خط سرخِِ مردم شمالی: ثبات و امنیت
مردم شمالی به مناسب بیستوچهارمین یادبود قربانیان حملۀ گروه تروریستی طالبان، در شمالی گردهم آمدند و با صدور قطعنامۀ یازده مادهیی خواستهای خود را اعلام کردند.
راه مدنیت: مردم شمالی با نشر قطعنامهیی از جامعۀ جهانی و مردم افغانستان خواستهاند که طالبان را در چارچوب یک حزب سیاسی، زیر چتر جمهوریت جا دهند.
در اعلامیهیی که از سوی مردم شمالی نشر شده، آمده است: «۲۴سال پیش در چنین روزی، رژیم سیاه طالبان با یورش به سرزمین شمالی، جنایات نابخشودنی و فراموشناشدنی را ثبت کارنامۀ سیاه زمامداری خود کردند.
در این رویداد، آنها نهتنها غیرنظامیان به شمول زنان و کودکان را به گلوله بستند، تحقیر، توهین و هتک حرمت کردند که تاکستانها و زمینهای زراعی و کوه و سبزه را به آتش کشیدند و لکۀ ننگی بر جبین تاریخ برجا گذاشتند.
امروز ما مردم شمالی جمع شدهایم و ضمن یادبود از قربانیان رویداد شرماگین و هراسافگنانۀ طالبان، جنایات نابخشودنی این گروه تبهکار را نکوهش کرده و موارد ذیل را به سمع جامعۀ جهانی و مردم افغانستان میرسانیم.
ما طرفدار صلح با عزت با تمام گروههای جنگجو هستیم. طالبان میتوانند مثل سایر احزاب و گروهها زیر چتر دولت منتخب و جمهوریت به فعالیتهای سیاسی و مدنی خود بپردازند.
برای جذب نیروهای مسلح طالبان به صفوف قوای مسلح شرایط خاص باید مشخص شود و مابقی افرادشان خلع سلاح شده و به پروژههای دیگر جذب شوند.
حفظ ثبات و امنیت خط سرخ ما است و نباید به نام رسیدن به صلح، ثبات و امنیت کشور به مخاطره بیافتد.
حفظ ارزشهای حقوق بشری، به خصوص حقوق زنان، حق تعلیم و تحصیل برای دختران، آزادی بیان، مطبوعات و رسانههای آزاد خط سرخ ماست.
از اینکه طالبها در حق مردم شمالی جنایت نابخشودنی مرتکب شدند، نیاز است که برای حل این دشمنی کمیتههای ویژه ایجاد گردد و طالبان رسما از مردم شمالی و مردم افغانستان عذرخواهی کنند تا هیچ گروه دیگر در آینده جرات انجام اینگونه جنایت بشری را نداشته باشند.
حفظ و تقویت نیروهای دفاعی و امنیتی و حفاظت از تمامیت ارضی جمهوری اسلامی افغانستان در گفتگوهای صلح خواست مردم ماست.
حفظ کرامت انسانی، تنوع قومی-مذهبی خواست اصلی ماست.
استمرار نظام و دولتداری امری ضروری و حتمی است. ما خواستار ادامۀ کار حکومت منتخب هستیم. طالبان چهار سال بعد، فرصت دارند خود را نامزد نمایند و اگر مورد حمایت مردم قرار گرفتند از طریق انتخابات آزاد و دموکراتیک قدرت را به دست گیرند.
ما مخالف برپایی حکومت موقت و یا دولت عبوری هستیم. مردم ما دو دهۀ اخیر در دفاع از نظام و حاکمیت ملی، هزینههای انسانی و جانی فراوانی پرداختهاند. حفظ دستآوردها مسوولیت و وظیفۀ ملی و میهنی ماست.
هیچ کشور خارجی حق تحمیل خواستهای نامشروع خود را به نام صلح تحمیلی و ساختگی بر مردم افغانستان ندارد. ما از طرح آشتیملی و صلح دایمی و واقعی حمایت میکنیم .
به خاطر نشاندادن حسن نیت طرفهای درگیر و ایجاد اعتماد، خواستار آتشبس در جریان مذاکرات صلح هستیم .
گفتنی است که گروه طالبان با حمله بر شمالی کارنامه سیاهی از خود به یادگار گذاشتند. آنان با شعار مبارزه با شر و فساد، آمدند و بربخشهای گستردهیی از افغانستان تسلط یافتند و دست به جنایات نابخشودنی زدند که در تاریخ نام و نشان آن خواهد ماند.
آنان با تهاجم به شمالی چنان با رعب و وحشت عمل کردند که تاریخ افغانستان هرگزفراموش نخواهد کرد.»
یکی از قلمروهایی که چندبار میان طالبان و نیروهای مقاومت دست به دست شد، شمال کابل بود که همه آن را به نام شمالی میشناسیم و دشت بزرگی را در برمیگیرد که ولایتهای پروان، کابل و کاپیسا را نیز احتوا میکند.
طالبان پس از تسلط بر شمالی، جنایات بیشماری را در حق باشندگان آن روا داشتند.
در ماه اسد سال۱۳۷۷ طالبان شمالی را اشغال کردند. نخستین کار آنان برای درهم کوبیدن مردم این مناطق، بیجا کردن باشندگان شمالی بود. طالبان به این منظور با زور کلاشنیکوف دههاهزار مردم ساکن در این مناطق را که میان آنها زنان و کودکان نیز بودند، وادار به ترک مناطقشان کردند.
طالبان در ماه اسد سال۱۳۷۷ پس از بیرون راندن ساکنان شمالی، هزاران تن به اجبار را به شمالی بردند و چندین ماه با ارههای برقی به قطع کردن درختهای مثمر، تاکهای انگور و هزاران درخت غیرمثمر مبادرت ورزیدند.
طالبان همچنان دیوار باغها را ویران کردند و خانهها را آتش زدند و بعد برای آنکه مانع ادامۀ شکلگیری زندگی در این مناطق شوند، کانالهای آبیاری را با بم منفجر کرده کاریزها را کور کردند.
بعد از سقوط طالبان، جنگجویان این گروه تا امروز که ۲۰سال از آن میگذرد هزاران تن را سلاخی کردند. هزاران زن بیوه و هزاران کودک یتیم شدند.
مردم یک بار دیگر در آستانۀ حضور گروه طالبان هستند و تمام چشم امید ملت افغانستان به درایت حکومت است که با چه رویکردی با طالبان وارد گفتگو میشوند.