داکتر عبدالله عبدالله از جمله نزدیکان قهرمان ملی کشور؛ شهید احمدشاه مسعود است که دو مرتبه به شوق نشستن بر کرسی ریاست جمهوری آستین بر زد، اما بخت ناسازگار ناجوانی کرد و به مقصد اصلی نرسید.
می‌گویند در انتخابات اول پس از این‌که مسلم گردید قرعۀ فال ریاست جمهوری به نام حامد کرزی نوشته شده است، داکتر صاحب عبدالله سر در گریبان شکست فرو برد، اما طبق گفته‌ها دست در کیسه‌های پر از دالر که برای پنج‌سال با استفاده از آن به سیاست‌گری پرداخت تا شاید در انتخابات بعدی قرعۀ فال ریاست جمهوری به نام او نوشته شود. در طول و عرض این پنج‌سال فراز و فرودهای فراوان در سرنوشت سیاسی افغانستان تجربه گردید. جناب داکتر صاحب اما عزم را جزم کرد و در انتخابات ریاست جمهوری وارد عرصه پیکار شد.
او در این این میدان بیشترینه ممثل منافع تاجیک‌ها عنوان گرفت و کسانی که با دنیایی از احساسات از او حمایت می‌کردند، بیشترینه جوانان تاجیک و هزاره‌های طرفدار حاجی محمد محقق بودند.
در مباحث و گفتگوهای سیاسی کمتر حضور می‌یافت؛ چون به خوبی می‌دانست که برگ برندگی ندارد، اما در سخنرانی‌های مردمی با شور و هیجان سخن می‌گفت و احساسات عوام را به خوبی برمی‌انگیخت.
اما از آنجا که قلم‌پرداز تقدیر سیاسی افغانستان، سرنوشت ریاست جمهوری را به نام کسی دیگر قلم زده بود، قرعۀ فال به نام داکتر محمداشرف غنی نوشته شد و جناب داکتر این بار سر در گریبان و دست در پیشانی، زبان بر تهدید گشود و هواداران را به نافرمانی مدنی فراخواند.
در این گیرودار، مرد بلندقامت و حکیم‌صولت از آن سوی آب‌های شور در کابل نزول اجلال فرمود و تبر گرفت و اندام معطر قدرت را دو نصف کرد، نصف اول را به محمداشرف غنی سپرد که رییس‌جمهور باشد و نصف دوم را به داکتر صاحب عبدالله سپرد و نامش را گذاشت رییس شورای اجراییه دولت جمهوری اسلامی افغانستان.
از آن پس دل و دماغ داکتر صاحب اندکی تازگی یافت، لباس‌های شیک بر تن کرد و بر صدر مجلس وزرا نشست، اما افسوس که میدان احکام‌نویسی و امضاپردازی‌اش محدود بود و جز این‌که حسرت یک امضا را با چند دست دریشی مارک‌دار و گرانبها در مجلس وزرا جبران نماید، راهی دیگر نبود.
اکنون دو سال از ریاست اجراییه جناب داکتر صاحب می‌گذرد و سوالی که در این میان بدون پاسخ مانده، این است که داکتر صاحب عبدالله تا کجای راه رفته و به کدام سو می‌رود؟
برهمگان روشن است که با گذشت این دو سال داکتر صاحب عبدالله دیگر آن کسی نیست که کثیری از مردم به حرف‌های او دل بسته بود و او را ممثل آرزوهای خود می‌دانستند. ایشان نه یک چهرۀ کاریزماتیک است که با ادا، اطوار و رفتار و گفتارش مردم را تحت تاثیر آورده و نسبت به خود وابسته و دلبسته نماید، نه اهل دانش و ادب و اندیشه است که با تولید اندیشه و نظریات فلسفی و جامعه‌شناختی و طرح مسایل پیچیده فکری، مردم و جویندگان اندیشه و تفکر را به تامل واداشته و به خود مجذوب نماید و نه هم عیار و دست‌ودل‌باز و خراج‌رفیق جوانمرد عهدناشکن است که مردم به این خصلت او دل ببندند و در هنگامۀ ضرورت از او حمایت کنند. حالا شما تصور کنید که در فقدان چنین خصوصیات، جناب داکتر صاحب چی کاره است و به کجا خواهد رفت؟
در این روزها که سروصدای استاد عطا و سوداگری او با رییس‌جمهور محمداشرف غنی بر سر زبان‌ها افتاده است گویا این که یک جای مناسب شان استاد عطا برای او در نظر گرفته شده و از این پس او ممثل حضور تاجیک‌ها در دولت و طرف معاملۀ رییس‌جمهور قرار می‌گیرد، سوالی که اما در این میان بی‌پاسخ می‌ماند این است که سرنوشت جناب داکتر عبدالله چی می‌شود و از این پس او چی کارۀ مملکت خواهد بود؟
راویان اخبار و ناقلان داستانی موثق، چنین روایت می‌کنند که جناب داکتر عبدالله در امور اندیشیدن و تدبیر سخت کم‌علاقه و در امور گوش‌پردازی به موسیقی هندی و سنتی سخت مشتاق است، آن گونه که از صدای جر و بحث سخت برافروخته و از شنیدن صدای موسیقی سخت برانگیخته می‌شود. آیا با چنین خصوصیات او می‌تواند کشتی اقتدار شکست تاجیکان را به ساحل برساند و برای تامین صلح و ثبات در افغانستان مفید واقع گردد؟ جایگاه این سیاست‌گر خوش‌تیپ وطن از آدرس حزب مقتدر جمعیت اسلامی که در زمان شهید صلح؛ استاد ربانی، این حزب یک‌طرف مهم قضایای سیاسی کشور بود، حالا چگونه است؟ به‌خصوص پس آن‌که جایگاه صلاح‌الدین ربانی به حیث رییس جمعیت اسلامی افغانستان در ساختار قدرت در هالۀ تردید و ابهام قرار گرفته است، اکنون استاد عطا به عنوان رییس اجراییه جمعیت اسلامی، بهتر و جدی‌تر از آدرس رییس اجراییۀ حکومت وحدت ملی، وارد چانه‌زنی‌ها و بده‌بستان‌های سیاسی خواهد شد؟ با این وضع، داکتر صاحب عبدالله پیشتر خواهد بود یا استاد عطامحمد نور؟
داکتر عبدالله با امضای توافق‌نامۀ حکومت وحدت ملی آمد که از محورهای گرم سیاست به‌تدریج توسط تیم ارگ به حاشیه‌های سرد برود، اما حالا که استاد عطا از حاشیه وارد محور می‌شود، در چرخش‌های قدرت و سیاست فرو نخواهد رفت؟ جواب را در آینده خواهیم دید!
نویسنده: یما عثمانی
تشکر از رونامه خوب شما
اگرامکان داشت منتظر پی دی اف شما در ایمل ادرس خود هستم
تشکر