راه مدنیت: مهاجرت یکی از واقعیت‌های مهم قرن بیست و یک است و پدیده فراگیر و جهانی این قرن توصیف می‌شود.
بر اساس آمارهای سازمان ملل متحد در قرن بیست ویک 200 میلیون انسان در سراسر جهان دور از وطن و زادگاه‌شان زندگی و کار می‌کنند.
بر اساس این آمار، در میان کشورهای مهاجرپذیر، امریکا جایگاه نخست و اروپا در جایگاه دوم قرار دارد.
در بین کشورهای اروپایی، آلمان به عنوان بزرگ‌ترین اقتصاد اروپا، بیشترین میزان پذیرش مهاجر یا پناهجو را در قرن بیست‌ویک، به‌خصوص در هشت سال گذشته به خود اختصاص داده است.
بر اساس یک گزارش دویچه‌وله که در ماه حمل سال گذشته خورشیدی منتشر شده است، حدود 22میلیون مهاجر در کشور آلمان زندگی می‌کنند. در این گزارش آمده که در آلمان از هر 4 نفر یک نفر پیشینۀ پناهجویی دارد و حدود 27 درصد جمعیت آلمان را مهاجران از سراسر دنیا تشکیل می‌دهند.
در سال‌های اخیر مهاجرپذیری به یک برنامه مهم حکومت فدرال آلمان مبدل شده است. اکنون کشور آلمان در واقع خانه دوم مهاجران زیادی از سراسر خاورمیانه، جنوب آسیا و آفریقاست، حتا امریکای لاتین.
رقم موثقی در دست نیست، ولی ترک‌ها با 12درصد، در صدر جدول مهاجران در آلمان قرار دارند و گمان می‌رود بعد از آن مهاجران اوکراینی، سوری، ایرانی، افغانستانی، عراقی و… به ترتیب بیشترین حضور پناهجویی در آلمان را داشته باشند.
ادغام یا Integration
بدون تردید این میزان مهاجر نامتجانس از سراسر دنیا، با ارزش‌ها و فرهنگ‌های متفاوت، نیاز به یک برنامه جامع و کامل ادغام دارند. دولت آلمان نیز برای ادغام تدریجی و پایدار این مهاجران برنامه‌های مختلف ادغام را در دستور کار خود قرار داده است.
فراهم کردن آموزش رایگان زبان آلمانی، اکمال و معادل‌سازی تخصص، آموزش‌های فنی حرفه‌ای و آشنایی با ارزش‌ها و قوانین آلمان به نام کورس انتگراسیون، از جمله برنامه‌های رسمی این کشور است. در کنار این برنامه‌ها، برخی برنامه‌های اجتماعی دیگر نیز وجود دارد که توسط حکومت‌های فدرال و جوامع میزان آلمانی برنامه‌ریزی می‌شوند.
راه‌اندازی فستیوال‌ها
به گفتۀ خانم غوت توم Ruth Turm مشاور اجتماعی مهاجران منطقه فریدی بورگ، ولسوالی ویتموند ایالت نیدرزاکسن، در این ایالت در کنار برنامه‌های متعددی که عمدتا از طریق کلیساها برای ادغام مهاجران عملی می‌شود، برگزاری فستیوال‌ها نیز جزو برنامه ادغام است.
به همین مناسبت شنبه اول جولای سال روان میلادی در ناحیه فریدی بورگ، یک فستیوال غذایی برگزار شد که مدیریت و اجرای آن به‌دوش چند تن از مهاجران اوکراینی و سوری بود.
به گفته خانم توم، این برنامه صرف به‌خاطر ادغام و ایجاد ارتباطات موثر میان مهاجران و جامعه میزان ایشان برنامه‌ریزی شده است.
به قول وی در این فستیوال علاوه بر عرضه انواع مختلف غذاهای سنتی از کشورهای مختلف و جامعه میزبان، موسیقی و بازهای گوناگون نیز به این خاطر در نظر گرفته شده که افرادی از جامعه میزبان یک روز به صورت اختصاصی در کنار مهاجران باشند و تلاش کنند این روز برای آنها خوش بگذرد.
او به راه مدنیت گفت که مهاجران با پشت سر گذاشتن سرزمین، زادگاه، خویشاوندان و خاطرات‌شان در جامعه و سرزمین جدید نیاز دارند هرازگاهی در برنامه‌های این چنینی افرادی از جامعه میزبان را در کنار‌شان ببینند تا بتوانند با همه کمبودهای روانی کنار بیایند. به این جامعه عادت کنند و جامعه جدید را خانه اصلی‌شان قبول کنند. بنابراین نیاز است که از طریق این برنامه‌ها با آنها کمک صورت گیرد تا با جامعه جدید عادت کنند.
او می‌افزاید که این فستیوال‌ها از حدود سه دهه قبل زمانی آغاز شد که شماری از مهاجران یوگوسلاویا وارد آلمان شدند. به قول وی این فستیوال‌ها از حدود پنج سال قبل با افزایش مهاجرانی از خاورمیانه دو بار از سرگرفته شده و اکنون سالانه در نخستین هفته‌های تابستان برگزار می‌شود.
خانم توم این فستیوال را مهم ارزیابی می‌کند و می‌گوید که تجارب سال‌های گذشته نشان داده پیامد چنین برنامه‌ها برای مهاجران مثبت بوده و روند ادغام مهاجران را تسریع و پایدار ساخته است.
به قول وی، برنامه‌های ادغام اجتماعی در ایالت‌ها و مناطق مختلف، متفاوت است، ولی در منطقه فریدی بورگ بیشترین برنامه‌های تفریحی ادغامی برای مهاجران در فصول گرم و تابستان در نظر گرفته شده است.
