«حساب بانکی سربازان اسیرشده بسته شده است»
راه مدنیت: حدود دو ماه از شدت درگیری‌ها بین نیروهای امنیتی و جنگجویان گروه طالبان در کشور می‌گذرد. طی این درگیری‌ها، حدود 70ولسوالی از کنترول حکومت خارج شد و شماری هم دوباره به تصرف نیروهای حکومتی و مردمی درآمد.
دلیل سقوط اکثر این ولسوالی‌ها، نبود تجهیزات کافی نظامی برای نیروهای حاضر در میدان جنگ، کمبود مواد غذایی و نفرستادن نیروهای پشتیبان به این نیروهای عنوان شده است.
کوتاهی حکومت سبب شده که در جریان درگیری‌ها، نیروهای بیش‌تری در میدان جنگ جان ببازند. سربازان در ولایت‌های ناامن کشور و جبهاتی که در آن تنور جنگ داغ است، با کمبود تجهیزات مواجه‌اند. ارزگان، یکی از همین ولایت‌هاست.
حمله طالبان بر مواضع نیروهای امنیتی در ارزگان
مدارکی که در اختیار روزنامه راه مدنیت قرار گرفته، نشان می‌دهد که به تاریخ 15/3/1400، به فرماندهی کندک سوم پیاده در کمپ شهید ولی قول اردوی 205 اتل، در دره «میرآباد» ولسوالی ترینکوت این ولایت، حمله می‌شود.
در روز حمله، مسوولان امنیتی از نبود تجهیزات نظامی کافی به آمریت لوژستیک لوای چهارم خبر می‌دهند و هم‌چنان درخواست کمک‌شان را با نمبر شفر (117) ساعت سه پس از ظهر به فرماندهی لوای چهارم ارسال می‌کنند.
در مکتوبی که به آمریت لوژستیک لوای چهارم از طرف کندک سوم شهید ولی ارسال گردیده، از خالی شدن سفره سربازان در این کندک خبر داده می‌شود.
در این مکتوب، از لوای چهار پیاده درخواست کمک می‌شود و فرماندهی لوای چهارم پیاده آنان را به صبر فرامی‌خواند و وعده همکاری می‌دهد، اما ارسال کمک دوازده روز در حد وعده باقی می‌ماند و کسی توجه نمی‌کند.
برای بار دوم، با ارسال مکتوبی به آمریت کشف و استخبارات لوای چهارم پیاده تذکر می‌دهند که قرار اطلاعات کشفی و استخباراتی، جنگجویان طالبان در روستاهای نائیبک، نوجوتی، حیدر، پساق و کوچی‌خیل خانه‌های مردم را تخلیه کرده‌اند و قصد حمله بر پوسته‌های امنیتی و قرارگاه کمپ را با موتربمب دارند.
در مکتوب دیگری که به تاریخ بیست‌وهشتم جوزا به آمریت اوپراسیون لوای چهارم پیاد ارسال شده، برای انتقال زخمیان درخواست کمک می‌شود، اما برای انجام این کار باز هم غفلت می‌شود. از سربازی که در درگیری با طالبان از ناحیه پا زخم برداشته، بسم‌الله فرزنده شکرالله یاد شده است.
در همان روز، مکتوب دیگری ارسال می‌شود برای دریافت کمک هوایی. در این مکتوب از ساحاتی که قرار بوده طالبان حمله کنند، نیز یاد می‌شود.
در هیچ یک از موارد بالا، به کمک نیروهای درگیر با طالبان پرداخته نمی‌شود. این اسناد نشان می‌دهد که حکومت خود سبب تضعیف روحیه نیروهای امنیتی در ارزگان شده است.
در درگیری سه ساعته نیروهای امنیتی با طالبان، هشت تن از افراد گروه طالبان کشته و پنج تن دیگرشان زخمی می‌شوند. در این درگیری‌ها، چندین عراده رنجر نیروهای امنیتی نیز تخریب می‌شود.
دو روز بعد، به تاریخ سی‌ویکم ماه جوزا، دوباره به آمریت لوژیستک و اوپراسیون لوای چهارم پیاده به واسطه مکتوبی درخواست کمک تجهیزات و مواد غذایی می‌شود.
یک روز پس از آن، طی مکتوبی به آمریت اوپراسیون لوای چهارم پیاده از تهدید طالبان و امکان سقوط ولسوالی‌های چوره، ولسوالی خاص ارزگان و ولسوالی چنارتو خبر داده می‌شود.
در این مکتوب آمده که سطح تهدیدات بالای کمپ قرارگاه با گذشت هر ساعت بلند می‌رود و راه‌های برای دریافت کمک مسدود شده است.
هم‌چنان هشدار داده می‌شود که قرار است امشب دشمن حمله کند. در بخشی از این مکتوب آمده که اگر تا هشت ساعت دیگر به پوسته‌ها و قرارگاه کمک صورت نگیرد، پوسته‌ها و قرارگاه به دست طالبان خواهد افتاد.
این هشدارها ره به جایی نمی‌برد و طالبان بر پوسته‌ها و قرارگاه سربازان حمله می‌کنند. در این حمله هشتاد و چهار نیروی امنیتی اسیر طالبان می‌شوند و شماری نیز زخمی.
یکی از افسران اسیرشده به شرط نیامدن نامش در این گزارش به روزنامه راه مدنیت می‌گوید که پانزده روز کامل را بدون آب و غذا جنگیده‌اند… «تنها نیم بوجی برنج داشتیم، آب‌جوش می‌کردیم، او هم خلاص شد.»
بر اساس گفته‌های این افسر، طالبان تمامی اسیران نیروهای امنیتی را به ولسوالی «شاه‌جوی» ولایت زابل انتقال می‌دهند و هشت روز در آن‌جا نگه می‌دارند.
شماری از نیروهای اسیرشده می‌گویند که طالبان به آنان آب غذا و می‌دانند و هم‌چنان اجازه استفاده از تلیفون را.
به گفته یکی از این سربازان، طالبان در جایگاه دشمن دولت، دولت را به بی‌پروایی در قبال سربازانش متهم می‌کردند.
یکی از سربازان دیگر به شرط نگرفتن نامش در این گزارش به روزنامه راه مدنیت می‌گوید که پس از رهایی از نزد طالبان، دولت معاش‌شان را کم کرده و در مواردی، به‌گونه کامل قطع کرده است.
به گفته یکی از سربازان اسیرشده، تمامی پرسونل کندک سوم کمپ شهید ولی از یک تا دو سال معاش خود را دریافت نکرده‌اند و به رخصتی نیز نرفته‌اند. او افزود که پس از رهایی از بند طالبان، دولت حساب بانکی او و شماری دیگر از سربازان را بسته است.
یکی از افسران این تیم بدون ذکر نامش می‌گوید: «ما در وظیفه بودیم و فرمانده لوای (محمد مسوی) حاضری‌مان را به مدت 15 تا 20 روز قید کرده است.»
او افزود که آمریت کشف استخبارات فرماندهی گفته: در صورتی که شما کشته می‌دادید، برای‌تان کمک ارسال می‌کردیم.
به گفته این سربازان، هرچند حکومت، مسوولان بلندپایه و فرماندهان و قطعات مافوق ما در حق ما ناروایی و نارسایی کردند اما اگر به خواست‌های ما توجه کند، حاضریم دوباره به خط اول جنگ برگردیم.
خواستیم در مورد این گزارش، دیدگاه آقای شینواری؛ سخنگوی مشترک نهادهای امنیتی و دفاعی را داشته باشیم اما ایشان پاسخی ندادند.
زهره نوا
