از عجایب انتخابات در کشورهای خاور میانه این است که یا باید فقط کسانی که از طرف حکومت وقت انتخاب می‌شوند را انتخاب کنند! یا این‌که آزادند به هر کسی دوست دارند رای بدهند، اما این را هم قبول کنند که ممکن است در این راه کشته، زخمی، ناقص‌العضو و یا حتی ناپدید شوند.
گزینۀ ناپدید شدن به کسانی مربوط می‌شود که زیادی به عامل انتحاری که او هم برای رای دادن آمده، نزدیک شده‌اند. مثل آن مردی که مدتی قبل در فلم انتحاری شش‌درک کابل دیدید. یادتان آمد؟ همانی که فردایش ترمپ جان مذاکرات صلح را لغو کرد. من اول فکر می‌کردم تصویر فرار آن مرد جان‌دوست! باعث شده ترمپ احساساتی شود، اما بعد متوجه شدم آقای ترمپ بیدی نیست که با این بادها بلرزد و چیزهایی مهم‌تر از این احساساتی‌شدن‌ها هم وجود دارد. اصلا در همین موقعیت‌هاست که فرق آقای ترمپ با بی‌بوریاهایی مثل مادر ترزا معلوم می‌شود.
شنیدم که آقای عمر زاخیلوال که به مرد «نیکونام» نیز شهره است و سعدی قول داده هیچ وقت نمیرد، به تیم انتخاباتی ریاست جمهوری پیوسته که شعارش ثبات و همگرایی است؛ همگرایی نیک‌نام‌ها!
این تیم که ظاهرا از قدیم‌الایام خیلی تیم خوش‌پوش و خوش‌نام بوده است؛ همیشه در مناظره‌ها حاضر می‌شود و به همه خنده می‌دهد. برای همین معمولا افراد نیکونام جذب چنین تیم‌هایی می‌شوند، نه تیمی که وقتی برق می‌رود دیگر به استودیو نمی‌رود و مناظره نمی‌کند. البته این یک قانون نیست و تیم‌هایی که به استودیو نمی‌روند هم در حد خودشان افراد نیکونام دارند.
در کل انتخابات سال 98 افغانستان، انتخاب بین استعدادهای برتر افغانستان در زمینه جوک، فکاهی، شیک‌پوشی … (ببخشید، منظورم سیاست بود!) است.
نکته‌یی که فکر مرا در مورد آقای زاخیلوال مشغول کرده، این است که ایشان متاسفانه با همه نام نیکی که دارند خیلی بی‌خیال هستند و اصلا برایشان مهم نیست که دیگران در موردش چه می‌گویند.
مثلا موسسه‌یی معلوم‌الحال به نام «سیگر» است که بیکار بیکار می‌گردد و هر چند وقت یک‌بار یخن یک آدم نیک‌نام را می‌گیرد و می‌گوید تو فساد کردی. تو اختلاس کردی و آبروی یک مومن را که از جان او مهم‌تر است را می‌ریزد.
متاسفانه این سیگر اعتبار زیادی هم دارد و روزنامه‌های مهم جهان گزارش‌هایش را چاپ می‌کنند. مردم بی‌خبر از دنیا هم فکر می‌کنند واقعا خبری است و آقای زاخیلوال خدای نکرده حقی را ناحق کرده است. می‌دانم که شما هم انسان‌های فرهیخته‌یی هستید و به راحتی این تهمت‌ها را قبول نمی‌کنید.
در آخر تشکر خاص و ویژه دارم از تیم ثبات و همگرایی که در این هفته باقی‌مانده به انتخابات دارد همه «نیکونام»ها را به خود می‌گرایاند و با ثبات و برنامه‌ریزی دقیق و حسابگری تیزبینانه‌اش می‌خواهد کشور را به پرتگاه پیروزی ببرد!
البته شک ندارم تیم‌های دیگر هم نیتی جز همین ندارند و انشاءلله کشورمان به‌زودی الگوی دموکراسی، شفافیت و این‌طور چیزها خواهد شد. به کوری چشم سیگر و سازمان ملل و دیگر نهادهای مغرض دنیا!
خدایا چنان کن سرانجام کار/ تو خشنود باشی و ما رستگار/ انشاءالله
