عبدالله عبدالله؛ رييس اجرايى حکومت گفته است: «مسوولانی که در کنترول و بهبود وضعيت امنيتى کشور، از خود شايستگى نشان داده‌اند تقدير مى‌شوند و کساني که غفلت کرده‌اند مورد بازپرس قرار مى‌گيرند.
این سخنان آقای عبدالله در حالی مطرح می‌شود که دو دوره است ولایت کندز به دلیل بی‌کفایتی والی‌های این ولایت سقوط می‌کند و نیز والی کندز، مرگ شهروندان این ولایت را یک امر الهی می‌داند.
هم‌چنان، آقای صافی والی اسبق کندز که گفته می‌شود به دلیل ضعف مدیریتی وی، ولایت کندز با تمام امکانات خود به دست طالبان سقوط کرد و تمام تجهیزات نظامی و دولتی به‌دست طالبان افتاد، اما حالا آزادانه گشت‌وگذار می‌کند، چرا از وی بازپرسی نمی‌شود؟
موضوعی که برای شهروندان خسته‌کننده شده است، حرف‌های همیشگی بلندپایگان حکومت می‌باشد. آقای عبدالله باید مسالۀ آقای اندرابی، فرمانده امنیه بغلان را نیز روشن سازد؛ زیرا در موتر دولتی این فرمانده، یکی از مقامات بلندپایه طالبان دستگیر شد، اما چرا پروندۀ وی مسکوت است؟
اتفاقات بسا بزرگ و مهمی در کشور رخ داده است که به جای بازپرسی، شاید تشویق هم شده باشند. وقتی مسوولان و فرماندهانی که به علت ناکارایی و غفلت، مسبب سقوط ولسوالی‌ها و حتا ولایت‌ها استند محاکمه نمی‌شوند، پس چگونه با کسانی که میلیون‌ها دالر را به غارت می‌برند برخورد خواهد شد؟
آقای عبدالله باید پاسخ دهد که چرا با مسالۀ وزارت شهرسازی برخورد روشن قانونی تا هنوز نشده است و این پرونده در آرشیف نهادهای عدلی و قضایی مانند اکثر پرونده‌ها خاک می‌خورد و تاکنون صدایی از آنان نیست؟
بدون شک حرف‌هایی که زده می‌شود جز شعارهای تهی چیزی دیگری نیست. شهروندان به‌جای این همه حرف‌ها کار و عمل می‌خواهند. نیاز به این همه قول و قرار نیست؛ همین که حکومت صادقانه کار نماید، نتایج و پیامد‌های مثبت آن روشن خواهد شد.
یکی از وعده‌هایی که داده شده بود، برخورد با کمیشنران و رییس کمیسیون مستقل انتخابات بود، ولی هیچ اقدامی صورت نگرفت. کسانی که در حکومت کار می‌کردند و صاحب پول‌های هنگفت شدند هم هیچ گونه پرسانی از آنان صورت نگرفت.
حالا باورها بر این است هر کسی در این کشور دست به خیانت می‌زند، تشویق و تکریم می‌شود. با این وجود، نخست قضایا و مواردی که روشن و واضح است را باید حکومت با آن‌ها برخورد نموده و در عمل نشان دهد.
مقامات بلندپایه حکومتی که در افتادن مناطق کشور به‌دست طالبان نقش دارند و بی‌کفایتی کرده‌اند در حال حاضر هیچ بازپرسی از آنان وجود ندارد. این‌ها امید شهروندان را کاهش داده است. سال قبل، در ولایت بدخشان، به دلیل فروختن تیل موترهای اردو، نزدیک به 40 تن از سربازان شهید شدند. این موارد و مسایل، خاک سرشان انداخته شد و خاموش گردید.
با وجود آنکه ده‌ها پرونده و گزارش از فساد، تخلفات، کم‌کاری و … وجود دارد، ولی حکومت خاموشانه از سر آن‌ها می‌گذرد. این واقعا پرسش‌برانگیز است که چرا مفسدان مجازات نمی‌شوند؟
آنچه شهروندان توقع دارند، اقدام جدی حکومت در برابر کسانی است که متهم‌اند و باید محاکمه شوند، ولی راحت و آزاد زندگی می‌کنند. بدون شک عدم توجه دولت در مقابل این معضل، باعث افزایش فساد و بی‌باوری مردم خواهد گردید.
