تحلیل

«تا سیه‌روی شود هر کی در او غش باشد»

هادی میران

انتخابات ریاست‌جمهوری افغانستان برخلاف باور بسیاری از ناظران سیاسی و نامزدان انتخاباتی سرانجام در میان بیم و امیدواری، برگزار شد و اکنون مردم افغانستان منتظرند که از دل انتخابات چه بیرون می‌آید و کدام یکی از نامزدان وارد قصر ریاست‌جمهوری می‌گردد.

هرچند میزان اشتراک‌کنندگان این انتخابات خیلی کمتر از انتخابات دور قبلی بود، اما چشم‌دید ناظران و رای‌دهندگان حکایت از این دارد که این انتخابات با انسجام مدیریتی بهتر نسبت به انتخابات قبلی ریاست‌جمهوری برگزار گردید.

کارشناسان می‌گویند که استفاده از دستگاه بایومتریک امکان تقلب و دست‌برد به آرای مردم را به میزان قابل توجهی کاهش داده و از همین رو انتظار می‌رود که برنده این انتخابات از دل آرای شفاف مردم بیرون خواهد آید. اما رفتارها و موضع‌گیری‌های اخیر بعضی از کاندیدان در مورد نتایج انتخابات به شدت نگران‌کننده است و بحران‌آفرین؛ کسانی که خود را از همین حالا و قبل از فیصله نهایی کمیسیون انتخابات، برنده اعلان کرده و رویای ورود به ریاست‌جمهوری را در اذهان آشفته هواداران‌شان می‌پرورانند.

به نظر می‌رسد این‌گونه موضع‌گیری‌ها برای آماده‌سازی اذهان بخشی از مردم افغانستان برای خلق بحرانی است که دشمنان دموکراسی برای آن لحظه‌شماری می‌کنند. فراتر از این شنیدیم که یکی از کاندیدان تاکید کرده که اگر آرای کافی را برای ورد به ارگ ریاست‌جمهوری به دست نیاورد، در شمارش آرای مردم تقلب صورت گرفته است و او یک‌بار دیگر به کوه خواهد رفت.

چقدر خوب خواهد بود که به این جنابان گفته شود که اعضای جدید کمیسیون انتخابات توسط آرای مستقیم و بی‌واسطه همین نامزدان، انتخاب شدند؛ به عبارت دیگر، کمیسیون انتخابات محصول انتخاب تمامی نامزدان انتخابات است که یکی از آن‌ها رییس‌جمهور است.

پس با توجه به این واقعیت، ابراز نگرانی از نحوه تصیم‌گیری و کارکرد هیات رهبری کمیسیون‌های انتخاباتی در مورد نتایج انتخابات، یک امر دور از منطق تلقی می‌گردد؛ زیرا همه نامزدان به صورت مساوی در انتخاب هیات رهبری کمیسیون‌های انتخاباتی سهیم‌اند.

همان‌گونه که در سطور نخست اشاره رفت، انتخابات در میان بیم و امید برگزار شد؛ چون از مجراهای مختلفی تلاش‌های فراوان صورت گرفت که مانع برگزاری انتخابات شوند. اما برگزاری انتخابات قبل از هر چیز نمایش اراده مردم افغانستان برای حمایت از مظاهر دموکراسی است که بدیل ندارد.

هیچ‌چیزی برای مردم افغانستان مهم‌تر از حفظ دست‌آوردهای دو دهه اخیر نیست که برای آن هزاران انسان این سرزمین قربانی شده است. اکنون که انتخابات به‌عنوان یکی از مظاهر مهم دموکراسی بخشی از سرنوشت سیاسی مردم افغانستان قرار گرفته است، کاندیدان بگذارند سرنوشت برد و باخت این انتخابات که توسط آرای مردم تعیین گردیده است، توسط کمیسیون انتخابات اعلان شود.

احترام گذاشتن به فیصله‌های کمیسیون‌های انتخاباتی علاوه بر این‌که یک وجیبه مهم ملی و اخلاقی است، جایگاه و اهمیت آن کمیسیون‌ها را در فرهنگ نوپای انتخاباتی ما نهادینه کرده و در امر بهتر شدن نحوه کار آن‌ها نیز موثر واقع می‌گردد. از همین رو اعلان قبل از وقت برندگی و بازندگی، کوچک‌ترین گره از مشکلات مردم باز نکرده؛ بل خود باعث خلق نگرانی‌های بسیار در افکار و اذهان عامه خواهد شد.

کسانی که از همین حالا خود را برنده اعلان می‌کنند، اگر واقعا هوای به بحران بردن کشور را ندارند، بهتر است از صبر و شکیبایی کار گرفته و بگذارند که نتیجه اولیه و نهایی توسط کمیسیون‌های منتخب اعلان گردد تا به قول معروف سیه‌روی شود هر کی در او غش باشد.

افغانستان در وضعیت حساس و دشواری قرار گرفته و کوچک‌ترین سهل‌انگاری سیاسی می‌تواند مصیبت‌های این مردم را برای سال‌های طولانی تمدید کند.

از همین رو انتظار می‌رود کاندیدان محترم در اوضاع جاری با عقلانیت سیاسی و به دور از احساسات و فرافکنی برخورد کنند تا نظام برآمده از دل انتخابات، بتواند شرایط استقرار صلح و آرامی را در کشور فراهم کند.

نوشته‌های مشابه

دکمه بازگشت به بالا