اجمل رحمانی: در جذب نیروهای امنیتی دقت شود
(حمله نفوذیهای طالبان بر نیروهای امنیتی در غزنی)
رویا حسینی
به گزارش راه مدنیت به نقل از منابع محلی، ۲۵ تن از سربازان نیروی امنیتی در ولایت غزنی توسط نفوذیهای این گروه در میان نیروهای امنیتی، کشته و ۲ تن دیگر آنان زخمی شدهاند.
حضور استخبارات کشورهای منطقه بهخصوص پاکستان و نفوذیهای جنگجویان گروه طالبان، یکی از مشکلات جدی در میان نیروهای امنیتی بهویژه ارتش و نیروهای پولیس ملی است.
غلامحبیب زیرک، ولسوالی قرهباغ غزنی روز شنبه (۲۳ قوس) گفت: این حملۀ جنگجویان گروه طالبان در همکاری با هفت تن از منسوبین این پوسته انجام شده است. به گفته وی، مهاجمان پس از این رویداد به گروه طالبان پیوستهاند؛ اما این گروه تاکنون در این مورد اظهارنظر نکرده است.
پیش از این نیز نفوذیهای گروه طالبان با جازدن خود بهعنوان سرباز در میان نیروهای ارتش و پولیس ملی، پس از مدتی بر آنان گلولهباری کردهاند. گروه طالبان از این نوع حملههای تروریستی بیشتر در ولایتهای جنوبشرق و جنوبغرب کشور استفاده میکند.
به گفته مسوولان، این رویداد شب گذشته توسط هفت مهاجم نفوذی گروه طالبان در یک پوسته نیروهای اردوی محلی در روستای «نوده» ولسوالی قرهباغ ولایت غزنی به وقوع پیوسته است.
آقای زیرک میگوید: مهاجمان تمامی تجهیزات این پوسته را با دو عراده موتر به شمول یک هاموی با خود بردهاند.
وزارت دفاع ملی افغانستان با تأیید این رویداد میگوید: در حمله مهاجمان نفوذی گروه طالبان ۲۵سرباز اردوی محلی کشته شدهاند. وزارت دفاع در این مورد جزئیات نداده است.
محمدخالد وردک، فرمانده پولیس غزنی درباره شمار تلفات این رویداد چیزی نگفت؛ اما تاکید کرد که بررسیها در این باره آغاز شده است.
نفوذپذیری
طی سالهای گذشته، دهها بار به نیروهای امنیتی افغانستان از همین آدرس حمله شده است.
اجمل رحمانی، نماینده مردم کابل در مجلس نمایندگان میگوید: نهادهای امنیتی باید در بخش استخبارات بیشتر کار کنند و افرادی را که تعیین بست میشوند به صورت جدی از لحاظ کشفی و استخباراتی بررسی کنند.
به گفته او، اگر نهادهای استخباراتی بتوانند به صورت درست و تخصصی از چگونگی جلبوجذب افراد در ارتش و پولیس ملی نظارت کنند بدون شک دشمن نخواهد توانست در میان نیروهای امنیتی کشور نفوذ کند.
آقای رحمانی میافزاید: دشمن دقیقاً با استفاده از خلاء در مدیریت نهادهای کشفی و امنیتی به این نهادها ضربه وارد میکند.
وی از نهادهای استخباراتی و کشفی خواست تا با توجه به وضعیت موجود و تجربه چند سال گذشته، تروریستان را اجازه ندهند تا نیروهای امنیتی را از یک سوراخ چند بار بگزند.
رحمانی میگوید: اگر جلو این فاجعه گرفته نشود بدون شک با آسیبپذیری بیشتر نیروهای امنیتی، باور مردم به کارکرد نهادهای کشفی کم خواهد شد.
جاوید کوهستانی، آگاه نظامی میگوید: مشکل در بخشی از نهادهای امنیتی است که با تدابیر جدی میتوان آن را رفع کرد. مدیران جنگ و استخبارات باید آن را جدی بگیرند؛ مشکلی که به احتمال زیاد با آغاز گفتگوهای صلح بیشتر خواهد شد.
به گفته آقای کوهستانی، ارتش و پولیس تازهتاسیس افغانستان نیاز به کار بیشتر دارد.
این آگاهان خواهان بررسی نقاط آسیبپذیر نهادهای امنیتی بهخصوص در ولایتها و ولسوالیهای کشور شدند و از حکومت میخواهند تا برای برونرفت از این مشکل در آینده نزدیک استراتژی منظم و دقیق تدوین کند.
علاج واقعه بعد از وقوع
عکسالعمل دیرهنگام نیروهای امنیتی در برابر حملات تهاجمی طالبان بر شهرها و ولسوالیها به یکی دیگر از پرسشها و نگرانیهای شهروندان، تبدیل شده است.
در بیشتر موارد نیروهای حکومتی پس از سقوط شهرها، ولسوالیها و آواره شدن هزاران نفر، دست به کار میشوند. در سال جاری نیز گروه طالبان با راهاندازی حملات تهاجمی توانست وارد شهرهای کلان شود. جنگجویان این گروه پس از ورود به شهرها با آتش زدن پوستههای پولیس و ساختمانهای دولتی باعث ایجاد ترس، وحشت و آواره شدن مردم شدند.
سقوط شهرها و ولسوالیها تلفات جانی و خسارات اقتصادی گستردهای را در پی دارد. طالبان بیباکانه تاسیسات دولتی را تخریب و آتش میزند و زرهدارها، رنجرهای پولیس و تجهیزات نظامی اردو و پولیس را در اختیار میگیرد.
آقای کوهستانی میگوید: نیروهای امنیتی افغانستان در برابر تروریزم خوب عمل میکنند؛ اما در مدیریت این نیروها کموکاستیهایی وجود دارد که میتوان آن را ترمیم کرد تا دیگر تروریستان نتوانند بر شهرها و ولسوالیهای کشور نفوذ کنند.
او میگوید: فشار بر گروه طالبان و هر گروه تروریستی دیگر میتواند بال آنان را بشکند و به آنان اجازه ندهد تا باعث ایجاد مشکلات جدی در مرکز و ولایتها برای شهروندان شوند.
جنگجویان طالب
طرف اصلی درگیری با نیروهای امنیتی کشور، جنگجویان گروه طالبان هستند. گروه طالبان از زمان پیدایش در سال ۱۹۹۴ تاکنون از طرفهای اصلی درگیر در جنگ افغانستان بوده است و پس از تصرف افغانستان، از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ با نام امارت اسلامی افغانستان بر کشور حکومت کرده است.
بیشتر افراد گروه طالبان در ولسوالیها و ولایتهای دوردست هستند و بخشی از آنان در مناطق شمالغربی پاکستان و دو سوی خط دیورند، زندگی میکنند. گروه طالبان از آغاز حمله امریکا به افغانستان که موجب سقوط رژیم طالبان از قدرت شد، با نیروهای امریکا و ناتو درگیر جنگ است.
این گروه از یک سال به اینسو، ده بار با زلمی خلیلزاد، نماینده امریکا برای صلح افغانستان با هدف ایجاد صلح با نیروهای امریکا گفتگو کرده است؛ اما تاکنون طرفین به هیچ توافقی برای آغاز مذاکرات بینالاافغانی و آتشبس دست پیدا نکردهاند.
در آخرین مورد زلمی خلیلزاد در دیدار با مقامهای ارشد پاکستان از حمایت این کشور برای کاهش خشونت، آتشبس و انجام مذاکرات بینالافغانی استقبال کرده است. در اعلامیه سفارت امریکا در پاکستان آمده است که او در این سفر با قمر جاوید باجوا، رییس ستاد ارتش پاکستان و شاهمحمود قریشی، وزیر خارجه پاکستان دیدار و با آنان درباره روند گفتگوهای امریکا و گروه طالبان صحبت کرده است.