بتول حیدری؛ فعال حقوق زن و استاد روان‌شناسی، با توجه به افزایش فشارها و اعمال محدودیت‌های شدیدتر بر زنان افغانستانی از سوی گروه طالبان به این باور است: «زن برای طالبان ابزاری شده که برای هر بار دیده‌شدن و دوباره سر تیتر قرار گرفتن خودشان در رسانه‌ها از آن سوءاستفاده می‌کنند، آن‌هم با طرح و نشر احکام‌هایی که در روزگار کنونی تبدیل به فسیل شده و دوران پرداخت، تحلیل و تفسیر به خود را از دست داده است.»
به باور خانم حیدری، «طالبان به‌دلیل احساس طرد و به انزوا کشیده‌شدن از سوی جهانیان و درک نفرت جمعی از خودشان، مدت‌هاست دچار عقدهٔ خودکم‌بینی و حس حقارت شده‌اند و برای همین به شکل اشتباه برای جبران این آسیب روانی که سال‌ها در وجود بزرگان این‌ها تلنبار شده، از مکانیسم فشار و افزایش خفقان بیشتر بر زنان کاملا آگاهانه و عامدانه استفاده می‌کنند.»
او می‌افزاید: «آن‌ها گمان دارند که می‌توانند با تمسک بر وضعیت زن در زیر سیطرهٔ خود، راهی برای دوباره دیده‌شدن و مورد توجه قرار گرفتن پیدا کنند و امتیازات و فرصت‌های زیادی از جامعه جهانی برای تداوم حاکمیت خودشان بطلبند و به‌همین مناسبت هر روز قوانین و احکام تازه و من‌درآوردی را نسبت به چگونگی حضور و هستی زن تولید و با هیاهو منتشر می‌کنند.»
وی با اشاره به اینکه، «متاسفانه رسانه‌ها هم با سروصدا پیرامون چرایی این احکام‌های صادرشده از سوی طالبان، به تلاش مذبوحانه این گروه برای رفع این عقدهٔ خودکم‌بینی و دیده‌شدن، کمک حال می‌شوند»، در صفحه فیسبوک خود نوشته است: «عقده‌ای که ناشی از ضایعهٔ روانی طردشدگی است، برای برطرف کردن آن، شیوهٔ فشار بر زنان را انتخاب می‌کنند تا دوباره “این گروه” سرتیتر رسانه‌ها شوند و بتوانند با تمسک به اجرای احکام‌های زن‌ستیزانه، باعث نشر ترس و اضطراب در رسانه‌های اجتماعی و دیگر رسانه‌ها شوند که آن‌ها را به هدف بیمارگونه‌شان “دیده شدن” چندین قدم نزدیک می‌کند.»
گفتنی است که توشیح قانون امر به معروف طالبان از سوی ملاهبت‌الله رهبر این گروه، در مورد زنان سخت‌گیرانه‌تر از گذشته برخورد کرده و نیز باعث انتقادهای فراوان و گسترده‌ای شده است.
در این قانون «شنیدن صدای زنان نامحرم حرام» و هم‌چنان پوشاندن کامل صورت زنان نیز ضروری دانسته شده است. در بخشی از این قانون آمده که پوشاندن روی زنان نیز «به سبب ترس از فتنه ضروری است.»
در این قانون هم‌چنین آمده که زنان باید «لباس نازک و کوتاه نپوشند، روی خود را از مردان نامحرم پنهان کنند و دیدار زنان مسلمان با زنان «کافر» ممنوع است. هم‌چنین دیدن «زنان بالغ بیگانه» به مردان و «دیدن مردان بالغ بیگانه» به بدن و روی زنان حرام گفته شده است.
با گذشت سه‌سال از تسلط گروه طالبان بر ارگ ریاست جمهوری افغانستان، مسالهٔ اعمال محدودیت‌های شدید بر زنان، هم‌چنان مشغله و وظیفهٔ اصلی این گروه بوده است که به باور آگاهان امور این موضوع ریشه در دو عامل دارد: یک، عقدهٔ خودکم‌بینی و حس حقارت این گروه و دوم، رسانه‌ای‌شدن گستردهٔ موضوع زنان به هدف امتیازگیری بیشتر از جامعهٔ جهانی.
سیمین کابلی/ کابل
