راه مدنیت: در هر کشور، روز سرباز، روز دفاع و یا هم روز نیروی مسلح وجود دارد و در افغانستان هم نهم حوت به‌عنوان روز سرباز در تاریخ معاصر افغانستان پذیرفته شده، اما هیچ خدمتی در رابطه به قوای مسلح و خانوادۀ قوای دفاعی و امنیتی صورت نگرفته و حکومت سرگرم مسایلی است که یا بهانۀ سیاسی دارد یا بهانه‌های فساد و مشکلات دیگر، اما متاسفانه تلفات نظامیان، قربانی‌شدن آن‌ها و تعداد شهدای نیروهای امنیتی کم نیست و هر روز بالاتر از بیست سرباز قربانی می‌شود.
رحمت الله بیژن‌پور؛ آگاه امور سیاسی با بیان مطلب فوق به مناسبت روز سرباز، در گفتگو با روزنامه راه مدنیت می‌گوید: حمایت از خانوادۀ سرباز مثل گذشته نیست. حکومت نجیب بهتر از وضعیت کنونی بود، امتیازاتی را در وقتش در نظر گرفته بود، بماند اینکه درجه شهادت‌شان که یک بحث فقهی است اما در رابطه به خدمات دولت در رابطه به سربازان انجام نداد، نه تنها بلکه سطح عامه مردم نیز از این وضعیت (عدم خدمت‌گذاری دولت به سربازان) ابراز نارضایتی می‌کنند.
به گفته وی، هر روز در تلویزیون‌ها می‌بینید که خانواده‌های قربانیان شکایت دارند. با اینکه پول فراوان است، اما کسی حمایت نمی‌شود. حکومت نسبت به سربازان بی‌مهری و بیتوجهی می‌کند.
آقای بیژن‌پور تاکید می‌کند که باید بیشتر در زمینۀ حمایت از سرباز، افسر، ضابط، جنرالان، فعالان نظامی و امنیتی و پولیس ملی توجه شود و دولت اگر قرار باشد با مخالفان خود مقابله کنند، طبیعتا این روند (حمایت از سربازان) تقویت گردد.
وی با اشاره به اینکه در نظام‌های دموکراتیک، مردم در تقویت سربازان تاثیر دارند و دیدگاه‌های آنان هم در اصلاح دولت تاثیرگذار است، اما می‌افزاید که حکومت به نظر ذهنیت عامه هم کار نمی‌کند. به این معنا که حکومت وابسته به نظر مردم نیست؛ یا بی‌اعتنایی می‌کند، یا ناتوان است و ضعف مدیریتی در این راستا وجود دارد.
