نجمه رسا
داکتر سهیلا صدیق، نخستین جنرال زن و وزیر اسبق وزارت صحت عامه کشور، صبح روز جمعه (۱۴قوس) در شفاخانه محمدداوودخان، همان شفاخانه‌یی که خود ۴۰سال در آن خدمت کرد، درگذشت.
او در ۲۰حوت ۱۳۲۷هجری خورشیدی در شهر کابل متولد شده بود و در زمان شوروی سابق، در مسکو از رشته طبابت فارغ شد.
طبق معلوماتی که وزارت دفاع در رابطه با او منتشر کرده، جنرال سهیلا صدیق در زمان حکومت داوودخان به وطن بازگشت و در سال ۱۳۵۷ به حیث جراح در شفاخانه مرکزی اردو کارش را آغاز نمود.
حدود یک دهه پس از آن، سرجراح شفاخانه سردار محمدداوود خان شد و کمی بعد، قومندان آکادمی علوم طبی شد.
در رابطه با عناوین و سمت‌های دیگر او به وزیر صحت عامه در سال ۱۳۸۱، وزیر مشاور رییس‌جمهور در سال ۱۳۸۴ اشاره کرد.
بسیاری از مردم، او را با خدمات بی‌دریغش در زمان جنگ‌های داخلی به یاد می‌آورند. «روزمره تا بیست عملیات جراحی را به شکل خستگی ناپذیر انجام می‌داد و فقط برای تعویض لباس به خانه می‌رفت.»
سهیلا صدیق که هرگز خانواده‌یی تشکیل نداد و هیچ عضوی از اقوامش را در کابل نداشت، نمونه بی‌بدیل کسی بود که خود را وقف کشورش کرد. صدیق حتی در دوران طالبان هم به فکر ترک کشورش نیفتاد و خانه‌نشین هم نشد.
منیره یوسف زاده، معاون امور پرسونل و تعلیمات وزارت دفاع با یادآوری روزهای ابتدایی آغاز به خدمت خود در این وزارت در توصیف جنرال صدیق نوشت که «او چون صدها زن تاریخ سرزمینم، راه پرپیچ و خم سیاست مردانه و پرتنش سرزمین مان را خاموشانه طی کرده، بی‌ادعا خدمت نموده و آرام و بی‌صدا ترک سیاست و قدرت کرد و بدون هیچ دارایی، جز نامی نکو، سر به بالین مرگ نهاد.»
