منبع: عرب نیوز/ ترجمه: شریفه عرفانی
به‌گفته یکی از مقامات دولتی، یک میلیاردر استرالیایی به‌دنبال سرمایه‌گذاری در بخش معادن افغانستان است. معادنی که سرشار از مواد معدنی دست‌نخورده و با ارزش تقریبی یک‌تریلیون دالر است.
در پی آن در اوایل ماه جاری، تماس تصویری بین رییس‌جمهور اشرف غنی و اندره فارست، رییس گروه فورتسکیو متال برگزار شد. این دو در مورد فرصت‌های بالقوه برای بخش معدن در این کشور جنگ‌زده صحبت کردند.
عبدالقدیر خان مصطفی، سخنگوی وزارت معادن و پترولیم گفت: «فارست می‌تواند بخشی از تیمی باشد که در اواخر سال جاری برای گفتگوهای رودررو با مقامات به افغانستان می‌آید. وی به بخش معدن علاقه نشان داده؛ زیرا افغانستان از منابع طبیعی غنی برخوردار است.»
وی افزود که معلوم نیست فورتسکیو چه زمینه‌یی برای سرمایه‌گذاری در نظر خواهد گرفت، زیرا این کشور «ذخایر سنگ آهن، مس، سنگ و لتیوم در سطح جهانی دارد.»
عرب نیوز نتوانست برای دریافت نظرات فورتسکیو با این شرکت تماس بگیرد.
افغانستان در هر ولایت دارای منابع معدنی زیادی است، سازمان زمین‌شناسی ایالات متحده ارزش آن‌ها را ۱تریلیون دالر ارزیابی کرده است.
در سال ۲۰۰۷، چین پس از امضای معامله چند میلیارد دالری برای پروژۀ مس در ولایت لوگر در جنوب کابل به اولین سرمایه‌گذار بزرگ در این کشور تبدیل شد.
با این حال، به‌دلیل اقدامات نامناسب امنیتی، مسایل حقوقی و به این خاطر که این منطقه یک مکان مهم فرهنگی است، این گروه نتوانست پیشرفتی در این طرح داشته باشد.
پس از گذشت چهار دهه از جنگ و روبرو شدن با آینده‌های نامعلوم به‌دلیل تأخیر در مذاکرات بین دولت و طالبان، افغانستان نیاز فوری به سرمایه‌گذاری خارجی دارد، زیرا مدت‌هاست که برای مقابله با ورشکستگی اقتصادی به کمک‌های خارج از کشور تکیه کرده است.
با این حال، سخنگوی وزارت معادن قول داد تا «فرصت‌های خوب و نقشه راه مشخصی» را برای سرمایه‌گذاران بین‌المللی فراهم کند.
وی گفت: «هدف نهایی دولت ایجاد درآمد و شغل برای مردم از طریق سرمایه‌گذاری‌های خارجی در هر زمینه به‌ویژه در بخش معدن است.»
طارق فرهادی، مشاور دولت قبلی و صندوق بین‌المللی پول گفت جدای از فساد، «امنیت» نیز بزرگ‌ترین چالش بر سر راه «سرمایه‌گذاری‌های خارجی» دراین کشور است.
وی گفت، با این حال، سرمایه‌گذاران خارجی به پتانسیل معادن این کشور آگاهی دارند.
وی به عرب نیوز گفت: «توجه فورتسکیو به افغانستان ثابت می‌کند که منابع معدنی این کشور پتانسیل ایجاد زمینه برای استقلال مالی را دارند.»
وی گفت: «برای افغان‌ها چهار نکته مهم خواهد بود: طبق قراردادهای بین‌المللی و قیمت‌گذاری، این قرارداد باید شفاف باشد. محیط زیست محلی باید حفاظت شود و اثرهای منفی ناشی از استخراج معدن باید برای مردم محل جبران شود. افغانستان برای استخراج سهم خود از مواد معدنی‌اش باید مذاکره کند و برای استخراج و مدیریت عملیات مردم افغانستان باید آموزش دیده و به کار گرفته شوند.
وی افزود: «افراد با سلاح و قدرت در بهترین شرایط برای منفعت بردن از سرمایه‌گذاری‌های خارجی تحت شرایط فعلی بودند و قبل از امضای هرگونه توافق “صلح باید اولویت اصلی باشد.»
عطا نصیب، رییس واحد تسهیلات سرمایه‌گذاری افغانستان گفت که کابل باید «قوانین موجود» را که چالشی در برابر سرمایه‌گذاری است، بررسی کند.
«قوانین و رویه‌ها چالش‌های اساسی برای جذب سرمایه‌گذاری بوده‌اند. با این حال، فوریت برای اصلاح قانون استخراج معادن باعث ایجاد علاقه در سرمایه‌گذاران بزرگ بالقوه شده است.»
نصیب گفت که سرمایه‌گذاران خارجی از رویه‌های پیچیده، ناامنی، عدم تضمین تجارت، انگیزه و همکاری از سوی سازمان‌های دولتی دل‌سرد شدند.
وی افزود: «با تمرکز مجدد بر معدن، افغانستان می‌تواند بسیاری از موانع موجود را از بین ببرد و صنعت معدنش را در اختیار سرمایه‌گذاران جهانی قرار دهد.»
