قمندان زرداد فریادی یکی از فرماندهان پیشین حزب اسلامی گلبدین حکمت‌یار که اخیرن از زندانی در لندن آزاد شد و به کابل برگشت، در مصاحبه‌یی با تلویزیون آشنای صدای امریکا گفته که از آنچه در جریان جنگ‌های داخلی انجام داده، پشیمان است.
رهایی زرداد از زندانی در لندن و برگشت وی به کابل موجی از واکنش‌های مثبت و منفی را سبب شده است. اما زرداد خلاف توقع عمومی در این مصاحبه گفته که از آنچه در جریان جنگ‌های داخلی انجام داده پشیمان می‌باشد و هنوز هم آماده است که جهت رسیدگی به شکایات مردم به محکمه حاضر گردد.
قمندان زرداد افزوده کسانی که در جنگ‌های داخلی دخیل بوده‌اند باید محاکمه گردند. اعتراف زرداد یک اقدام شجاعانه و جسارت‌مندانه است. به قول وی در جنگ‌های داخلی هزاران قمندان چون زرداد در گوشه گوشه کشور پاتک داشتند و سبب آزار و اذیت‌های هولناک مردم ملکی می‌شده‌اند. چی خوب است که از زرداد آغاز گردد.
جنگ‌های دهۀ هفتاد و تراژیدی انسانی که از آدرس مجاهدین بر این مرزوبوم رفت، همچون آفتاب روشن است. در آن جنگ‌ها از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب کشور در میان دود و آتش جنگ گروه‌های مختلف مجاهدین می‌سوختند.
خانواده‌یی در کشور وجود نخواهد داشت که از آدرس جنگ‌های داخلی به رهبری جهادیان داغدار نشده باشد. ستم‌هایی که در جنگ‌های داخلی بر مردم روا داشته شد، دست کمی از جنایت گروه‌های تروریستی حاضر نداشتند. فرهنگ خشونت و رفتارهای خلاف شان انسانیت از اصول اساسی رفتارهای نظامی احزاب جهادی در زمان جنگ‌های داخلی بود.
بنابراین هیچ قمندان جهادی که در آن زمان تفنگ در دست داشت نمی‌تواند برای خودش برائت و برای رقیب‌اش اتهام وارد کند. روی این مبنا، اعتراف زرداد را می‌توان کار مثبت و شجاعانه عنوان کرد و این را یک رویکرد جدید سیاسی در دامن سیاست‌های مرتجعانه کشور دانست.
در کشوری که هنوز تفنگ حاکم است و سیاست توسط پول و تفنگ رقم می‌خورد، سران جهادی هر کدام امپراطوری‌های بی‌زوالی برای خود درست کرده‌اند، حقوق بشر صرف با عنوان‌های چند موسسۀ دولتی و غیردولتی خلاصه می‌شود، عدالت در قالب یک واژه گیر افتاده است، قانون فقط در روی کاغذ خودنمایی می‌کند، محاکم و نهادهای عدلی گرفتار سیاست‌زدگی شده‌اند، قاچاق تریاک منبع اقتصادی اکثر سیاست‌مداران را شکل می‌دهد و خلاصه اینکه هنوز هم دالر و کلاشنکوف همه کاره است؛ اعتراف زرداد که ممکن است هنوز هم دالر و تفنگ را در دسترس داشته باشد و از آدرس یک حزب قدرتمند حرف می‌زند، شجاعانه و قابل تحسین است.
حکومت باید از این فرصت استفاده درست کرده، قمندان زرداد را در یک محکمه علنی و شفاف به پای میز محاکمه بکشاند. این کار صرف به معنای به محاکمه کشاندن یک فرد نیست که می‌شود با این کار، فصل جدید سیاسی در کشور را آغاز کرد. صلح و ثبات تنها در سایۀ عدالت میسر است. آغاز محاکمۀ افراد متهم و مورد شکایت مردم می‌تواند روند صلح را سرعت ببخشد و از جهت دیگر، سبب صلح پایدار شود.
شجاعت زرداد قابل وصف است و از آنچه در مدت پس از امضای توافق‌نامه‌یی که حکومت با حزب اسلامی حکمت‌یار انجام داده در جریان است، به شمول قضییه زرداد، نشان می‌دهد که حزب اسلامی برنامۀ ادغام کامل سیاسی را روی دست دارد، ورنه زرداد از هیچ قمندان جهادی کمتر نیست و حزب اسلامی با توجه به موقعیت حساس سیاسی که دارد، می‌توانست به راحتی از آن دفاع کند.
در شرایط جدید کشور، به چنین الگوهایی نیاز داریم. نهادهای مسوول نیز فرصت را غنیمت شمرده و چنین اقدام‌های شجاعانه افراد را مایه یک آغاز شجاعانه دیگر قرار دهند.
