اداره امنیت ملی کشور چندی پیش اعلام کرد که دو نفر از عوامل بمب‌گذاری مسجد امام زمان واقع در شمال شهر کابل، توسط این اداره بازداشت شده است. در اظهارات امنیت ملی آمده که این دو از افراد کلیدی داعش در کابل بودند که در امر سازمان‌دهی بسیاری از حملات مرگ‌بار در کابل سهم داشته‌اند. در ادامه این اظهارات گفته شده که افراد بازداشت‌شده دارای تحصیلات دانشگاهی‌اند که فرایند جلب و جذب محصلان و دانشجویان را به گروه داعش به عهده داشته‌اند.
محتوای این اظهارات همان‌گونه که سبب خوشحالی شهریان کابل از بابت دستگیری قاتلان مردم می‌شود، اما از جانب دیگر بیانگر یک واقعیت بسیار رعب‌آور دیگر است که جلب و جذب به داعش به‌عنوان یک فرایند سازمان‌یافته در برخی مراکز آموزش‌های عالی و حتا مساجد کشور جریان دارد.
البته از چندین سال به این طرف هر ازگاهی گزارش‌ها و خبرهای حاکی از فعالیت‌های مستمر و سازمان‌یافته داعش و خیلی از جریان‌های تکفیری دیگر در موسسات آموزش عالی کشور و مدارس دینی منتشر می‌گردد اما تا حال هیچ گونه اقدام جدی و حساب‌شده از طرف سکتورهای امنیتی در این زمینه صورت نگرفته است که حد اقل ظرفیت بازدارندگی داشته باشد.
همه می‌دانیم داعش و تمامی گروه‌های تفکیری منشاء مشترک الهیاتی دارند و از یک مرجع و منبع الهیاتی تغذیه می‌گردند. متاسفانه اما در استراتیژی امنیتی ما و به‌خصوص در نگرش امنیتی سکتورهای امنیتی هیچ جایگاه مشخص و تعریف‌شده به منظور برخورد با تبلیغ و ترویج الهیات جریان‌های تکفیری در نظر گرفته نشده. به همین دلیل است که این الهیات از سال‌ها بدین‌سو در حال توسعه و گسترش می‌باشد.
جالب است که مبالغ هنگفت مالی و همین گونه نیروی قابل توجه انسانی در امر مقابله و مبارزه با داعش و طالب به مصرف می‌رسند، اما الهیاتی که بستر تولید و ترویج داعش و طالب می‌شود در اغلب مدارس دینی و مراکز آموزش عالی ما فارغ از هرگونه موانع و مزاحمت تدریس و یا تبلیغ گردیده که کمترین حساسیت از طرف مسوولان درجه اول کشور و مدیران ارشد سکتورهای امنیتی به مشاهده نمی‌رسد.
این وضعیت ظاهرن عادی و طبیعی به نظر می‌رسد. سکتورهای امنیتی در امر مقابله و مبارزه با نیروهای دهشت‌افگن و امنیت‌برانداز در سنگرهای نبرد و در کوچه کوچه شهر کابل به منظور تامین امنیت هرچه بهتر شهروندان مبارزه می‌کنند، در آن سوی قضیه اما تلاش‌های نرم و سازمان‌یافته در مدارس دینی، مراکز آموزش عالی و مساجد ما جریان دارد که به تولید و بازتولید داعش و سایر جریان‌های تکفیری می‌پردازد.
با توجه به رخدادها و حوادثی که در سال‌های اخیر تحت تاثیر گسترش و تبلیغ الهیات داعشی و طالبانی اتفاق افتاده است، به نظر می‌رسد که مدیران ارشد سکتورهای امنیتی ما هنوز از ماهیت زهروارگی و کشنده این گونه تلاش‌ها بی‌خبرند و یا آن را قابل اهمیت نمی‌دانند. اما واقعیت این است که الهیات داعشی و فرایند جلب و جذب جوانان و محصلان به این الهیات به عنوان پدیده در حال توسعه در بسیاری از مدارس دینی و مراکز آموزش عالی ما جریان دارد و با گذشت هر روز تعداد قابل توجهی از جوانان ما جذب آن گردیده و به شمار داعشیان مسلح افزوده می‌شود.
سوال اساسی که در این‌جا مطرح می‌شود این است که چرا رهبران دولت و مدیران ارشد سکتورهای امنیتی به این واقعیت توجه نمی‌کنند و چرا از توسعه بی‌رویه و تبلیغ عریان این الهیات جلوگیری نمی‌کنند؟
دولت ما جمهوری اسلامی است و پایه‌های قانون اساسی ما هم بر بنیاد شریعت استوار گردیده است. پس در این صورت و با موجودیت شورای عریض و طویل علما و یک نهاد رسمی به نام وزارت حج و اوقات چرا دولت از برخورد قاطع با ترویج الهیات تکفیری عاجز است؟
