راه مدنیت: ادعاهای خان آقا رضایی، نماینده پنجشیر در مجلس مبنی بر ۳۰میلیون دالری بودن خرچ ترکاری و ۱۷ نوع گوشت مصرف‌شده در اداره امور ریاست جمهوری کشور، دست‌مایه طنز و تاسف بسیاری در شبکه‌های اجتماعی شده است.
او این سخنان را پس از توجیه رد بودجه به دلایل یک‌سان‌سازی معاشات، عادلانه بودن پروژه‌ها و انکشاف متوازن در نشست روز سه‌شنبه مجلس عنوان کرده است.
اما بنا بر اسنادی که مربوط به قراردادهای ریاست تدارکات اداره عملیاتی و حمایوی انکشاف ملی می‌شود و در اختیار رسانه‌ها قرار گرفته، مبالغ این قراردادها تفاوت چشم‌گیری با ادعای این وکیل مجلس دارد. تنها حدود ۳درصد این مبلغ نجومی ادعاشده در اسناد موجود است.
طبق محتوای این اسناد؛ در قرارداد اول مربوط به تهیه ترکاری، ۴۳مورد جنس لیست شده که مبلغ ۳۳میلیون و ۵۶۴هزار و ۵۲۵افغانی قیمت نهایی عنوان شده است.
سند دوم شامل ۳۰نوع جنس که با ۳۱میلیون و ۱۱۵هزار و ۳۵ افغانی قرارداد شده و سند سوم که ۱۶مورد را در لیست خود دارد، ۵میلیون و ۴۸۸ افغانی را ثبت کرده است.
و در آخر سند مربوط به قرارداد شورای عالی مصالحه ملی که برای دو ماه و بیست و دو روز آخر سال مالی ۱۳۹۹ می‌باشد، ۲میلیون و ۳۸۸هزار و ۹۶۰ افغانی را نشان می‌دهد.
هر چهار این قرار داد با تاپه وزارت مالیه و ریاست تدارکات اداره امور منتشر شده است.
شمروز خان مسجدی، سخنگوی وزارت مالیه، مصارف کل اداره امور را ۹۰۰ میلیون افغانی اعلام کرده و گفته نمی‌داند که چطور از این ۹۰۰میلیون افغانی، ۳۰میلیون دالر یا ۲٫۳میلیارد افغانی را خرچ ترکاری حساب کرده‌اند!
رد ادعا و اتهام‌های آقای رضایی با اسناد و مدارک توسط حکومت، در حالی انجام می‌شود که چنین ادعاهایی به پیکر نیمه‌جان اعتماد اجتماعی در کشور صدمه می‌زند و در بسیاری موارد غیرقابل جبران و ترمیم خواهد بود.
با اعلام مبلغ ۳۰میلیون دالر در مصرف ترکاری، بسیاری از مردم در ماشین‌های حساب خود خرج ترکاری هر کارمند دولت و ارگ را بیشتر از مصارف کل زندگی خود دیده و این مساله، شکاف میان دولت‌مردان و مردم را عمیق‌تر از همیشه می‌سازد.
این حس تحقیر و فریب‌خوردگی در مردم حتا اگر دولت بتواند خود را از آن منزه کند، تاثیر منفی بر ارتباط میان دولت و ملت خواهد گذاشت، اما بحث این است که چرا برخی از اعضای مجلس به‌عواقب این بی‌اعتمادی بی‌توجه‌اند و لجاجت بر سر تصویب بودجه را می‌خواهند با استفاده از تهمت‌های عجیب و برخورد سلیقه‌یی پیش ببرند؟ آیا آن‌ها فکر می‌کنند حمله بر اساس اتهام، بهترین دفاع است؟
به‌نظر می‌رسد چون هیچ کس دامنش از فساد پاک نیست، راه حل را نه در اصلاح؛ بلکه اغراق در ابعاد فاجعه یافته‌اند تا خطاهای خود را در برابر آن کوچک نشان دهند.
نجمه رسا
میگویند که اقای دانش درتداوی بواسیر شان ۲۲ میلیون افغانی مصرف کرده ایا دروغ است یا راست ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟