چهارمین دور گفتگوهای صلح میان نماینده ویژه امریکا برای صلح افغانستان و گروه طالبان وارد پنجمین روز خود شد.
گزارش‌ها می‌رسانند که دست‌کم طالبان با طرف امریکایی در مواردی به توافق دست یافته‌اند. طالبان تعهد سپرده که آن گروه خطری برای امنیت امریکا و کشور‌های دیگر نخواهد بود. همچنان طالبان وعده داده که القاعده و داعش را که دو سازمان تروریستی بین‌المللی استند، از افغانستان دور نگه دارند.
در همین حال بنا به برخی گزارش‌ها ملاعبدالغنی برادر به جای شیر‌محمد عباس ستانکزی به عنوان رییس دفتر قطر طالبان و معاون سوم ملا هیبت‌الله گماشته شده است.
با این‌که روند صلح با طالبان به رهبری ایالات متحده امریکا وارد فاز جدید شده، اخیرا با وارد شدن برخی از رقبای منطقه‌یی امریکا با پیچیدگی زیاد نیز همراه گردیده است.
نقش روسیه و ایران به عنوان رقبای اصلی منطقه‌یی امریکا، اکنون بیش از هر زمان دیگر بر طالبان قابل درک است. از طرف دیگر در گسستی که طی سال‌های اخیر میان امریکا و پاکستان ایجاد شده، و در مقابل نزدیکی چین و عربستان با پاکستان، بر پیچیدگی روند صلح می‌افزاید.
آن‌چه در این میان اما قابل تامل است، انعطافی است که گروه طالبان دست‌کم در دو مورد اخیر از خود نشان داده‌اند.
طالبان متعهد شده‌اند که دیگر این گروه هیچ خطری برای امنیت جهانی و منطقه‌یی نخواهد بود و مهم‌تر این‌که طالبان گفته‌اند القاعده را از این بازی دور نگه می‌دارند. القاعده سازمانی است که در طول بیست‌سال گذشته از طالبان به‌عنوان پشتوانه سیاسی و مالی حمایت کرده است.
موضوع دوم آمدن ملاعبدالغنی برادر در راس دفتر سیاسی قطر و معاون سوم ملا هیبت‌الله است. ملا برادر از جمله طالبان میانه‌روی است که به‌خاطر تمایل به صلح در سال 2010 توسط حکومت پاکستان بازداشت شد و تا ماه اکتوبر 2018 در زندان بود.
آمدن ملا برادر در راس یک دفتر سیاسی که مستقیم گفتگوهای صلح را به عهده دارد و از آن طرف به‌عنوان معاون سوم ملا هیبت‌الله که در واقع حرف نهایی او را می‌زند، این خوش‌بینی را نوید می‌دهد که بحث صلح تا حدودی قوام خواهد گرفت و تلاش‌های ایالات متحده امریکا بی‌نتیجه نخواهد ماند.
اما پارادوکس جدید که میان کابل و نماینده امریکا در مورد صلح به میان آمده نیز می‌تواند روند گفتگوهای صلح را متاثر سازد. رییس‌جمهور طرح حکومت موقت را احمقانه خواند و خلیل‌زاد گفته است که کابل در مورد صلح مسوولانه حرف بزند.
این درحالی‌ست که در افغانستان برخی نهادهای سیاسی و اجتماعی از طرح حکومت موقت استقبال نمی‌کنند و در این مورد با رییس‌جمهور غنی همراه خواهند بود.
صلح خوب است و آرزوی همه افغان‌هاست، اما نه به هر قیمتی. هفده سال است که مردم افغانستان برای بازسازی زیرساخت‌ها و بناهای کشور قربانی می‌دهند و این قربانی را در واقع طالبان تحمیل کرده‌اند. افغانستان 2019 دیگر آن افغانستان 2001 نیست و تغییرات عمیقی به میان آمده است.
به این ترتیب در حالی‌که روند صلح به مرحله قابل امید رسیده، اما خواست مردم افغانستان در رابطه به دست‌آوردهای چندین ساله نمی‌تواند نادیده انگاشته شود.
سرمقاله/ روزنامه راه مدنیت
