تحلیل

حملۀ خونین به آزادی بیان

حکومت مسوولیت اصلی تامین امنیت شهروندان را به عهده دارد
حملات و شورشگری‌‌ طالبان و باند‌های‌ مافیایی جرم و جنایت و همچنین وجود فرهنگ حاکم نبود مجازات، کشور را به خطرناک‌ترین جا برای اهل رسانه ساخته است.
نهاد حمایت‌کنندۀ رسانه‌های‌ آزاد افغانستان (نی) چندی پیش اعلام داشت که در ۱۹سال گذشته ۱۳۲خبرنگار به قتل رسیده است.
حمله بر اصحاب رسانه‌یی کشور از زوایای متفاوت قابل تحلیل است. به طور حتم نمی‌توان مورد هدف قراردادن رسانه‌گران کشور را تنها برای تشدید حملات نظامی و ایجاد ناامنی گروه‌های‌ مخالف درگیر جنگ با حکومت دانست، بل حمله بر چهره‌های‌ رسانه‌یی کشور، در کنار ایجاد رعب و وحشت، حمله بر آزادی بیان هم است.
آزادی بیان چشم حقیقت‌بین جامعه و از مولفه‌های‌ اساسی مفهوم دموکراسی ا‌ست. حمایت از آزادی بیان حمایت از یک نظام ساختارمند و مردم‌سالار است. جامعه‌یی می‌تواند بر مبنای اندیشۀ نظام سیاسی مقتدر در گفتمان دولت‌داری قدم بردارد که آزادی بیان در چارچوب حفظ کرامت انسانی و با نظر داشت منافع ملی در آن جامعه، پویا و زنده باشد.
این درحالی‌ست که گروه طالبان، سایر گروه‌های‌ تروریستی و نیز باندهای‌ مافیایی این نکته را به خوبی می‌دانند که برای دست‌یابی به نیت‌های‌ غیر انسانی خود چه گزینه‌هایی را مورد هدف قرار دهند. با این اهداف، اول‌ از همه روند فراگیری آزادی بیان را تضعیف کنند و از طرف دیگر چون رسانه‌ها و رسانه‌گران مسببان اصلی ترویج آزادی بیان ‌استند، باید از سر راه برداشته شوند.
از طرفی رسانه‌ها وظیفه دارند از مواردی مثل زوایای مختلف جنگ در کشور، دلایل اصلی وجود جرم و جنایت، نقض حقوق بشر، فساد اداری، سؤاستفاده از مقام در ادارات مختلف گزارش دهند. چنین گزارش‌های‌ مسلما باید مطابق به اصول حرف‌ها‌ و با درنظرداشت حقوق انسانی افراد دخیل، تهیه و نشر شود.
در چنین حالتی رسانه‌گران به‌عنوان پرچم‌داران آزادی بیان همیشه در تهدید بلند امنیتی قرار دارند. به طور حتم، نبود رسانه‌گران پرسش‌گر و جسور، میدان رقابت نظامی و سیاسی را برای مخالفان آزادی بیان، حکومت مقتدر و جامعه‌یی آگاه بازتر خواهد نمود.
بدین لحاظ اگر حکومت به‌دنبال تقویت و تحکیم نظام دموکراسی و مردم‌سالاری‌ است، باید حمایت از رسانه‌گران را در اولویت برنامه‌های‌ خود قرار دهد، دوسیه‌های‌ قتل خبرنگاران را به طور جدی بررسی نموده و نتیجۀ آن‌ را با مردم شریک سازد.
در غیر آن، به طور حتم چالش بی‌اعتمادی بین حکومت و رسانه‌گران، کم‌تر از چالش جنگ با طالبان و دیگر گروه‌های‌ تروریستی و باندهای‌ مافیایی نخواهد بود.

سید باقر واعظی

نوشته‌های مشابه

دکمه بازگشت به بالا