بیش از دو ماه از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری افغانستان می‌گذرد؛ ولی تاکنون اعلان نتایج آن با اما و اگر فراوان روبرو است. کمیسیون انتخابات با وجود دوبار به تعویق انداختن اعلان نتایج، با آن‌هم تاکنون موفق به اعلان زمان دقیق آن نشده است.
برگزاری انتخابات پارلمانی سال جاری که منتج به افتضاح و رسوایی تاریخی شد، بسیاری از اعضای هیئت رهبری کمیسیون‌های انتخاباتی را روانه زندان کرد.
این انتخابات مدت‌ها به‌عنوان خاطره تلخ و به‌شدت نفرت‌انگیز در اذهان عمومی مردم افغانستان باقی خواهد ماند؛ هرچند انتخابات ریاست جمهوری با تغییر اساسی در بدنه رهبری کمیسیون‌های انتخاباتی برگزار شد؛ اما تعویق چندمرتبه‌ای اعلان نتایج و ایجاد پریشانی و دردسر فراوان در فرایند شمارش آرای رأی‌دهندگان و کنار رفتن پرده از روی تقلب‌های به‌شدت سنگین در فرازوفرود رأی‌گیری، موضوع به‌شدت حساس و نگران‌کننده‌ای است که هیئت رهبری کمیسیون تاکنون از انجام مسئولیت آن شانه خالی کرده است.
کمیسیون انتخابات دارای قوانین، طرزالعمل‌های مشخص و رفتارهای پیش‌بینی‌شده است و در مواردی هم اگر با سلسله‌ای از رفتارها و رخدادهای غیرقابل پیش‌بینی مواجه شود، مرجع تفسیر و تصمیم نهایی نیز وجود دارد؛ بنابراین با توجه به این مهم، پرسش بسیار ساده اما اساسی این است که «چرا کمیسیون انتخابات در اعلان نتایج انتخابات تعلل می‌ورزد و در صورت وجود موانع و مشکلات در فراروی اعلان نتایج، چرا آن را با مردم افغانستان در میان نمی‌گذارد؟»
متأسفانه تاکنون آنچه از آدرس این کمیسیون درباره اعلان نتایج انتخابات در اختیار رسانه‌ها و افکار عمومی گذاشته شده است، با توجه به حساسیت و اهمیت سرنوشت انتخابات به‌هیچ‌عنوان قانع‌کننده نبوده است و بیشتر این توهم را برانگیخته است که هیئت رهبری و تصمیم‌گیری کمیسیون از دو حالت زیر خارج نیست:
1- توهم ذهنی، بیکارگی و بی‌عرضگی هیئت رهبری که به علت ضعف مدیریت و پریشانی‌های رفتاری قادر به مدیریت این پروسه مهم و سرنوشت‌ساز ملی نیست و بعضاً اعضای آن از روی تصادف و دل‌بستگی‌های عاطفی و وابستگی‌های سیاسی به این سمت مهم برگزیده شده‌اند. در این حالت سرنوشت انتخابات به خلق بحران‌های سنگین منجر خواهد شد و یک پروسه مهم ملی که به‌منظور استقرار دموکراسی و تحقق خواست و آرزوهای مردم افغانستان تعریف شده است، توسط تعدادی از کمیشنرهای بی‌سواد و بی‌اندیشه به ناکامی مواجه خواهد شد.
2- اعمال فشارهای سیاسی توسط منابع داخلی و خارجی بر این کمیسیون و زدوبندهای پنهان و استخباراتی کمیشنران آن که در میان بوی وسوسه‌‌برانگیز دالر و ترس تهدیدهای زندگی‌برانداز گیر مانده‌اند و نمی‌توانند از این دو ورطه به‌‌آسانی قدم برون بگذارند.
البته مجموعه‌ای از هر دو حالت یادشده را نیز می‌توان تصور کرد که نشانه‌های آن به‌صورت پنهان و آشکار قابل‌درک و دریافت است.
این حالت‌ها بدون شک شرایط دشواری‌اند که هرکس در آن گرفتار آید، شکی نیست که بر قدرت اراده، تصمیم و تعهد آن اثر خواهد گذاشت؛ اما ازآنجا که کمیشنران این کمیسیون معرفی‌شدگان و برگزیدگان تکت‌های انتخاباتی‌اند و از سویی طی مراسمی رسمی در برابر وجدان خود و با قسم به کتاب خداوند به درست‌کاری و دوری از تخلف و خیانت به مردم افغانستان تعهد سپرده‌اند تا در کمال صداقت و شهامت در تحقق پروسه سرنوشت‌ساز ملی از هیچ‌گونه تلاش و فداکاری دریغ نکنند؛ بنابراین اکنون زمان آن فرا رسیده است تا تعهدات خود را در برابر چشم و وجدان جمعی مردم افغانستان به نمایش بگذارند.
اعضای هیئت رهبری کمیسیون انتخابات تحت هرگونه شرایطی باید با ظاهر شدن در برابر وجدان جمعی مردم افغانستان، آنچه تاکنون در این کمیسیون گذشته است و خواهد گذشت را با کمال صداقت و امانت‌داری با مردم افغانستان در میان بگذارند تا مردم بدانند که گره کار در کجاست و با کدامین دست گشوده خواهد شد.
کمیشنران اگر صادقانه در محضر افکار عمومی به ضعف خود در مدیریت این پروسه ملی اعتراف کنند قطعاً چیزی از اعتبار حقوقی آنان کاسته نخواهد شد؛ بلکه بر اعتبار و آبروی آنان افزوده خواهد شد؛ بنابراین شایسته است تا کمیشنران از فشارهای خارجی و داخلی پرده بردارند؛ زیرا اعلان نتایج اولیه وظیفه اصلی این کمیسیون است و تعلل در آن، خیانت بزرگ ملی محسوب می‌شود.
سرمقاله
