
«یک ملت غلام یک نفر»: واکنش تند دکتور احمدی به اظهارات وزیر طالبان
در پی اظهارات اخیر محمد خالد حنفی، وزیر امر به معروف و نهی از منکر حکومت گروه طالبان، دکتور محمد امین احمدی، حقوقدان و استاد دانشگاه با نشر یادداشتی صریح در شبکههای اجتماعی، به تبیین پیامدهای فکری و حقوقی این سخنان پرداخته و گفته است: «ما عملا غلامان ملا هبتالله هستیم. یک ملت غلام یک نفر.»
حنفی در نشستی با ملاها به تاریخ پنجم جوزا، با حمله به آزادیهای اجتماعی، آموزش مدرن و پوشش مردان و زنان، اظهار داشت که انسان در اسلام «غلام» است و آزادی فردی در چارچوب شریعت جایگاهی ندارد.
او دانشگاهها را به ترویج «ذهنیت آزادی» متهم کرد و گفت که جوانان، بهویژه دختران نباید بدون نظارت پدر، برادر یا شریعت برای آینده خود تصمیم بگیرند.
وی پوشش غربی، تراشیدن ریش و پوشش زنان را مصداق انحراف از احکام اسلامی دانست و از روحانیون خواست با این روند «با قلم، تبلیغ و دعوت» بجنگند.
وی تاکید کرد که جنگ نظامی پایان یافته و اکنون زمان «جنگ فکری» فرا رسیده است.
در واکنش به این سخنان، دکتور محمد امین احمدی تصریح کرده که «حنفی مطابق نقل رسانهها گفته است ما غلامان خداوند، پیامبر و اولوالامر هستیم. اما در عمل، خدا و پیامبر مستقیما امر و نهی نمیکنند. آنچه در فقه معتبر اسلامی بهعنوان امر و نهی الهی قابل تایید است، تنها حدود پنج درصد از کل احکام فقهی را تشکیل میدهد.»
او نتیجهگیری کرده که آنچه امروز به عنوان «احکام» بر مردم تحمیل میشود، نه امر الهی؛ بل ترجیحات فقهی و سلطانی شخصی به نام ملا هبتالله آخندزاده است: «ما عملا مطابق این سخن، غلامان ملا هبتالله هستیم؛ یک ملت غلام یک نفر.»
دکتور احمدی با این تحلیل، مفهومی خطرناک از «غلامی» را که در سخنان وزیر طالبان برجسته شده، کالبدشکافی کرده و آن را به انقیاد مطلق مردم در برابر رهبر گروه طالبان تعبیر کرده است؛ مفهومی که به باور او، نهتنها با روح اسلام؛ بل با کرامت انسانی و اصول جمهوریت در تضاد کامل قرار دارد.
سخنان حنفی بازتاب گستردهای در رسانهها و شبکههای اجتماعی داشت. بسیاری آن را نماد دیدگاه طالبانی نسبت به انسان، آزادی، علم و زن دانستند. تحلیلگران باور دارند که این اظهارات، نقطهای عریان از ماهیت گروهی را افشا میکند که مخالف هرگونه خردورزی و تحول اجتماعی است.
وزیر طالبان که پیشینه مخالفت صریح با آموزش دختران و حضور زنان در اجتماع را دارد، اینبار در سخنانی بیپرده، عملا دانشگاهها، زنان، لباس و ریش را میدانهای «جنگ» معرفی کرد و از علمای دینی خواست علیه این عرصهها به مقابله برخیزند.
از دید ناظران، واکنش اندیشمندانی چون دکتور احمدی به این اظهارات، نهتنها افشاگری یک انحراف فکری خطرناک؛ بل تلاشیست برای جلوگیری از سقوط کامل ارزشهای انسانی و اسلامی در سایه تفسیرهای خودخوانده و تحمیلی گروه طالبان.
منیژه کابلی