برقهای بیجان، کارهای کلان!
برق که نباشد رسانهیی در کار نیست، رسانه اگر نباشد، آگاهییی در کار نخواهد بود
هنوز پنجدقیقه از آمدن برق نگذشته بود که دوباره برق رفت و مرا تا چندین ساعت در تاریکی خانه ماند. زمانیکه برق قطع میشود، انسان قدرت توانایی انجام بسیاری امور را از دست میدهد. تماشای فلم، مطالعه کتاب، گشتن در خانه و در بعضی اوقات استفاده از انترنت و مبایل برای آدمی غیرممکن میگردد.
به تلگرام راه مدنیت بپیوندید
خانه را با نور مبایل و چند شمع کوچک روشن نمودم و زیر صندلی بیجان و سرد خانه خزیدم. به خود گفتم چقدر زندگی بدون برق مشکل است. به مناطق بسیاری از افغانستان فکر کردم که تا هنوز در این جهان پر تکنالوژی و سهولت، بدون برق شب و روز خود را سپری میکنند. صدها سال از اختراع برق میگذرد، دهها سال از آمدن برق در افغانستان گذشته است، اما هنوز از این نعمت بزرگ محرومند و زندگی را بدون روشنایی میگذرانند.
در این روزها قطعی برق بزرگترین چالش برای غرب کشور تبدیل شده است. در این قطع و وصل شدنهای ناگهانی که تا برگشتنش چندین ساعت در روز را دربرمیگیرد آیا برای دیگران هم سوال است که چه بلایی بر سر شهرمان میآید؟ شهری که با هزاران مشقت و بدون حمایت هیچ قدرتی به تنهایی چرخه بزرگی از اقتصاد کشور را بهدست گرفته است؟ هرات، شهری است که در تلاش جان گرفتن اقتصاد کشور، در حال تلاش همه روزه و بیوقفه کارگران و کارفرمایان قرار دارد، اما این روزها با این برق بیجان چه میکند؟ تکلیف کارگرانی که بهطور ساعتوار معاش میگیرند و بهدلیل قطعی برق، مستحق حقوق نمیگردند چیست؟ بیبرقی یک مشکل جدی، نهتنها برای هرات، بل برای تمام شهروندان افغانستان است. با گذشت نزدیک به دو دهه از سرازیر شدن کمکهای جهانی به افغانستان این کشور هنوز بخش عمده برق مصرفی خود را از کشورهای همسایه وارد میکند. در چنین وضعیتی تکلیف کارخانههایی که در هرات از برق ایران استفاده میکنند و روزانه ۴ الی ۶ساعت، بهدلیل قطعی برق متوقف و بیکار میمانند چیست؟
انگار رو به عقب در حرکتیم. در جوامع امروزین، تلاش کشورها این است که هر روز بر حجمه امکانات و سهولتها بیافزایند، اما در این سرزمین، برق که جزی از نیازهای عادی و روزانه ما را تشکیل میدهد، دایما در حال نوسان و تخریب است. برق اهمیت بسیاری در زندگی افراد یک جامعه دارد.
برق میتواند تمام رسانههای بصری و غیربصری را در اختیار افراد قرار دهد، بهطور بیست و چهارساعت در اختیار مردم باشد و آنها را از تحولات روز دنیا و ظهور فرهنگهای بهجا در جهان، رشد و آگاهی ببخشد. برق که نباشد رسانهیی در کار نیست، رسانه اگر نباشد، آگاهییی در کار نخواهد بود.
در کشور بیسر و سامان ما، اکثر مشکلات در زمستان خود را نشان میدهند. تحت فشار قرار دادن برق شهری برای گرم ساختن محیط خانههایشان، یکی از علتهای اصلی اختلالات برق است، اما دلایل دیگری هم وجود دارند که باید به کشف و یافتن آنان پرداخت. دکلهایی که بهدست طالبان در اسلام قلعه واژگون میشوند، جیرهبندیهای برق، کمبود بودجه و برق ارسالی به هرات که به لحاظ کمیت و کیفیت در سطح پایین قرار دارد از جمله دلایلی هستند که در قطعی برق تاثیرگذارند.
شرکت برشنا در هرات، کشور ایران را مقصر بیبرقی این روزها میداند و از کار افتادن ۳۰۰ کارخانه و مشکلات برق قسمت عظیمی از شهر را فشارهایی میداند که از ایران بر ما وارد میگردد، اما به اعتقاد من، باید در اکثر مسایل این چنینی، خود را مقصر بدانیم. با سرازیر شدن پولها و کمکهای جهانی، باید به ساخت و تولید برق داخلی مبادرت بورزیم و مقداری از بودجههای اختصاصی مربوط به برق را صرف تولید برق در کشور نماییم. در همه جای دنیا وضعیت چنین است کمک همسایه در اکثر اوقات بدون منت و بدون توقعات نبوده و نیست.
بانک توسعه آسیایی اعلام کرد که برای تامین برق در ولایات غربی افغانستان ۱۵۴.۴میلیون دالر کمک میکند. این بستهٔ کمکی به ارزش ۱۵۴.۴میلیون دالر امریکا برای دستیابی اقشار آسیبپذیر به برق در ولایات هرات و فراه کمک شده است. از مجموع ۱۵۴٫۴میلیون دالر بسته کمکی، ۳۶٫۴میلیون دالر آن از طرف صندوق توسعه آسیایی و متباقی ۱۱۸میلیون دالر دیگر آن از سوی صندوق اعتماد زیرساختهای افغانستان از طریق کمک مالی حکومت ایتالیا از طریق سازمان پیمان آتلانتیک شمالی، میباشد.
باید برای پولهایی که از این پس بهدلیل رشد و انکشاف برق از طرف جامعه جهانی به افغانستان اختصاص داده میشود، برنامهریزی نمود تا بتوانیم در قسمت برق خودکفا باشیم و از خسارات و کمبودها جان سالم به در ببریم.
الهه موسوی؛ جامعهشناس