هر روز داستانی متفاوتی از یک خشونت در رسانه‌ها نشر می‌شود. بعضی از این قضیه‌ها بسیار مورد بحث قرار می‌گیرند و بعضی دیگر خاموشانه باقی می‌ماند اما اصل مساله اینجاست که عاملان این خشونت‌ها هیچ‌گاه گرفتار و مجازات نشده است. شاید یکی از دلایل افزایش خشونت علیه زنان همین موضوع باشد.
جسد زهرا دختری که در ولایت غور بعد از لت‌وکوب توسط خانواده شوهرش سوزانده شده بود تا هنوز دفن نشده است و خانواده وی خواهان عدالت هستند.
آن‌ها می‌گویند اگر دولت به خواسته‌شان پاسخ ندهد و عاملان این قضیه دستگیر نشوند به این تحصن خاتمه نمی‌دهند و خودشان را در این خیمه به آتش می کشند.
خیمه دادخواهی برای زهرا ۲۲ روز است که برپاست، اما تا کنون به خواسته خانواده قربانی رسیدگی نشده و تنها خسر و خشوی زهرا دستگیر شده، اما شوهر وی فراری است.
حکم لوی سارنوال برای دستگیری و انتقال مجرمان این قضیه ۱۲ روز پیش صادر شده است و ۴ روز می‌شود که این حکم به دست مقامات غور رسیده، اما مجرمان تا هنوز به کابل انتقال نیافته است.
عارفه، مادر زهرا است. وی ۷ روز می‌شود که در خیمه تحصن دخترش حضور دارد. مادر زهرا به راه مدنیت می‌گوید که به‌خاطر عدالت دخترشان را دفن نکرده‌اند و تا مجرمان دستگیر و به پنجه قانون سپرده نشوند در این خیمه می‌مانند.
مادر زهرا می‌افزاید که اطفالش مریض شده است. طفل شش ماهه شان از سه روز به این سو شیر خورده نمی‌تواند و با مرگ دست و پنجه نرم می‌کند.
به گفته خانواده زهرا، آن‌ها چندین بار از سوی اقوام خسر زهرا مورد تهدید قرار گرفته است و از آن‌ها خواسته شده که این قضیه باید در جرگه قومی حل و فصل شود و در بدل زهرا پول و دختر برای‌شان داده می‌شود.
مادر زهرا تاکید می‌کند که اگر این قاتلان به جزای‌شان نرسند جان هزاران زهرای دیگر در خطر است و آن‌ها هم مثل زهرا قربانی می‌شوند و کسی از حق‌شان باز خواست نمی‌کنند.
وی گفت:«که جان همه ما در خطر است و دولت باید از ما حمایت کند.»
مادر زهرا که اشک در چشمانش حلقه زده بود شرح داد:« اگر دولت خواسته ما را اجرا نکرد ما هم در همین خیمه بالای خود پطرول می‌ریزانیم و خود را به آتش می‌کشیم.»
محمد اعظم، پدر زهرا نیز می‌گوید که حکم لوی سارنوال به دست مقامات ولایت غور رسیده است، اما آن‌ها تا هنوز مجرمان را به کابل انتقال نداده‌اند.
پدر زهرا از دولت می‌خواهد که اقدامات جدی را در این راستا انجام دهند تا قاتلان دخترش به زودترین فرصت به کابل انتقال یافته و مجازات شوند.
وی تاکید می‌کند که می‌خواهند با گرفتن حق زهرا جان هزاران زن دیگر را نجات دهند.
ویدا ساغری، فعال مدنی و برپاکننده این خیمه به راه مدنیت گفت: دولت به خواسته‌های ما به نحوی رسیدگی کرده، اما در اجرای قوانین تعلل صورت گرفته است.
خانم ساغری بیان کرد:« ما سه خواست داشتیم: قاتلان زهرا به کابل انتقال یابند، محکمه باید در کابل صورت بگیرد و این محکمه علنی باشد. به هر سه خواسته ما پاسخ مثبت داده شده است.»
وی شرح داد که این حکم به ولایت غور فرستاده شده، اما مقامات محلی غور تا هنوز به این حکم پاسخ مثبت نداده‌اند.
خانم ساغری اظهار داشت که سرپیچی از حکم استره محکمه خود جرم است و هر کس به اجرای این حکم تعلل نشان بدهد مجرم شناخته می‌شود.
وی افزود:« زمانی که این محکمه علنی در کابل آغاز شد ما خیمه تحصن را برمی‌چینیم.»
اما خانم ساغری در رابطه به گفته‌های مادر زهرا گفت:« خیمه تحصن به خواست خانواده زهرا برپا شده و اگر آن‌ها این تصمیم را داشته باشند انجامش می‌دهند.»
این درحالی است که خشونت علیه زنان در این اواخر در ولایت غور افزایش یافته و خشونت‌های گوناگونی علیه زنان در این ولایت رخ می‌دهد.
