منبع: واشنگتن‌پست
لالی ویموت؛ یکی از سردبیران روزنامه واشنگتن‌پست
رییس‌جمهور افغانستان در یک نقطۀ حساس قرار دارد. رییس‌جمهور ترمپ هیچ گاهی آرزوی برگرداندن سربازانش را به خانه پنهان نکرده است، این یکی از شعارهای انتخاباتی او بود. دولت ترمپ فعلا مستقیما با طالبان گفتگو می‌کند؛ گروهی که در زمان حکومت‌شان، اجازه می‌داد گروه‌های تروریستی در کشورشان مانور دهند و زنان تحت ستم قرار گیرند، غنی را در این گفتگوها کنار گذاشته است. با این وجود غنی در مصاحبه مفصلی در مجمع جهانی اقتصادی [داوس] با لالی ویموت به واشنگتن‌پست می‌گوید که او از ترمپ تقدیر می‌کند و به‌خوبی با او همراهی خواهد کرد:
س: آیا واقعا طالبان تغییر کرده‌اند و مذاکرات فعلی بین طالبان و ایالات متحده امریکا موضوع محور نیست؟
پاسخ: رهبری تغییر نکرده است، اما طالبان یک‌پارچه نیستند. گروهی که در دوحه حضور دارند [جایی که مذکرات در آن‌جا برگزار میشود] این تغییر را نمی‌پذیرند. آنانی که در صفوف جنگ‌اند واقعا از جنگ خسته‌‌اند. دو سال پیش در سراسر کشور آتش‌بس کامل داشتیم. تک‌تک آن‌ها به شهرها آمدند و با مردم هم‌آغوش شدند. گذشته از این، آن‌ها هستند که می‌میرند، نه رهبرانی که در دوحه هستند.
واقعا سوال‌های بسیار مهمی وجود دارد که باید مطرح شود: آیا واقعا آن‌ها حاضرند خود را از شبکه‌های تروریستی فراملی جدا کنند- نه فقط القاعده؛ بل از کل حوزه؟ من شواهدی ندیده‌ام. همچنین مسأله ارتباط طالبان با مواد مخدر نیز وجود دارد. نه‌تنها آن‌ها را حمایت می‌کنند، بل آن‌ها شبکه‌های مواد مخدر را تحریک می‌کنند. آیا آن‌ها آن را تسلیم می‌کنند؟ زیرا اکنون میلیون‌ها معتاد در داخل افغانستان وجود دارد. آیا آن‌ها واقعا انتخابات را به‌عنوان شیوه اصلی اداره کشور در آینده می‌پذیرند؟ تا اکنون انتخابات را نپذیرفته‌اند.
س: من شنیده‌ام که طالبان با اعضای دولت شما در حال گفتگو هستند. آیا این درست است؟
پاسخ: مذاکرات در سراسر کشور جریان دارد. این یک امر اجتماعی بسیار بسته است.
س: آیا طالبان در دوحه نمی‌گویند که با دولت شما مذاکره نمی‌کنند؟
پاسخ: بلی اما آن‌ها بدون مذاکره با ما، با چه کسانی مذاکره می‌کنند؟
س: نظر شما درباره این واقعیت چیست که دولت ترمپ بدون دولت شما با طالبان گفتگو می‌کند؟
پاسخ: ما جدا نیستیم. همواره به ما اطلاع داده شده است. رییس‌جمهور ترمپ زمانی که پیش‌نویس توافق‌نامه را رد کرد، گام بسیار اصولی برداشت.
س: توافقی که قرار بود در کمپ دیوید نهایی شود؟ رییس‌جمهور ترمپ در آخرین لحظه آن را به هم زد.
پاسخ: به این دلیل که قبلا به رییس‌جمهور در این باره توضیح داده نشده بود. هنگامی که به او اطلاع داده شد، ما از تصمیم‌هایی که او گرفت بسیار خوشحال شدیم. دیدار با رییس‌جمهور ترمپ در سفرش به افغانستان در هنگام مراسم شکرگذاری بسیار پربار بود.
س: آیا رییس‌جمهور به شما تعهداتی داده است؟
پاسخ: او پنداشت که ما کارهای زیادی انجام داده‌ایم و از جهت‌دهی راضی بود. از دست دادن جان امریکایی‌ها بسیار کاهش یافته است. از زمانی که رییس‌جمهور ترمپ به قدرت رسیده است، کمتر از ۵۰سرباز امریکایی جان باخته‌اند. با این حال، هزاران امریکایی قبل از آن جان خود را فدا کرده‌اند و آخرین هزینه‌ها را پرداخته‌اند.
س: اگر توافق‌نامه پیشنهادی کمپ دیوید از بین می‌رفت، رییس‌جمهور ترمپ نیروهای ایالات متحده در افغانستان را از ۱۴۰۰۰ به ۸۶۰۰ کاهش می‌داد، شما می‌توانستید زندگی کنید؟
پاسخ: دو چیز اتفاق افتاده است. یکی: رییس‌جمهور ترمپ و دولت ایالات متحده سرمایه‌گذاری چشم‌گیری در بخش فن‌آوری کرده‌اند، بنابراین، دیگر ارقام مهم نیستند. دوم، نیروهای افغان اکنون بخش عمده‌یی از جنگ و مدیریت جنگ را به عهده دارند.
س: آیا نیروهای افغان می‌توانند بدون کمک ایالات متحده در جنگ پیروز شوند؟
پاسخ: ما رو به پیشرفت هستیم. در سال ۲۰۱۴، وقتی من رییس‌جمهور شدم، یک‌صدهزار سرباز ناتو عقب‌نشینی کردند و همه می‌گفتند که به‌زودی سقوط خواهیم کرد، اما این کار نشد. سربازان باقی‌مانده امریکا برای دفاع از افغانستان نیستند، بل برای جلوگیری از حمله به ایالات متحده هستند.
س: پس آیا برای ماندن در افغانستان به تعداد کمی از نیروهای امریکایی احتیاج دارید؟
پاسخ: تعداد کمی برای مقابله با تروریزم و حمایت ما لازم است، زیرا این یک ماموریت مشاوره‌یی، کمکی و آموزشی است. ماموریت جنگی نیست.
س: اگر ایالات متحده امریکا عقب‌نشینی کند و هیچ‌کسی را باقی نگذارد، آیا افغانستان به پناه‌گاه تروریزم قبل از ۹/۱۱ سپتامبر تبدیل خواهد شد؟
پاسخ: ما جلو آن‌ها را می‌گیریم. ایالات متحده در زمانی که مقاومت ما فوق‌العاده اندک بود، به ما کمک کرد. ظلم، جنگ و پنج سال خشک‌سالی واقعا مردم را خسته کرده بود. در سال‌های پس از آن، کمک‌های ایالات متحده بسیار مهم بود که ما را قادر ساخت تا مقاومت خود را قوی بسازیم، اما به‌سان همه کشورها، باید مسوول تامین امنیت آینده، خودمان باشیم.
س: آیا شما باور دارید که می‌توانید با طالبان وارد مذاکره شوید و به یک صلح معنادار برسید؟
پاسخ: بلی ما باید تلاش کنیم، اما صلح به هر قیمتی نیست.
س: شما از طالبان چه می‌خواهید؟
پاسخ: آن‌ها باید انتخابات را بپذیرند.
س: مگر طالبان نمی‌خواهند افغانستان را به یک امارت اسلامی بازگردانند؟
پاسخ: امارت قابل قبول نیست؛ زیرا یک دیکتاتوری است. مردم آن را نمی‌پذیرند.
س: اما آیا این چیزی نیست که طالبان می‌گویند خواستار آن هستند؟
پاسخ: قبل از مذاکره مردم می‌توانند هر نوع موضعی داشته باشند. این خواسته حداکثری است. اما اگر آن‌ها می‌خواهند بخشی از جامعه افغانستان باشند، باید تغییر کنند و جامعه برای ادغام مجدد آن‌ها نیازمند وفق یافتن و تعدیل شدن آن‌هاست.
س: آیا این ممکن است؟
پاسخ: با داوری آنچه در جریان آتش‌بس سال ۲۰۱۸ دیدیم، بلی. مردم افغانستان خواهان پایان دادن به خشونت هستند.
س: پس امیدی وجود دارد؟
پاسخ: امید وجود دارد. من همیشه خوش‌بین هستم.
س: واشنگتن‌پست اخیرا اسناد افغانستان را منتشر کرد. تحقیقات بزرگی که در آن اسناد داخلی ایالات متحده نشان می‌دهد که چگونه رییسان‌جمهور امریکا و همچنین مقام‌های نظامی، درباره جنگ افغانستان گمراه شده‌اند. واکنش شما نسبت به این مجموعه چه بود؟
پاسخ: زمانی که بین سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۴ وزیر مالیه بودم، درباره این سوء‌استفاده از کمک‌های خارجی هشدار دادم. من در سال ۲۰۰۱، زمانی که به افغانستان برگشتم، تا امروز هیچ وقت با یک شرکت امریکایی قرارداد ارتباطی نداشته‌ام…. من ۲۰۰۰ دگروال و جنرال را بازنشسته کردم.
س: چون فاسد بودند؟
پاسخ: بلی، و ناکارآمد.
س: زمانی که رییس‌جمهور ترمپ می‌گوید بیشتر نیروهای امریکایی را بیرون می‌کشد، برای شما سخت نیست؟
پاسخ: من یکی از معدود رهبران جهان هستم که با رییس‌جمهور ترمپ رابطه بسیار خوبی دارم.
س: اما زمانی که ناگهان بگوید که قصد دارد نیروهای امریکایی را بیرون کند، برای شما دشوار نیست؟
پاسخ: رییس‌جمهور ترمپ هیچ چیز جدیدی فراتر از آنچه در طول مبارزات انتخاباتی‌اش گفته، نگفته است. او ثبات دارد.
س. چرا رابطه خوبی با رییس‌جمهور دارید؟
پاسخ: همیشه صحبت می‌کنیم، ما قادر به صحبت بسیار صمیمانه و بسیار خوب هستیم. او تصمیم‌های درستی گرفته است.
س: او تقریبا به این نتیجه رسیده بود که طالبان به کمپ دیوید آمده و توافق‌نامه امضا کنند.
پاسخ: اما او این کار را نکرد. “تقریبا” این چیزی نیست که تاریخ را می‌سازد. آنچه تاریخ را می‌سازد، اقدامات است.
س: آیا رییس‌جمهور ترمپ مذاکرات را به خاطر اینکه طالبان قبل از شروع مذاکره نهایی یک سرباز امریکایی را در یک حمله در ماه سپتامبر ۲۰۱۹ کشتند، لغو نکرد؟
پاسخ: هرچه ممکن است مجموعه دلایل باشد، مسأله مهم این است که او تصمیم‌های درستی گرفته است.
س: بسیاری از رهبران جهان شکایت دارند که واشنگتن غیر قابل اعتماد است. آیا شما این‌طور احساس می‌کنید؟
پاسخ: من با واشنگتن رابطه بسیار معتمد داشتم؛ زیرا من آنچه را رییس‌جمهور ترمپ نمی‌خواهد از او تقاضا نمی‌کنم. آنچه من همواره گفته‌ام این است: «پارامترهای او که بر اساس منفعت امریکاست را به ما بدهد، ما هم روابط خود را به اساس همین پارامترها تعدیل می‌کنیم.»
س: دولت شما چقدر افغانستان را کنترول می‌کند؟
پاسخ: این اتهام قبلا وجود داشت که رییس‌جمهور افغانستان فقط شهردار کابل است. امروز دولت افغانستان بیش از ۸۵درصد مردم را کنترول می‌کند. حتا ولسوالی‌های طالبان به خدمات دولتی دست‌رسی دارند.
س: طالبان چقدر قلمرو را کنترل می‌کنند؟
پاسخ: تعداد رسمی ۱۲ ولسوالی و ۳۸۶ منطقه است. آن‌ها قبلا ۲۲ ولسوالی را کنترول می‌کردند…. ما داعش را درهم کوبیدیم.
س: اما اکنون داعش در افغانستان فعال است.
پاسخ: ما آن‌ها را از شرق افغانستان بیرون کردیم.
س: اما صادق باشید، آیا برگشت فعالیت داعش در کشور شما ممکن نیست؟
پاسخ: داعش در جاهای خاصی باز می‌گردد.
س: آینده را چگونه می‌بینید؟
پاسخ: افغانستان به رهبری نیاز دارد که به صراحت آینده‌نگر باشد و حال را درک کند. این را می‌دانید که نمی‌تواند وابسته به حسن نیت و یا منتظر مائده آسمانی باشد. ما باید همه توانایی خود را با هم جمع کنیم.
س: به نظر دشوار است.
پاسخ: این احتمالاً سخت‌ترین کار روی زمین است.
س: شما نقش زنان را در جامعه افغانستان چگونه می‌بینید؟
پاسخ: من نقش بزرگی برای زنان می‌خواهم. آیا تصور می‌کنید که دو زن افغان اکنون سفیر [افغانستان] در سازمان ملل و سفیر در ایالات متحده هستند؟
س: من خواندم که ۳٫۵میلیون زن در کشور شما در مکتب هستند.
پاسخ: بلی من زنان را به مرکز زندگی در افغانستان جا داده‌ام. اکنون وقتی زنی در یک سمت بلند و عالی گماشته شود، هیچ کس اَخم نمی‌کند، قبلا یک یا احتمالا دو زن به طور تشریفاتی در سطح بالا قرار داشت. آن‌ها اکنون در همه جا هستند. علاوه بر این، ما یکی از جوان‌ترین کابینه‌ها را در منطقه داریم. تغییر نسلی اتفاق افتاده است.
س: انتخابات اخیر ماه سپتامبر ۲۰۱۹ در افغانستان برگزار شده بود، بسیار محدود بود و هنوز هم مورد اعتراض قرار دارد. بازشماری آرا هم جریان دارد. آیا نگران این موضوع هستید؟
پاسخ: نه. بازشماری ادامه دارد. ما کاملاً قانون را رعایت می‌کنیم. تاکنون تعداد آرای تکت من زیادتر است. من به روند انتخابات کاملا احترام می‌گذارم.
س: مهم‌ترین نگرانی شما زمانی که شب به بستر خواب می‌روید چیست؟
پاسخ: اطمینان یافتن به اینکه مردم گرسنه نیستند، آن‌ها امیدوارند که ما به خشونت پایان دهیم، نه فقط اینکه ساختار خشونت را تغییر دهیم. مردم ثبات، شکوفایی و عزت می‌خواهند. من انتخاب شده‌ام تا این موارد را برگردانم. امیدوارم که بتوانم این انتظارات را برآورده کنم.
با سلام و عرض ادب :
از دروغ های شاخدار تا ادعا های کاذب و واهی درین مصاحبه زیاد به چشم می خورد. که خاک بر چشم مردم می پاشد. پنج سال پیش با وعده آوردن تغییر در دستر خوان مردم توسط امریکا بر مردم تحمیل شد و حالا به نسبت سوء مدیریت شهروندان کشور روزگار سختی را سپری می کنند که درین زمستان به نسبت قحطی مواد اولیه دسترخوان چه که هوای خانه های مردم را نیز تغییر داد. از گرمی به سردی .
همین طور ادعای های قانون مداری همه اش کذب محض است. در وزارت مالیه تمام پست های که مدرک عایداتی دارد افراد بدون اصلاحات اداری به فرمایش خود خان دیپلوم دار مقرر می شوند.
انتخابات هم یک انتخابات شرم آورد بود که نزدیک از تخمین سی میلیون نفر یک ملیون نفر اشتراک کرده بود که شمارش آرای آن صبر ایوب و عمر نوح می خواهد. مثل پنج سال پیش چون برنده انتخابات به نظر نه می رسد اعلام نتایج آن را طولانی می سازد.
شگوفایی با مدیریت بیمار به دست نه می آید. شکوفایی مدیریت سالم و افکار سالم می خواهد که ایشان فاقد آن است. پنج سال حکومت نکبت بارش ثابت ساخت که اهل کار و خدمت نیست.
ما رئیس جمهور مردمگرا و مردم سالار نیاز داریم نه رئیس جمهور قومگرا و قبیله سالار.
امیدوارم سلطان غنی آخرین سلطان قبیله و دور حکومت او آخرین دور نظام قبیلوی در کشور ما باشد.
وقتی ما در موضوعات مختلف نظر میدهیم یک نکته را هر گز فراموش نباید کرد که ما افغان هستیم صرفنظر از تبعیضات قومی و زبانی ومنطقه باید نظرخویشرا ابراز نماییم زیرا تمام اقوام شریف ساکن وطن ما قابل احترام وقابل قدر هستند وقتی ما خود را افغان می گوییم به همه اقوام شریف وطن مربوط هستیم دادن نظر منفی در مورد یک قوم ویا یک منطقه و یا بیک زبان مردم شریف ما توهین به همه میباشد . بهر حال باید عرض شود که اجراات صورت گرفته در ظرف پنج سال گذشته در وطن ما در جریان بوجود امدن حکومت سهامی وحدت ملی تنها به عهده یک شخص نبوده بلکه دوتیم مختلف به رهبری اشرف غنی و عبدالله عبد الله به اساس قراداد سیاسی بوجود امدن این حکومت این مسولیت را به عهده داشتند ودارند که از ابتدای ایجاد این حکومت قراریکه به همه مردم افغانستان معلوم است سران حکومت خلاف وعده های که به مردم افغانستان داده بودند به اساس بی اتفاقی ها و سنگ اندازی ها از جانب اشخاص معلوم الحال به مفاد تیم شان هیچ کدام ان عملی نگردید . اگر بصورت بیطرفانه قضاوت نماییم خاصتا در مورد امدن صلح و مذاکرات بین الافغانی که از اثر ضعف دولت وعدم موجودیت یک اجماع سیاسی در مذاکرات صلح صلخ تا الحال دولت افغانستان نادیده گرفته شده است اما از ابتدا تا انتها اشرف غنی موقف ثابت داشته ودارد یعنی همواره تاکید نموده که این مذاکرات باید تحت حمایت وقیادت دولت افغانستان صورت گرفته و طالبان در صورتیکه واقعا مایل هستند که خشونت در افغانستان ازبین رفته و صلح سراسری در وطن برقرار شود باید اتش بس دایمی را اعلان وقبول نمایند اما یک عده سیاستمداران خاصتا حامد کرزی این برادر عینی طالبان و افراد واشخاص در داخل حکومت سخنانی را از دهان طالبان می براید بدون مدنظر داشت منافع ملی انرا تکرار واز ان حمایت مینمایند که این خود موقف طالبان را نسبت به حکومت تقویه مینماید بنا بصورت خلاصه باید گفت که تنها ملامتی بدوش اشرف غنی نبوده لبلکه تمام ارکان تشکیل کننده دولت که به اساس قرارداد حکومت سهامی را بوجود اورده اند مسئولیت دارند باید زمانیکه قضاوت در مورد اجراات حکومت میشود باید کارکرد های همه را بدون اینکه از شخص طرفداری شود بصورت بیطرفانه ارزیابی و مورد انتقاد و یا تایید قرار گیرد .