راه مدنیت: محمداشرف غنی، رییس‌جمهوری کشور در مراسم نمادین «زنگ مکتب» گفت که در سال ۱۴۰۰خورشیدی، ۱۱هزار و ۱۷۳بست آموزگاری به رقابت آزاد گذاشته می‌شود و همچنان یک‌میلیون کودک به‌مکتب می‌روند و یک‌هزار و ۸۰۰باب مکتب جدید نیز اعمار خواهد شد.
رییس‌جمهور غنی امروز سه‌شنبه (۳حمل) سال تعلیمی ۱۴۰۰خورشیدی را با نواختن زنگ مکتب در لیسه امانی کابل آغاز کرد. او همچنان وعده داد که افزایش حقوق استادان نیز تا وسط سال اجرا خواهد شد.
آقای غنی برای معلمان مکاتب اطمینان داد: «افزایش معاش آنان از اول حمل قابل اجرا است و در وسط سال عملی خواهد شد. به وزیر مالیه گفته‌ام که هر چیز دیگری را کنار می‌گذاری و معاش معلمان را اجرا می‌کنی.»
همچنین او در بخشی از صحبت‌هایش تاکید کرد که در حال حاضر، مطبعه‌های کشور توانایی چاپ کتاب‌های درسی را دارند و دیگر نیاز نیست برای چاپ کتاب‌های درسی به کشور دیگری متوصل شود.
همچنین وی می‌گوید که برای نخستین بار، در کشور کاغذ با کیفیت تولید می‌شود و به‌منظور افزایش تولیدات داخلی، ۲۰درصد تعرفه بر آن وضع خواهد شد.
طبق گفته‌های آقای غنی، امسال، سال دیجیتال‌سازی افغانستان خواهد بود و عرضۀ خدمات دیجیتالی برای معلمان، دانشجویان و کارمندان وزارت معارف و وزارت تحصیلات عالی، در صدر برنامه‌های حکومت است.
او با تاکید بر بهبود کیفیت آموزش در کشور گفت: ضرورت است که زمینه کار عملی باید برای شاگردان صنف نهم تا دوازدهم و برای محصلان دانشگاه‌ها پیدا شود. همچنان از وزارت تحصیلات عالی خواست در همکاری با وزارت معارف، زمینه رضاکاری برای دانشجویان در مکاتب را فراهم کند.
در عین حال، وزارت معارف کشور گفته که در سال روان، حدود یک میلیون دانش‌آموز جدید وارد مکتب خواهند شد. در حال حاضر، شمار مجموعی دانش‌آموزان در افغانستان، به ۹.۷میلیون نفر می‌رسد.
از سویی هم، رییس جمهوری با توجه با همه‌گیری کرونا، از وزارت صحت عامه خواست که تدابیری را برای جلوگیری از شیوع موج سوم این بیماری در مکاتب روی دست گیرد.
رییس‌جمهور در حالی از افزایش معاش معلمان یاد کرد که در سال‌های قبل نیز چنین وعده‌هایی را داده بود، اما به همان وعده باقی ماند. بحث مسکن معلمان، ۱۹سال است که برنامه‌یی برای آن نیست. طرح افزایش معاش معلمان هم با فشار مجلس نمایندگان صورت گرفت وگرنه این هم مثل وعده‌های قبلی حکومت عملی نمی‌شد.
سال تعلیمی همه‌ساله در سوم حمل آغاز می‌شود و زنگ مکتب با حضور رییس‌جمهور و بانوی اول کشور نواخته می‌شود، اما همان گونه که در اول سال تعلمیی این زنگ نواخته می‌شود، صدای وعده بسیار هم در کنار این زنگ تکرار می‌شود تا سالی دیگر فرا برسد و این زنگ دوباره به صدا درآید.
سال گذشته، شیوع ویروس کرونا سبب شد که مکتب‌ها و پوهنتون‌ها در بهار آغاز نشود و حتی در ولایت‌های گرمسیر نیز رخصت شود.
وزارت معارف نیز تاکید کرده که با توجه به موجودیت ویروس کویید۱۹ در سال پیش رو نیز، تدابیر صحی در مکتب‌ها در نظر گرفته خواهد شد؛ اما دیده شود که این تاکیدها و وعده‌ها چگونه عملی می‌شوند.
وعده های سرخرمن غنی احمدزی
وعده های سرخرمن غنی احمدزی و بد قولی های مکرر او در باب آوردن اصلاحات و عمرانات و کار آفرینی و غنامندی و خود کفایی و هزاران شعار میان تهی و دور از عمل و دور از دسترس مرا به یاد حکایت پادشاه بد قول انداخت که حکایتی است آموزنده و عبرت انگیز که آن را به خوانندگان عزیز روزنامه راه مدنیت و هم میهنان چشم به راه تقدیم می کنم.
در زمان های قدیم پادشاهی بوده از حال مردم بی خبر، او در یک شب سرد زمستان از قصر خارج شد.
او هنگام بازگشت سرباز پیری را دید که با لباسی نازک و اندک در سرما نگهبانی می داد.
از او پرسید: نگهبان! آیا سردت نیست؟
نگهبان پیر گفت: چرا ای پادشاه، سردم است، اما لباس گرم ندارم و مجبورم تحمل کنم.
پادشاه گفت: من الان به داخل قصر می روم و می گویم یکی از لباس های گرم مرا برایت بیاورند.
نگهبان ذوق زده شد و بسیار از پادشاه تشکر کرد؛
اما پادشاه به محض ورود به داخل قصر، مشغول بازی با زنان حرمسرا شد و وعده ای را که به نگهبان پیر داده بود فراموش کرد.
صبح روز بعد جسد سرما زده پیرمرد را در حوالی قصر پیدا کردند؛
در حالی که در کنارش با خطی ناخوانا نوشته بود:
” ای پادشاه بدقول! من هرشب با همین لباس کم سرما را تحمل می کردم اما وعده لباس گرم تو مرا از پای درآورد”
حال جناب سلطان ملک خداداد افغانستان!
از وعده های تکراری شما خسته شده ایم، لطف کرده وعده سر خرمن ندهید، وقتی توان عمل کردن آن را ندارید، وعده های میان تهی و امید های واهی معارف چه که همه هم میهنان ما را از پا درمی آورد. اگر واقعاً دلت به حال آموزش و پرورش کشور می سوزد یک وزیر آگاه و دانا و با خرد و با تدبیر را به کار بگمار تا وعده های تو را جامعه عمل بپوشد، با این مدیریت بیمار شما و این وزیر غیر مسئول و این رئیس فاسد و این مدیر نا بکار و ….به یاد این بیت افتادم:
گر بود این ملا و این مکتب
حال طفـــــــلان تباه می بینم
یا هو…………….!