راه مدنیت: باغ بابر مکان سالم و آرام برای تفریح شهروندان کشور است، این باغ که قدامت 500 ساله دارد، توسط شاه ظهیرالدین بابر، یکی از شاهان مغولی اعمار شده‌است. این باغ که نمایانگر فرهنگ و هنر مغولی‌ها است از زیبایی‌های خاصی برخوردار می‌باشد.
احمدشاه وردک، رییس موسسه حفظ و مراقبت باغ بابر در گفتگو با روزنامه راه مدنیت گفت که باغ بابر بازدیدکنندگان زیادی دارد و مردم بسیار علاقمند به بازدید از باغ بابر هستند.
وی شرح داد که از روز شنبه تا روز سه‌شنبه بازدیدکنندگان ما نسبتن کم است و تقریبا تعدادشان روزانه به 2000 تن می‌رسد اما از روز چهار‌شنبه تا جمعه بازدیدکنندگان ما به طور چشم‌گیر افزایش می‌یابند و حتا تعدادشان روزانه به 8000 هم می‌رسند.
آقای وردک تصریح کرد که تعداد بازدیدکنندگان مکان‌های تفریحی رابطه‌ی مستقیم به امنیت در کشور دارد و اگر امنیت باشد تعداد بازدیدکنندگان افزایش می‌یابد.
رییس موسسه حفظ و مراقبت از باغ بابر در رابطه به قیمت‌های تکت ورود در این باغ اظهار داشت که برای اطفال پایین‌تر از سن 14 تکت نیاز نیست و از 14 سال تا 16 سال باید تکت‌های مخصوص به اطفال که 10 افغانی قیمت دارد خریداری شود.
وی همچنان افزود که تکت برای بزرگ‌سالان 20 افغانی، برای افراد خارجی 250 افغانی و برای آوردن دوربین‌های عکاسی 100 افغانی تکت نیاز است.
این باغ به تعداد 80 تن کارمندان دایمی دارد و در موسوم‌های گرم سال که تعداد بازدیدکنندگان زیاد می‌شوند، این رقم کارگران و کارمندان افزایش می‌یابد و اکنون 104 تن مصروف کار در این باغ هستند.
آقای وردک در رابطه به مصارف باغ بیان داشت که این باغ کاملا خودکفاست، تمام مصارفش را خودش مهیا می‌سازد و سالیانه حدود 3 صد هزار دالر مصرف دارد.
وی از بازدیدکنندگان این باغ می‌خواهد تا احترام متقابل داشته باشند و کوشش کنند فرهنگ‌شان را حفظ نمایند همچنان از سرسبزی‌های حفاظت نمایند و به آنها آسیب نرسانند.
اجمل، یکی از محافظان باغ بابر است وی در رابطه به مقبره‌ی ظهیرالدین شاه گفت: «ظهیرالدین شاه وصیت کرده بود که جنازه‌اش در همین باغ و در طبقه‌ی چهاردهم به خاک سپرده شود و 10 سال بعد از وفاتش پسر کلانش وی را در همین‌جا دفن خاک کرده است.»
وی افزود که پسر ظهیرالدین شاه میرزا هندال، نواسه‌ی وی میرزا حکیم و یکی دیگر از نوادگانش گوهرشاد بیگم نیز در این باغ دفن خاک شده اند.
محمدآصف؛ یک‌تن از بازدیدکنندگان از فضای باغ چنین می‌گوید:« فضای این باغ بسیار خوب است اما در قسمت بهداشت و پاکی این باغ توجه زیاد صورت نگرفته است.»
شاه محمود غزنی‌وال، در این باغ زیورآلات دست ساز می‌فروشد، وی می‌گوید که تمام این زیورات با دست ساخته شده است و از سنگ‌های قیمتی وطن خود ما است.
این باغ سالانه شاهد برگزاری بسیاری از نمایشگاه‌ها می‌باشد و تبدیل به مکان فرهنگی و هنری نیز شده است.
مسوولان این باغ می‌گویند که فضای باغ برای خانواده‌ها بسیار امن و مصوون است، طرف راست این باغ برای خانواده‌ها اختصاص داده شده تا آنها راحت باشند و از تفریح‌گاه لذت ببرند.
آنها تاکید کردند که 28 تن گارد‌های آموزش‌دیده برای محافظت از باغ و امنیت بیشتر خانواده‌ها در محوطه‌ی باغ در گشت‌وگذار هستند.
طی جنگ‌های سه دهه‌ی اخیر قسمی‌که تمام افغانستان آسیب دید این باغ نیز از آسیب‌های جنگ در امان نبود و به ویرانه تبدیل شده بود؛ اما در سال 2002 شهرداری کابل، وزارت اطلاعات و فرهنگ و موسسه‌ی انکشافی آقا خان تصمیم به بازسازی این باغ تاریخی گرفتند و طی پنج‌سال کار توانستند باغ بابر را به شکل اول آن بسازند و نقشه‌ی اصلی باغ را طوری‌که ظهیرالدین شاه ساخته بود حفظ کنند.
گفته می‌شود که وقتی ظهیرالدین بابر به هرات سفر کرده و از باغ‌های تیموریان هرات دیدن نموده بود به فکر اعمار باغی برای تفریح شده و تصمیم گرفته بود تا در دامنه‌ی کوه «شیر دروازه» باغی اعمار کند که به نام خودش مسما باشد.
این باغ به مساحت 56 جریب زمین در نظر گرفته شده بود و تا هنوز این باغ به همان‌اندازه وسعت دارد. اطراف باغ بابر با 1.6 کیلومتر دیوار احاطه شده و دارای حوض می‌باشد.
