اتحادیه اروپا و افغانستان/ امضای قرارداد کمک ۲۰۰ میلیون یورویی
حکومت افغانستان و اتحادیه اروپا در نخستین روز کنفرانس بروکسل «قرارداد دولتسازی» را امضا کردند که شامل کمک مالی ۲۰۰ میلیون یورویی اتحادیه اروپاست.
اکلیل حکیمی؛ وزیر مالیه جمهوری اسلامی افغانستان و نوین میمیکا؛ کمیسار امور انکشافی و همکاری بینالمللی اتحادیه اروپا بعد از ظهر سهشنبه در حضور رییسجمهور اشرف غنی این قرارداد را امضا کردند.
به گزارش دویچهوله، مطابق این قرارداد ۲۰۰ میلیون یورو از سوی اتحادیه اروپا به شکل حمایت مستقیم بودجوی برای دو سال به افغانستان کمک صورت میگیرد. حکومت افغانستان این مبلغ را در برنامههای تعریف شده در «چهارچوب ملی صلح و انکشاف افغانستان» به مصرف میرسد.
کمیسار امور همکاری بین المللی اتحادیه اروپا هنگام امضای این قرارداد گفت: «این یک گام مهم به جلو در مشارکت انکشافی اتحادیه اروپا با حکومت افغانستان است. اتحادیه اروپا متعهد به افزایش موثریت کمکهای خود است که نشانه اعتماد ما به جانب افغانستان برای انجام برنامههای اصلاحی است.»
اکلیل حکیمی، وزیر مالیه افغانستان گفت که این قرارداد یک میکانیزم موثر در کمکهای اتحادیه اروپاست و از این کمک در برنامههایی استفاده میشود که وضعیت زندگی افغانها را بهبود ببخشد.
بحث روی موضوع زنان
در روز نخست این کنفرانس همچنین راجع به وضعیت زنان افغان صحبت شد. فدریکا موگرینی؛ مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در سخنان افتتاحیه خود گفت که موضوع زنان حالا تنها تامین عدالت نیست؛ بل شامل توسعه اقتصادی این قشر جامعه نیز میشود.
رییس جمهور افغانستان نیز در سخنرانی خود در این جلسه گفت که زنان افغان دیگر «قربانی منفعل» نیستند؛ بل خودشان به فعال اجتماعی تبدیل شده و صدای خود را بلند میکنند. او تاکید کرد که حقوق زنان افغان مطابق آنچه در قانون اساسی ذکر شده است، هیچ گاهی مورد معامله و سازش قرار نمیگیرد.
رییس جمهور افغانستان به چالشهای فراروی زنان نیز اشارت کرد. او از فرهنگ عدم پذیرش زنان در ادارات دولتی از سوی همکاران مردشان، عدم دسترسی زنان تجارت و صنعت پیشه به مارکیت، خشونت و کمبود امکانات در عرصههای تعلیمی و تعلیمات حرفوی به عنوان چالشهای اساسی فراروی زنان یاد کرد.
داکتر سیما سمر، رییس کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان که در این بحث صحبت میکرد، خاطرنشان ساخت که برعلاوه رسیدگی به سایر مشکلات زنان، باید یک اراده قوی سیاسی برای شمولیت آنها در جامعه و سیاست و بهبود شرایط زندگی شان وجود داشته باشد.