
اشرف غنی: در انتظار انتقال مشروعیت به نظامی نو
غنی با اشاره به سنت لویهجرگه بهعنوان راه حل بومی بحرانها، ابراز امیدواری کرد که مردم افغانستان روزی با برگزاری یک جرگهٔ ملی، مسیر آیندهٔ کشور را تعیین کنند. او سال ۲۰۴۷، همزمان با سهصدمین سال تاسیس افغانستان معاصر را نقطهٔ عطفی برای تولد دوبارهٔ یک نظام مردمسالار دانست که در آن تفاوتهای زبانی، قومی و محلی به عامل واگرایی بدل نشود.
در پیام تازهای بهمناسبت عید قربان، محمد اشرف غنی، رییسجمهور پیشین افغانستان بار دیگر بر مشروعیت ریاستجمهوریاش، لزوم اجماع ملی و نقش مهاجران در آیندهٔ کشور تاکید کرده است. او با نگاهی انتقادی به وضعیت فعلی افغانستان، بحران حاکم را «مشترک» خوانده و خواهان پرهیز از تقابلهای قومی، منطقهای و هویتی شده است.
غنی که پس از فروپاشی نظام جمهوریت در سال۲۰۲۱ کشور را ترک کرد، در این پیام خطاب به مردم افغانستان گفت که هنوز خود را حامل مشروعیتی میداند که مردم به او سپردهاند. به باور او، این اعتماد باید به شکلی مسوولانه به یک نظام مشروع و برآمده از ارادهٔ مردم انتقال یابد.
بحران، مهاجرت و مسوولیت مشترک
او در بخشهایی از سخنانش، با اشاره به موج مهاجرت پس از قدرتگیری طالبان، از رنج مضاعف مهاجران افغانستانی یاد کرد؛ کسانی که نهتنها وطن را ترک کردهاند، بل در کشورهای مقصد نیز با شرایط سخت و نامطمینی روبهرو هستند. غنی شرایط زنان، دختران و نخبگان مهاجر را نتیجهٔ فضای محدودکنندهٔ کنونی افغانستان خواند.
از نگاه رییسجمهور پیشین، جامعهٔ افغانستان باید بهجای تفرقهافکنی بر سر تفاوتها، به امکانات و ظرفیتهای خود تکیه کند. او تاکید کرد که کشور دارای منابع طبیعی، موقعیت جغرافیایی استراتژیک و نیروی انسانی توانمند است، اما بدون اجماع و عقل جمعی، این فرصتها به تهدید بدل میشوند.
سهگانهٔ جهان اسلام و جایگاه گمشدهٔ افغانستان
غنی در فراز دیگری از پیامش، به وضعیت سهگانهٔ کشورهای اسلامی اشاره کرد: کشورهایی که با شتاب بهسوی توسعه میروند، آنانی که در رفتوبرگشت هستند و دستهٔ سومی که از قافلهٔ پیشرفت بازماندهاند. او افغانستان را در دستهٔ سوم جای داد؛ کشوری منزوی، دور از نظم جهانی و حذفشده از گفتگوهای بزرگ جهان اسلام.
او وضعیت کنونی افغانستان را نتیجهٔ غیاب یک ساختار مشروع و مردممحور دانست و افزود که بازسازی مشروعیت باید از دل یک روند ملی و مشارکت همگانی بیرون آید.
بازگشت به لویهجرگه و افق ۲۰۴۷
غنی با اشاره به سنت لویهجرگه بهعنوان راه حل بومی بحرانها، ابراز امیدواری کرد که مردم افغانستان روزی با برگزاری یک جرگهٔ ملی، مسیر آیندهٔ کشور را تعیین کنند. او سال ۲۰۴۷، همزمان با سهصدمین سال تاسیس افغانستان معاصر را نقطهٔ عطفی برای تولد دوبارهٔ یک نظام مردمسالار دانست که در آن تفاوتهای زبانی، قومی و محلی به عامل واگرایی بدل نشود.
در پایان، غنی افزود که همچنان خود را وامدار مردم میداند و هرگاه با افغانها سخن میگوید، با درکی عمیق از رنجها و امیدهای آنان، از آیندهای سخن میگوید که در آن کشور به ثبات، رفاه و پیشرفت دست یابد.