برنامۀ پالیسی دست‌رسی باز توسط وزارت مخابرات و تکنالوژی کشور با حضور وزرا، روسای اترا و اتاق‌های تجارت برگزار شد. این پالیسی افغانستان را به گذرگاه معلومات و تکنالوژی معلوماتی بین کشورهای منطقه تبدیل خواهد کرد.
عبدالرزاق وحیدی؛ وزیر مخابرات و تکنالوژی معلوماتی گفت:«هدف این پالیسی تسهیل زمینه سرمایه‌گذاری، رشد و توسعه سکتور تکنالوژی و ارتباطات و ایجاد فرصت مساعد برای ارایۀ خدمات در مناطقی است که هنوز از این امکانات بیبهره میباشند.»
وی می‌افزاید که فراهم‌سازی زمینۀ رقابت عادلانه در مارکیت فایبر نوری و زیربناهای اساسی مخابراتی، دست‌رسی به زیربناهای فعال و غیرفعال سکتور مخابرات، به طور «شفاف و غیرتبعیضآمیز» در بازار برای همه متشبثان، از اهداف دیگر این پالیسی می‌باشد.
آقای وحیدی، طی صحبتی در این نشست خبری خاطرنشان ساخت که پالیسی دست‌رسی باز، زمینه را فراهم می‌سازد تا شرکت‌های خصوصی، نهادهای دولتی و سرمایه‌گذاران مختلط به زیربناهای مخابراتی دست پیدا کنند و همچنان آن‌ها را قادر می‌سازد که فایبر نوری و سایر زیربناهای مخابراتی را ایجاد و مورد استفاده قرار دهند.
وحیدی تاکید کرد که این پالیسی زمینه را برای سرمایه‌گذاران جدید، شرایط رقابت سالم در زمینه انتقال بین‌المللی و ایجاد سکتور مخابراتی قانونمند و عاری از انحصار دولتی و خصوصی را به وجود خواهد آورد.
آقای وحیدی تصریح کرد:«هدف کلان این پالیسی این است که دست‌رسی تمام افغان‌ها به خدمات مخابراتی مطمین و مصون را در سراسر کشور فراهم سازد.»
به گفتۀ وزیر مخابرات کشور، این پالیسی شرکت‌های خصوصی را تشویق میکند که منابع زیربنایی خود را با هم‌دیگر شریک سازند و همچنین چارچوبی را فراهم میکند که بر اساس آن، عرضه‌کنندگان خدمات تکنالوژی معلوماتی می‌توانند در روشنایی، مقررات و پالیسیهایی که بعدن توسط اداره «اترا» تهیه می‌شود؛ زیربناهای اساسی مخابراتی را به سراسر کشور مطابق نیازمندی جامعه وسعت بخشند.
آقای همایون قیومی؛ مشاور ارشد رییس‌جمهور در امور زیربنا و تکنالوژِی نیز در این برنامه گفت که دولت در بخش‌های اقصادی کشور گام‌های موثر را برداشته است. به گفتۀ او: یکی از اصول و محورهای حکومت برنامه اقتصادی در طول سال گذشته شناسایی فرصتهای بالقوۀ همکاریهای منطقه‌یی در حوزه اقتصادی می‌باشد که در این راستا پالیسیها و برنامه‌های مهم و بزرگ، طرح و تطبیق شده است. «پالیسی دست‌رسی باز و قانون‌گذاری رقابتی» یکی از سلسله پالیسیها در زمینۀ توسعۀ پایدار اقتصادی و اجتماعی است که زمینۀ جلب همکاری سکتور خصوصی فراهم می‌سازد.
آقای قیومی در ادامه افزود:«دولت افغانستان معتقد است که رشد اقتصادی و اجتماعی کشور بدون مشارکت موثر و همه‌جانبه سکتور خصوصی ناممکن می‌باشد که با تطبیق این پالیسی، زیربناهای اساسی و عوایدسازی مخابراتی از انحصار دولت رهایی یافته و برای سکتور خصوصی برای اولین بار اجازه داده می‌شود به‌طور قانونمند به زیربناهای مخابراتی دست‌رسی پیدا کنند. همین‌طور زیربناهای جدید، از جمله فابیر نوری را در سراسر کشور خودشان ایجاد کنند که در نتیجۀ مشارکت دولت و سکتور خصوصی، زیربناهای مخابراتی توسعه یابد.»
مشاور رییس‌جمهور در امور زیربنا و تکنالوژی تاکید کرد: با تطبیق «پالیسی دست‌رسی باز»، افغانستان جایگاه خود را در منطقه پیدا خواهد کرد؛ تا با توجه به موقعیت جیوایکانمیک و استراتیژیک، افغانستان این ظرفیت را دارد که وصل‌کننده کشورهای آسیای مرکزی و جنوبی باشد و نقش خود را به‌عنوان گذرگاه معلومات وتکنالوژی تثبیت کند.
خدمات انترنتی ارزان قبل از این تنها در اختیار دولت بوده است. بعد به سکتورهای خصوصی داده می‌شود؛ تا زمینه رشد خدماتی انترنتی در کشور به وجود آید. این پالیسی چالش شرکت‌های خصوصی را کاهش و قیمت خدمات انترنیتی را پایین میآورد. امروز قیمت انترنت در افغانستان 130 مرتبه بالاتر از کشور امریکاست که با طبق این پالیسی برای 15 میلیون نفر تا سال 2020 خدمات انترنیتی مصون و مطمین با قیمت پایین عرضه خواهد شد.
شایان ذکر است که افغانستان درواقع در سال‌های اخیر، راهی را در حوزه مخابرات و ارتباطات پیموده که دیگران (کشورهای منطقه)، در نیم قرن پیموده‌اند. اکنون بیش از ۸۵ درصد جغرافیای مسکونی کشور تحت پوشش خدمات مخابراتی تلیفون‌های سیار یا موبایل درآمده و اکثریت مراکز ولسوالی‌ها به خدمات انترنیتی 3G دست‌رسی دارند. گفتنی است که حدود ۲۰ میلیون تن در افغانستان از تلیفون‌های مبایل استفاده می‌کنند.
حوزه مخابرات به حیث بزرگ‌ترین حوزه کارآفرین در افغانستان عمل کرده و تخمین می‌شود به‌طور مستقیم و غیر مستقیم بیش از ۲۰۰ هزار تن در این حوزه اشتغال داشته باشند.
در همین حال، اکنون حوزۀ مخابرات و ارتباطات یکی از مالیه‌دهندگان بزرگ دولت ماست. بر بنیاد گزارش‌ها، «درآمدهای وزارت مخابرات در دو سال اخیر از شفاف‌ترین درآمدهای اداره‌های دولتی می‌باشد.»
به گفتۀ مسوولان در وزارت مخابرات، قبل از حکومت وحدت ملی، افغانستان تنها با پاکستان از طریق فایبر نوری وصل بود، اما حالا در چند نقطه با کشورهای همسایه از طریق فایبر نوری وصل است.
معنای این حرف این است که پس از این افغانستان در ترانزیت ارتباطات نیز صرف به یک کشور غیر قابل اعتماد منطقه‌یی وابستگی نخواهد داشت. افزون بر این، افغانستان در تلاش است از طریق تطبیق برنامه مواصلات منطقه‌یی، نقش گذرگاه معلومات را بین کشورهای آسیای مرکزی و جنوب آسیا، با همکاری سکتور خصوصی بازی کند.
راه مدنیت
