شبی که فردایش قرارداد صلح با حزب اسلامی به امضا می‌رسید، با یکی از رهبران این حزب در برنامه هفته‌یی «بحث شما» بی‌بی‌سی شرکت کردم. ایشان ادعا داشتند که با عقد این قرارداد ملیون‌ها انسان به جاده‌ها می‌ریزند و از رهبر حزب‌شان استقبال می‌کنند. در نتیجه صلح و امنیت سراسری برپا می‌شود. دیدگاه من به‌گونۀ دیگر بود. من به این باور بودم که گروه‌های تحت حمایت آی‌اس‌آی «ماموریت»های تازه‌یی هستند و مهرۀ حزب اسلامی در این بازی استراتژیک، قدیمی شده و به‌درد بخور نیست.
حالا، این برنامۀ صلح که بزرگ‌ترین دست‌آورد شورای عالی صلح است، چه تاثیری بر امنیت داشته است. نمی‌دانم در این کشور کسی در برابر عمل‌کرد خود مسوولیت دارد یا خیر؟ وقتی بیش‌تر از صد کشته و صدها زخمی در سه شهر استراتژیک اتفاق می‌دهد، مشروعیت و مقبولیت شورای عالی صلح در چه است.
مهم‌تر این‌که «برادران» پارلمان را هدف قرار می‌دهند، اما واکنش شورای ملی چه است: «ما از رییس‌جمهور می‌خواهیم تا نشست شورای امنیت ملی را دایر کرده و وضعیت امنیتی را بررسی کند.»
آقایان و خانم‌ها! اعضای شورای ملی!
آیا شما می‌دانید که «برادران» امنیت ساختاری و بیروکراسی شما را نشانه گرفته و ده‌ها هم‌کار و خدمت‌گذار شما را به خاک و آتش کشیدند. آیا شما می‌دانید که عمل‌کرد شما به‌سان عمل‌کرد یک نهاد مدنی است که دادخواهی می‌کند نه باصلاحیت‌ترین ساختار نظام سیاسی افغانستان که حکم، قانون و دستور با صلابت ارایه می‌دهد!
شما مغز نظام سیاسی هستید که باید برای چرخش ماشین دولت برنامه دهید نه این‌که اعلامیه پخش کنید. اگر شما نمایند‌گان صدها شهید و زخمی هستید، پس خانه نروید، فشار آورید. اگر از این دولت دل‌سرد هستید، رهبران کانگرس و کاخ سفید امریکا را فراخانید تا نمایند‌گان باصلاحیت‌شان را برای مذاکره به شما بفرستند. آن‌ها بزرگ‌ترین سفارت‌خانه‌ها را در کابل سامان داده و دیوار‌های آهنین بر حیاط شهر زیبای ما برپا کرده‌اند. آن‌ها مشروعیت خود را از شما می‌گیرند. به ناتو فشار آورید تا بر کارکرد خود و تاثیر بر رهبران امنیتی تغییر آورد. چگونه رهبرانی که راه رفته نمی‌توانند، امنیت آورند. آخر این‌ها در افغانستان منافع کلانی دارند که قربانیان‌شان را از موکلین شما می‌گیرند. پیمان امنیتی کجاست؟ چرا نهاد و یا ساختاری از پی‌آمدهای آن پیامی نمی‌دهد. به‌یاد داشته باشید این همان سندی بود که بر انتخابات امریکا تاثیر گذاشت، مگر بر شما اثر نگذاشت. مگر این شما نبودید که آن را تصویب کردید. دکترین نظامی شما برای مهارسازی ترورهای جمعی کجاست؟ چه ضابطه‌های نظارتی را برای قوای مسلح در هم‌آهنگی مفاد پیمان استراتژیک با ناتو خلق کرده‌اید. چرا از مدیریت بحران در دولت نظارت نمی‌کنید. اگر چنین ادامه دهید، شما خود بحران‌ساز هستید. استجواب و استیضاح معنای نظارت را نمی‌رساند، نظارت زمانی شکل می‌گیرد که شما ساختارهای حرفه‌یی پژوهش‌های مستمر را برای امنیت و منافع ملی کشور ایجاد کنید.
اگر این کارهای حیاتی از دست‌تان برآورده نیست، خیلی بهتر است به‌خانه‌های‌تان آرام گیرید تا صدها انسان، خون‌بهای شما را نپردازند. حداقل جاده‌های کابل از ازدحام ترافیک تحمیل‌شده شما آرام گیرد.
دکتور ملک ستیز
