لوی‌سارنوالی اعلام کرد: دیوان جرایم علیه امنیت داخلی و خارجی حوزۀ سوم کابل، در دادگاه ابتدایی حکم به اعدام چهار تن به شمول یک زن از یک گروه آدم‌ربایان داده است.
این گروه هفت نفری شامل احمدالله فرزند ائیل خان، شازیه بنت محمود، باتور فرزند محمدیونس، محب‌الله فرزند شاه‌محمد، شیرباز فرزند حاجی مومن، شریف‌الله فرزند ائیل خان و دلاور فرزند محمود هستند که به اتهام اختطاف منجر به قتل چهار تن (غازی، نذیر، شفیق‌الله و حسن‌خان) در کابل، روز یک شنبه ۱۳میزان ۱۳۹۹ خورشیدی از سوی محکمۀ ابتداییۀ دیوان جرایم علیه امنیت، محکوم به مجازات شدند.
در محکمه ابتداییه؛ باتور، احمدالله، شازیه و محب‌الله را به‌عنوان متهمان اصلی محکوم به اعدام شده‌اند.
لوی‌سارنوالی همچنین در خبرنامه‌اش نوشته است که محکومه ابتداییه دیوان جرایم، سه نفر دیگر هر یک دلاور، شریف‌الله و شیرباز را به‌عنوان شرکای جرمی شناخته و محکوم به زندان کرده است.
لوی‌سارنوالی می‌گوید که پنج تن از این متهمان باشندۀ اصلی ولایت پکتیا، یک تن باشندۀ اصلی ولایت خوست و یک تن دیگر آنان شهروند اصلی ولایت پروان هستند که از این میان باتور فرزند محمدیونس مدیر مبارزه با تروریزم و محب‌الله فرزند شاه‌محمد سرباز قوماندانی امنیۀ ولایت پکتیا هستند.
سارنوال موظف پرونده در نشست قضایی گفته که نذیر و غازی شب هنگام در ۱۳سنبلۀ ۱۳۹۸ خورشیدی و به تعقیب آنان شفیق‌الله نیز در ۱۳ جدی ۱۳۹۸ خورشیدی مفقود می‌شوند. بر اساس اطلاع بستگان این افراد، پولیس به جستجوی آنان آغاز میکنند که پس از گذشت چندین ماه، منسوبان نهادهای کشفی از طریق «ای ام ای» مبایل غازی درمی‌یابند که این مبایل فعال و مورد استفاده قرار گرفته است. شخصی که این مبایل را فعال کرده بود از سوی پولیس بازاشت شده و اظهار می‌کند که موبایل را از شریف‌الله، یکی از متهمان این قضیه تحفه گرفته است.
شریف‌الله در تاریخ ۲۴دلو ۱۳۹۸ خورشیدی و به تعقیب آن احمدالله برادر وی (از متهمان اصلی این قضیه) نیز بازداشت می‌شود.
سارنوال پرونده گفت که بر اساس اظهارات احمدالله، اجساد دفن شدۀ سه تن از مقتولان این قضیه (غازی، نذیر و حاجی حسن) از صحن حویلی یک خانۀ مسکونی در ناحیۀ هفتم شهر کابل که باتور، احمدالله، محب و شازیه به کرایه گرفته و در آن زندگی می‌کردند، پیدا می‌شوند.
همچنان بر اساس اظهارات افراد بازداشت‌شده در پیوند به این قضیه، جسد شفیق‌الله نیز از یک منزل مسکونی در ناحیۀ ۲۱ شهر کابل که دلاور، شازیه، احمدالله و شریف‌الله در آن زندگی می‌کردند به دست منسوبان نهادهای کشفی می‌افتد.
به گفته سارنوال موظف قضیه، احمدالله، شازیه (زن شوهردار که ۲۰ سال سن دارد) را از ولایت پکتیا به کابل فراری داده بود. وی در کابل به واسطۀ باتور، محب‌الله و شیرباز، خانه‌یی به کرایه گرفته و اشخاصی را به واسطۀ شازیه از طریق مبایل فریب داده به خانه دعوت و به قتل می‌رساندند. پول نقد، وسایل و وسایط اشخاص مقتول را غارت می‌کردند.
لوی سارنوالی می‌گوید که دوسیه پس از تکمیل پروسۀ کشفی به خاطر تحقیقات بیشتر به ریاست عمومی سارنوالی مبارزه با جرایم علیه امنیت داخلی و خارجی فرستاده می‌شود. بعد از تکمیل تحقیقات چهار تن از متهمان (باتور، احمدالله، شازیه و محب‌الله) به عنوان متهمان اصلی به اعدام و سه تن دیگر آنان (دلاور، شریف‌الله و شیرباز) به عنوان شرکای جرمی به زندان محکوم می‌شوند.
