روزنامه «ولت ام زونتاگ» آلمان با استناد به داده‌های اداره فدرال امور مهاجرت و پناهندگان (BAMF) می‌نویسد که رقم واقعی افرادی که تا کنون وارد آلمان شده‌اند ۱۷هزار و ۵۵۶نفر است.
به گزارش دویچه‌وله، از زمان خروج نیروهای ناتو از افغانستان در آگست سال گذشته، آلمان با پذیرش ۲۳هزار و ۶۱۴ نفر از کارکنان محلی این کشور در افغانستان به همراه اعضای خانواده‌شان موافقت کرده است.
روزنامه «ولت ام زونتاگ» می‌افزاید که آلمان در مقایسه بین‌المللی در جایگاه بهتری نسبت به دیگر کشورهای اروپایی قرار دارد.
سفارت بریتانیا در برلین به این روزنامه گفته که شمار همکاران محلی افغان ارتش بریتانیا که تاکنون وارد این کشور شده‌اند ۱۰هزار و ۱۰۰نفر است که اعضای خانواده آن‌ها را نیز شامل می‌شود.
وزارت خارجه ایتالیا تاکنون ۱۲۱۸ویزا با «اعتبار منطقه‌ای محدود» برای اتباع افغان صادر کرده است که تاکنون ۲۷۸مورد آن در چارچوب کریدور بشردوستانه وارد کشور شده‌اند.
به نوشته دویچه‌وله، اوایل ماه جون، کمیسیون تحقیق افغانستان در پارلمان فدرال آلمان کار خود را آغاز کرد. این کمیسیون می‌خواهد رویدادهای تابستان۲۰۲۱ را بررسی کند. از جمله مسایل مورد بررسی، سرنوشت آن دسته از همکاران محلی افغان آلمان است که هنوز در انتظار امکان خروج از کشور برای ورود به آلمان به‌سر می‌برند.
مجلس سراسری همچنین کمیسیون ویژه‌ای را مامور بررسی دقیق سودمند بودن عملیات ۲۰ساله آلمان در افغانستان کرده تا برای رویکردهای آتی درس گرفته شود.
ارتش آلمان در جولای۲۰۲۱ و در پیروی از زمان‌بندی امریکا، سریع‌تر از موعد تعیین‌شده اولیه از افغانستان خارج شد. در آگست۲۰۲۱ نیروهای افراطی و اسلام‌گرای طالبان قدرت را در کابل به دست گرفتند. آن‌ها با مقاومت چندان نیروهای نظامی افغان که ارتش آلمان در آموزش آن‌ها نقش داشت، روبرو نشدند.
در پی آن آلمان در عملیات نظامی و بین‌المللی نقل و انتقال نیروهای کمکی محلی مشارکت کرد. در نیمه دوم ماه آگست میدان هوایی کابل شاهد صحنه‌های دلخراشی از تلاش مردم برای خروج از کشور بود.
در این زمان بسیاری از نیروهای کمکی محلی افغان جا ماندند و نگران اقدام‌های انتقام‌جویانه نیروهای طالبان بودند. فعالان حقوق بشر در انتقاد از این وضعیت می‌گویند که نیروهای کمکی محلی که از نظر محافل افراطی طالبان «خائن» تلقی می‌شوند، در زمانی که طالبان به قدرت رسیدند، نتوانستند از کشور خارج شوند.
