الیزابت ترودو؛ سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا اعلام کرد که طالبان فقط یک انتخاب دارند؛ به جای ادامه جنگ، باید به روند صلح بپیوندند. این درحالی است که طالبان از آغاز ماه سرطان بدین‌سو، دور تازه‌ی حملات خود را آغاز کرده است. طالبان در این دور، با گسترش حملات خود در مناطق مختلف کشور دست به حملات تهاجمی زدند که کندز و هلمند دست‌خوش این حملات طالبان بودند.
افزون بر این، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا اذعان کرد که فعالیت داعش در افغانستان را رصد می‌کنند. این گروه نیز در ماه سرطان، قوی‌ترین حمله‌ی خود بر ولسوالی “کوت” ولایت ننگرهار را انجام داد که با حمله نیروهای اردوی ملی کشور، منجر به ناکامی و عقب‌نشینی داعش گردید.
به‌رغم آن، یک مقام طالبان در هفته‌ی گذشته اعلام کرد این گروه با فرستادن تیمی به چین، با این کشور در رابطه به “امارات اسلامی” و کارکردهای آن مذاکره داشته است. چین همواره برای تامین منافع خود و رقابت با رقیبان خود با این گروه حتا در زمان امارات طالبان روابط و همکاری داشته است.
پس از نشر این گزارش، قدم شاه شهیم؛ لوی‌درستیز کشور به چین سفر کرد و با همتای چینی‌اش دیدار و گفتگو داشت. هم‌چنان کشورهای آسیای میانه و پاکستان نیز در این گفتگوها حضور داشته و تعهد نمودند که در امر مبارزه با تروریسم در منطقه همکاری کنند.
از سویی نیز، سخنان وزارت خارجه امریکا در حالی مطرح می‌شود که نشست‌های چهارجانبه با توجه به بازی چندپهلوی پاکستان، به بن‌بست کشیده شد، طالبان تقویت گردید و فعالیت این گروه گسترش یافت. به گونه‌یی که سیگار اعلام کرد: 34 درصد خاک کشور زیر تسلط طالبان قرار دارد.
چندی قبل، بارک اوباما، رییس‌جمهور امریکا با صدور فرمانی به ژنرال نکلسون، فرمانده نیروهای امریکایی در افغانستان، صلاحیت عام و تام در امر مبارزه با تروریسم و تعقیب و هدف‌گیری گروه حقانی داد.
در همین حال، بعد از پانزده سال، هواپیماهای جنگی ناتو و امریکایی دوباره به پرواز درآمدند و به تعقیب و سرکوب مواضع هراس‌افکنان پرداختند. در حال حاضر، هواپیماهای کشفی و جنگی ناتو و امریکا در گوشه و کنار کشور در جستجو و جنگ هستند.
گذشته از آن، یک دودستگی در برخورد امریکا با طالبان و برخی دیگر از گروه‌های هراس‌افکن در افغانستان وجود دارد که تیم دیپلمات امریکا خواهان حل معضل افغانستان از راه سیاسی و تیم ژنرالان این کشور خواهان آن استند که نخست باید میدان‌های جنگ بر طالبان تنگ گردیده و این گروه ناچار به روی آوردن به پروسه صلح گردند. سال‌هاست که جنگ به قوت خود باقی و این دو دستگی پابرچاست.
با این حال، لابی‌گری‌های قوی در داخل نظام و حمایت بی‌دریغ پاکستان از طالبان، این گروه را از دم تیغ برحذر داشته است.
روابط امریکا و پاکستان در ماه‌های اخیر تیره گشته است و کنگره امریکا فروش جنگنده‌های اف-16 را به این کشور قطع و نیز روزهای نخست ماه روان، پنتاگون نیز کمک 300 میلیون دالری به پاکستان را متوقف ساخت. این‌ها نشان می‌دهد که امریکایی‌ها در پی آن است دست‌آوردهایی که در یک‌ونیم دهه در افغانستان داشته‌اند را حفظ کرده و به یک راه حلی مناسب برسند.
حکومت افغانستان هم تلاش دارد که روابط خود را با کشورهای همسایه گسترش داده و یک توازن در روابط خود در منطقه ایجاد نماید.
در نتیجه می‌توان گفت که نبود یک استراتژی منظم و تعریف‌شده برای مبارزه با هراس‌افکنان در افغانستان و دودستگی در برخورد و تصمیم امریکایی‌ها با گروه‌های هراس‌افکن و نیز وجود مشکلات در داخل کشور، فرصت را برای تقویت و مانور طالبان، داعش و نیروهای حرکت اسلامی ازبکستان فراهم کرده است.
