مقاله

قتل‌عام در زایشگاه؛ حقیقتی ترسناک برای زنان افغانستان

منبع: سی‌ان‌ان/ ترجمه: شریفه عرفانی

نویسنده: انوشای حسین؛ روزنامه‌نگار و تحلیلگر سیاسی بنگلادشی امریکایی مقیم واشنگتن

«توافق صلح» افغانستان نقش بر آب شد. دولت پس از حمله وحشتناک افراد مسلح به زایشگاهی که توسط داکتران بدون مرز در کابل اداره می‌شود، جنگ با طالبان را از سر گرفت. مادران و پرستاران قربانیان اصلی در این حمله بودند، حمله‌یی با ۱۶کشته. دو تن از کشته‌شدگان، اطفال تازه متولدشده بودند.

گرچه طالبان مسوولیت این حمله را نپذیرفته‌اند، اما حمدالله محب، مشاور امنیت ملی افغانستان، در توییتر خود اظهار داشت: «حملات آن‌ها در بهار امسال علیه افغان‌ها در سطح نبردها در فصول گذشته جنگ است… این نه صلح است و نه آغازی برای صلح» و اینکه «به ادامه تعامل با طالبان در مذاکرات صلح چندان امیدی نیست.»

مسوول قتل‌عام وحشیانه در زایشگاه، هر که می‌خواهد باشد، مساله اینجاست که افغانستان با توافق صلح فاصلۀ بسیاری دارد. این حمله حتی من که مدت‌هاست تحلیلگر حقوق زنان افغانستانم را متحیر کرد. صادقانه بگویم، فکر نمی‌کردم دیگر چیزی در این کشور مرا به حیرت آورد.

به‌طور عجیب‌و‌غریبی، این حمله وحشیانه به زنان و نوزادان تازه متولدشده، تقلیدی از یکی از قسمت‌های اخیر شوتایم پیشگویی «وطن» است که سقوط مذاکرات صلح با طالبان را «پیش‌بینی» کرده بود، اما در اصل ثابت می‌کند که نه‌تنها «توافق صلح» کثیفی که در ماه فبروری بین امریکا و طالبان صورت گرفت؛ آغازی طنز‌آمیز بود (طالبان در عوض پس از توافق حمله به سربازان و پولیس افغانستان را افزایش داد) بل  قماری خطرناک نیز بود؛ به‌ویژه برای حقوق زنان افغانستان.

با ما باشید در تلگرام روزنامه راه مدنیت:

https://t.me/madanyatdaily

برکسی پوشیده نیست که امریکا و امریکایی‌ها، واقعا از جنگ خسته شده‌ و می‌خواهند سربازان امریکایی را به خانه برگردانند؛ اما این مذاکرات در دوحه، قطر بدون حضورهیچ زنی صورت گرفت. با وجود اینکه مشکلات زنان افغانستان همان چیزی بود که دولت امریکا مدت‌ها از آن برای پیروزی در روابط عمومی و نبرد اپتیک برای جنگ، از آن بهره جسته است.

لورا بوش، بانوی اول، پس از حمله سال ۲۰۰۱ در امریکا، گفته بود: «مبارزه با تروریسم مبارزه برای حقوق و عزت زنان نیز است.»

 او گفت که به لطف مداخله امریکا، زنان افغان «دیگر در خانه‌های خود زندانی نخواهند بود.»

با این حال، امروز تقریباً دودهه بعد ما به جایی رسیده‌ایم که زنان افغان و نوزادان‌شان ذبح می‌شوند. وقتی در بخش‌های زایمان ایمن نباشند، در خانه‌ یا هرجای دیگر کشور، چقدر می‌توانند در امان باشند؟

مایک پومپئو،  وزیر امور خارجه امریکا در بیانیه روز سه‌شنبه، حمله به شفاخانه را «عملی کاملا شیطانی» خواند و آن را محکوم کرد و از هر دو طرف خواست که راه حلی پیدا کنند.

در این بیانیه آمده است: «طالبان و دولت افغانستان باید همکاری کنند تا عاملان را به پای عدالت بکشانند.» «تا زمانی که کاهشی مداوم در خشونت وجود نداشته باشد و در جهت توافق سیاسی قابل مذاکره، پیشرفت صورت نگیرد، افغانستان در برابر تروریسم آسیب‌پذیر خواهد بود.»

بله، آنچه پومپئو به‌راحتی از آن چشم‌پوشی می‌کند این است؛ همانطور که بدون کاهش تدریجی خشونت نمی‌توان صلح برقرار کرد، بدون برآوردن حقوق زنان هرگز نمی‌توان دموکراسی را (در افغانستان یا هر جای دیگر جهان) برقرار کرد.

«حقوق زنان» موضوعی بود که ایالات متحده زمانی به صراحت گفته بود بر سر آن مذاکره نخواهد شد، اما امروز ما از تروریست‌های وحشتناکی که زمانی می‌خواستیم افغانستان را از چنگ‌شان «نجات» دهیم، انتظار داریم تحقق‌بخش آن باشند.

https://edition.cnn.com/2020/05/14/opinions/afghanistan-maternity-ward-massacre-hossain/index.html

نوشته‌های مشابه

دکمه بازگشت به بالا