راه مدنیت: سازمان اجتماعی خط کابل و جمعی از سازمان‌های مدنی دیگر طی کنفرانس خبری نگرانی‌شان را از اوضاع بد امنیتی کابل اظهار کردند.
«کابل امن نیست، ما کابلیان نیز حق داریم» از شعارهای اعتراضی بودند که توسط اعضای این نهاد سر داده می‌شد.
سید فرهاد هاشمی؛ رییس این سازمان گفت:« مال و جان مردم ما مصؤن نیست، آزار و اذیت، دزدی‌های مسلحانه، جرایم سازمان‌یافته و زورگویی کارایی حکومت را زیر سؤال میبرد.»
احسان‌الله فانی، از بانیان این حرکت، تطبیق شریعت و قانون را تنها راه رسیدن به امنیت، و ارگان‌های امنیتی را مسوول امنیت جان‌ومال مردم می داند.
اعضای رهبری این سازمان، به تاکید بر الزامی بودن صلح در کشور از اراده و حمایت‌شان از گفتگوهای صلح به مالکیت افغان‌ها قدردانی کردند.
کابل در چند سال گذشته به‌خصوص سال جاری با چالش‌های امنیتی زیادی روبرو بوده است که از آن جمله ناامنی در سطح بزرگ و در سطح کوچک می‌توان یاد کرد.
حملات انتحاری و انفجاری، موتر بمب‌ها، حملات مسلحانه بالای نهادهای دولتی و خصوصی و ترور اشخاص برجسته از ناامنیها در سطح کلان و سرقت‌های مسلحانه، راه‌زنی‌ها، آزار و اذیت‌های خیابانی از ناامنیها در سطح کوچک هستند.
ناامنی در کابل دلایلی زیادی دارد و از پس‌زمینۀ طولانی برخوردار است.
سخرانان این برنامه، نبود هماهنگی بین ارگان‌های امنیتی و غفلت وظیفوی را از برجسته‌ترین دلایل بدامنی شهر دانستند.
عدم تطبیق همسان قانون بالای همه شهروندان و نادیده‌گرفته‌شدن فرهنگ مجازات و مکافات، زورگویی‌ها، تعین و ترفیع موظفین بر اساس سلیقه از دیگر نکات درشت در این گردهمایی بود که بر ناامنی شهر تاثیر گذاشته است.
شهر کابل دارای چهار دروازه امنیتی است. نیروهای امنیتی مستقر در این دروازه‌ها موظف به باز‌رسی مسافرانی می‌باشند که به شهر می‌آیند.
به باور آگاهان نظامی، موجودیت راه‌های فرعی منتهی به کابل، و ضعف نهادهای کشفی و استخباراتی از دلایل بدامنی این شهر در سطح بزرگ پنداشته می‌شود.
چالش‌های فرا‌‌راه امنیت در پایتخت همواره سبب به وجود آمدن فاصله بین مردم و حکومت گردیده است، اما آنچه مهم پنداشته می‌شود همکاری مردم با نهادهای امنیتی است.
در اخیر این برنامه، قطع‌نامۀ به عنوان راه‌کار بدیل برای کاهش سطح خشونت و بدامنی و ناامنی در شهر کابل، از طرف این سازمان خوانده شد.
طاها فضل
