حکومت، هشتم ثور روز پیروزی مجاهدین را در ۹ ثور تجلیل کرد. چون دولت‌مردان نمی‌خواستند یک روز جمعه‌شان خراب شود ترجیح دادند روز شنبه را از روز هشت ثور تجلیل کنند.
غنی، دانش و عبدالله هم سخنرانی کردند و گفتند هشت ثور بسیار خوب است. داکتر عبدالله گفته بود ما خوشحال شدیم که حکمت‌یار به خاک خودش آمد. من این قدر خوشحال شدم که اندازه ندارد.
مردم افغانستان هم از آمدن حکمت‌یار استقبال می‌کنند. از چند روز به این طرف از شدت خوشحالی نگران کاروبار زندگی‌شان شده‌اند. امریکایی‌ها هم خوشحالند و قرار شده تا چندهزار سرباز به افغانستان بفرستند تا خوشی‌شان تکمیل شود.
آن طرف‌تر حکمت‌یار در لغمان سخنرانی داشت و گفت که ما با قاتلان مردم افغانستان برخورد می‌کنیم. واقعا قاتلان مردم افغانستان کی‌ها هستند. تا جایی که خبر داریم مردم افغانستان همین طوری کشته می‌شدند و قاتل نداشتند. رهبران عزیز هم که آزارشان به مورچه نمی‌رسید. یعنی قرار است حکمت‌یار با کدام قاتلان برخورد کند؟
موضوع دیگری که آقای حکمت‌یار را ناراحت کرده موسیقی شانه‌لرزانک و پخش فلم‌های خارجی است. ایشان گفتند که اگر این چیزها متوقف نشود جنگ شروع می‌شود. در اینجا با ایشان موافقم. یعنی چی که در سریال‌ها بچه فلم تا قسمت پنجاهم پدرش معلوم نیست. بعد از سی سال یک درجن پدر و مادر در سایزهای گوناگون ظاهر می‌شود. خب طبیعی است که هر کدام این‌ها سوال است. مثلا آقای حکمت‌یار می‌خواهد بنشیند یک فلم درست اکشن ببیند. بعد در بین سی چینل تلویزیونی می‌بیند که فقط از این فلم‌های عجیب و غریب پخش می‌کنند.
حالا اگر سیاف، ربانی، محسنی، خلیلی، محقق و مجددی در این پانزده سال می‌دیدند و چیزی نمی‌گفتند دلیل نمی‌شود که حکمت‌یار هم چیزی نگوید.
به همین خاطر نیاز است ارزش‌های جهاد مرور شود. باید با خانم بهار مبارزه کرد. این درست نیست که بابه بحری؛ رییس مافیا خبر نشود که دخترش با پویراز تاردوانی دارد. این قضایا ارزش‌های جهاد را زیر سوال میبرد و همگی ناراحت می‌شوند.
بهتر است که به جای این‌ها فلم‌های مبارزات عزیزان ما در دهه هفتاد نشر شود که همه بفهمند چه زوری زده شد که کابل خراب نشود ….
گزنه/ طنز روز
مهدی ثاقب
