سرزمینی که تکیه‌گاه با عظمت تاریخ و گذشته‌اش برای هر گردش‌گر و هر انسان آگاه از ارزش بالایی برخوردار است و نیز سرزمینی که وقتی به روند رشد و ترقی آن نگاه می‌کنی، به آینده‌های روشن و ترقیات فوق‌العاده‌اش در آینده باورمند می‌شوی.
زمانی‌که از مرز می¬گذری و پا به سرزمین ازبکستان می‌گذاری، متوجه زیبایی‌ها، آبادی و محبت می‌شوی. لطف وَ مهربانی وَ برخوردِ نیک مردم ازبکستان، غَذا، جذابیت‌های گردش‌گری، شهرهای تاریخی و باستانیِ آن، همه امکاناتی است برای هر مسافری.
خواستم اینک یاد و خاطره‌های خود را از سفری که چند شب و روز در شهر بزرگ و تاریخی بخارا سپری شد را به نگارش آورم، اما پیش از آن باید اشاره کنم در این شب‌ها و روزها کشور ازبکستان و مردم صلح‌دوست و مهربان آن، در آستانۀ برگزاری جشن سالگرد بیست‌وسومین سالگرد استقلال کشور هستند.
ازبکستان ۲۳ سال قبل استقلال خود را به دست آورد و با تدابیر سنجیده و عاقلانۀ رهبر خود به دست‌آوردهای چشم‌گیر و بزرگ، چه از نظر اقتصادی چه از نظر اجتماعی و فرهنگی رسید که برای هر کشوری در حال رشد نمونه و الگوی مهم و معتبر محسوب می‌شود.
وقتی به کشور ازبکستان سفر کرده و از شهرهای مختلف آن دیدن کنیم در می‌یابیم این سرزمین در طول سال‌های استقلال چه پیشرفت‌های عمده‌یی داشته است. آبادی‌ها، جاده‌های بزرگ، ساختمان‌ها، بازارها، شاه‌راه‌ها و ساختارهای بنیادی این کشور همه نشانه‌های درخشان ترقی ازبکستان در جریان سال‌های پس از استقلال است.
لازم به یادآوری می‌دانم که سیاست خارجی کشور ازبکستان در رابطه با کشور ما همیشه سیاستی روشن و ثابت بوده و محور این سیاست و رابطه هم این است که رییس‌جمهوری آن کشور بر سیاست عدم مداخله در مسایل داخلی افغانستان تاکید داشته و معتقد است باید مشکلات مردم افغانستان را خود آن مردم حل کنند.
سیاست بی‌طرفی و عدم مداخله در مسایل داخلی از سوی یک کشور همسایه مانند ازبکستان برای مردم کشور ما خیلی مفید و ارزش‌مند بوده است. ازبکستان در طول سال‌های پس از استقلال همیشه رابطۀ نیک و صلح‌خواهانه با کشور و مردم ما داشته و همیشه مردم شاهد همکاری‌های فرهنگی و اقتصادی ازبکستان بوده‌اند. احداث خط آهن در شمال کشور یکی از نمونه‌های برجسته همکاری مردم و این کشور با سرزمین ما است.
به هر صورت بیست‌وسومین سالگرد استقلال جمهوری ازبکستان را به مردم آن کشور تبریک عرض کرده آرزو دارم بیشتر از این به آرامش و پیشرفت دست یابند.
در این سفر با شاعر شناخته‌شدۀ افغانستان آقای عبدالوهاب مجیر بودم، همواره در جریان روزهایی که در ازبکستان داشتیم، درباره شهر بخارا و گذشتۀ آن، مردان بزرگی که در آن خاک زیستند با هم صحبت می‌کردیم، تا آن‌که لحظۀ دیدار نزدیک شد و زمان وصلت فرا رسید.
سوار بر موتری شدیم و هی میدان و طی میدان خود را به شهر بخارا رساندیم. باید گفت ازبکستان سرزمین بزرگ و غنی برای سیاحان است. یکی از عوامل مهم در توسعه این بخش در ازبکستان، موقعیت منحصر به‌فرد این کشور در تقاطعِ “جاده ابریشم” و هم‌چنین این واقعیت که این کشور دارای بیش از ۷۰۰۰ اثر تاریخی از تمدن‌های مختلف است. بسیاری از آن‌ها نیز در فهرست میراث‌های جهانی “یونسکو” گنجانده شده است.
تنها در شهر سمرقند -پایتخت دولت امیر تیمور-، بسیاری از جاذبه‌های توریستی شناخته‌شده در سراسر جهان وجود دارد. از جمله جاهای دیدنی این شهر می‌توان از گروه معماری ریگستان، رصدخانه الغ‌بیک، مسجد بی‌بی‌خانم و آرام‌گاه معروف امیر تیمور، که به عنوان یکی از بهترین نمونه‌های معماری قرون وسطی در شرق است، نام برد.
شهر بخارا نیز یکی از زمینه‌های بزرگ گردش‌گری و سیاحت در این کشور محسوب می‌شود.
مناره‌های با شکوه، مساجد و مدارس، بازارها، گنبدها، حوض‌ها و میدان‌های شهر نماینگر تاریخ ۲۵۰۰ ساله‌ی بخاراست. هم‌چنین خیوه، در “شهر سبز”، ترمز با سابقۀ چندین قرن، به همان اندازه غنی بوده و شاه‌کارهای منحصر به فرد معماری آن تحسین گذشتگان و معاصران را برانگیخته است.
در سال‌های ۱۹۹۹-۲۰۰۵، برنامه دولتی توسعه توریزم در ازبکستان به وجود آمد. در سال‌های اخیر برنامه‌های منطقه‌یی برای حمایت از صنعت استراحت و تفریح در تاشکند، قشقه دریا، خوارزم و دیگر مناطق با موفقیت انجام یافته است که این‌ها کمک می‌کنند تا یک سیاح و یک مسافر با سهولت تمام از مزیت‌های توریستی این کشور بهره‌مند شود.
چیزی‌که برای من مهم و ارزش‌مند بود، آزادی ادیان در کشور ازبکستان است، هر کسی بر هر دین و آیینی که است می‌تواند با آزادی و بدون مشکل و مزاحمت به مناسک و مراسم دینی خود برسد؛ ما در کنار و در اطراف زیارت‌های بزرگ شهر بخارا می‌دیدیم که سیاحان از تمام جهان در آن‌جا حضور دارند و دولت برای برگزاری مراسم برای هر انسان و هر آیینی زمینه و سهولت‌های لازم را فراهم کرده است.
دیدن و زیارت اماکن تاریخی و باستانی شهر بخارا وجد و هیجان خاصی به انسان می‌بخشد که غیر قابل وصف است. صلح پایدار و امنیت دایمی، تدابیر و سیاست‌های مدبرانۀ دولت‌مردان ازبکستان باعث شده این اماکن و بناها همیشه از گزند زمین و زمان دور باشند و مردم با هر اعتقاد و باوری که دارند، بتوانند به خوبی و با کمال آرامش و اطمینان از این اماکن دیدن کنند. امیدوارم هرزگاهی بتوانیم از فضای معنوی این شهر بهره‌مند شویم و به این ترتیب با تاریخ و گذشته و انسان‌های بزرگ روزگاران قدیم آشنایی به دست آوریم.
زبیر هجران
مطلبی را که تحت نام « ازبکستان شاد زی و دیر زی » منتشر کرده اید ، بسیار عالی و زیبا بود ، نشر این گونه مطالب و موضوعات با عث ایجاد و استحکام دوستی مردم و دولت مردان این کشور های همسایه می شود . هم چنان به معلومات مردم ما در باره اماکن تاریخی کشور دوست و همسایه ازبکستان می افزاید از شما و از نویسنده محترم این مقاله یک جهان سپاس … دیر زی و همیشه زی !