مقاله

چند نکته دربارۀ بحران کرونا

محمد محق؛ پژوهشگر علوم اسلامی

  1. متاسفانه به دلیل پایین بودن سطح دانش و آگاهی در میان بخشی از مردم ما، هنوز این خطر چنان‌که باید جدی گرفته نمی‌شود، و این مهم‌ترین خطر است.
  2. برای پدیده‌های این چنین نگران‌کننده باید به سخن متخصصان گوش داد. به گفته قرآن مجید: «فاسألوا أهل الذکر إن کنتم لاتعلمون» یعنی اگر خودتان نمی‌دانید از آنان که دانای آن کارند بپرسید. دانایان این عرصه اطبایند و پیروی از توصیه‌های آنان برای حفظ جان مردم فرض است.
  3. سخنان جاهلانه کسانی که این خطر را کم‌اهمیت جلوه می‌دهند و مردم را به سخنان پزشکان و متخصصان بی‌باور می‌کنند، سهم‌گرفتن در ترویج مریضی و مرگ است و نباید در پخش آن‌ها سهم گرفت.
  4. اگر اطبا تشخیص دهند که تجمعات مردم در مساجد سبب پخش و شیوع بیشتر این ویروس می‌شود رفتن به جماعت از عهده نمازگزاران ساقط است، و رفتن به مسجد، در چنین حالتی، گناه دارد و سهم گرفتن در قتل خود یا قتل دیگران است.
  5. دیگر اماکن عمومی مانند پارک‌ها، تالارها، محافل عروسی، برنامه‌های ورزشیِ گروهی و هر کاری که سبب شیوع ویروس می‌گردد باید تعطیل شود و مسوولان باید با قاطعیت اقدام کنند.
  6. به راه‌اندازی کمپاین آگاهی‌رسانی در این شرایط بالاترین عمل اخلاقی و عبادت دینی است و ارزش دارد که همه اقشار جامعه از علما تا نهادهای مدنی، وکلای گذر، اعضای شورای شهر، نماینده‌های شورای ولایتی، معلمان و غیره با هماهنگی به آن اقدام کنند، و داکتران و پرستاران ما را تنها نگذارند.
  7.  هر کدام ما به یاد داشته باشیم که ممکن است با تلاش و با برخورد مسوولانه خود جانی را از مرگ نجات دهیم و به عکس، با هر سهل‌انگاری در این زمینه سبب مرگ انسانی بشویم.
  8. در خانه ماندن، متوقف کردن دید و بازدیدهای غیر ضروری، اجتناب از مصافحه، خودداری اکید از روبوسی، بغل‌کشی و اجتناب از دیگر عادت‌های غیر بهداشتی در این شرایط و توصیه‌های دیگری که متخصصان کرده‌اند باید جدی گرفته شود.
  9. دعا، توکل و مدیتیشن برای مقابله با اضطراب و نگرانی خوب و عالی‌اند، اما نباید به آن‌ها اکتفا کرد. در توصیه‌های دینی «اخذ به اسباب» و استفاده از وسایل و تدابیر لازم با توکل ناسازگار دانسته نشده و بلکه به آن توصیه شده است. به گفته مولانا:

گفت پیغمبر به آواز بلند

با توکل زانوی اشتر ببند

نوشته‌های مشابه

دکمه بازگشت به بالا