آن است. از سوی دیگر فشارهای نظامی بر طالبان و فشارهای سیاسی بر حامیان خارجی‌شان برای دست‌برداشتن از حمایت طالبان، سیاستی است که توانسته پیامدهای مثبتی داشته باشد که در نشست پروسه کابل پیام‌های روشن به طالبان داده شد.
تفهیم اینکه جنگ در افغانستان نمی‌تواند منافعی برای کشورهای منطقه داشته باشد، بل از راه برقراری صلح این کشورها می‌توانند به‌منافع بیشتری برسند؛ استراتژی جدید دولت ماست که به‌گونه مثال با افتتاح پروژه تاپی، منافع مشترک کشورها رقم خورد.
نشست کابل، کنفرانس تاشکند و نشست چهارجانبه در امریکا از جمله دستاوردهای سیاست خارجی ماست که نشان‌دهنده فعال‌بودن حکومت وحدت ملی در راستای ایجاد شرایط جدید برای برقراری صلح و آرامش در کشور می‌باشد. این تلاش‌ها توانسته امیدواری بسیاری برای مردم به‌ارمغان آورد.
نگرانی‌های مردم از وضعیت سیاسی-امنیتی و اقتصادی مشکلی است که به‌نظر می‌رسد از سوی دولت‌مردان جدید به‌درستی درک شده است.
اگرچه مردم این درک و فهم را باید داشته باشند که چالش‌های جدی بر سر راه حکومت وحدت ملی برای رسیدن به امنیت، آرامش و ثبات سیاسی و اقتصادی وجود دارد که برای حل آن زمان زیادی نیز لازم است.
محمدعلی عباسی
